Ενώ ο Αμαζόνιος καιγόταν, μια Ελληνίδα αρθρογράφος που τα ξέρει όλα κατήγγειλε από το διαδικτυακό ταμπούρι της τη 16άχρονη Σουηδή ακτιβίστρια Γκρέτα Τούνμπεργκ ως προϊόν βιομηχανίας ειδώλων.
«Η Γκρέτα πέρυσι εγκατέλειψε το σχολείο για να αφοσιωθεί στον αγώνα της!» έγραψε απαξιωτικά. Ψέματα. Η σουηδική νομοθεσία απαγορεύει διά ροπάλου τη διακοπή της υποχρεωτικής εκπαίδευσης χωρίς σοβαρό λόγο. Η έφηβη απουσιάζει πολλές μέρες (πάντοτε Παρασκευές) για να συμμετέχει σε οικολογικές διαμαρτυρίες, αλλά τις αναπληρώνει με επιπλέον μελέτη στο σχολείο και το σπίτι. Το ζήτημα δεν είναι ο ξερολισμός του κάθε «ακάτεχου», που λένε στην Κρήτη.
Είναι η εκστρατεία λάσπης, η χρήσιμη βλακεία που εξυπηρετεί τους οπαδούς της μη ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής: βιομήχανους, τσιφλικάδες, μικροκαλλιεργητές, τραπεζίτες, κατασκευαστές. Και, ασφαλώς, λαϊκιστές πολιτικούς που διευκολύνονται και διευκολύνουν με το αζημίωτο, έναντι αργύρου και εξουσίας, όπως ο Τραμπ και ο Μπολσονάρο.
Κάτω τα χέρια από την Γκρέτα. Αλλο η σουηδική ήπια ισχύς (soft power), που ναι, μπορεί να τη φέρει σε απόσταση αναπνοής από το Νόμπελ Ειρήνης, άλλο η αγωνία 1,5 εκατομμυρίου μαθητριών και μαθητών που εμπνεύστηκαν απ’ το παράδειγμά της και συμμετείχαν στις σχολικές απεργίες για την κλιματική αλλαγή σε 112 χώρες στις 15 Μαρτίου 2019.
«Πολιτική είναι η διαχείριση των συμβόλων» έλεγε ο Φρανσουά Μιτεράν. Η εξεγερμένη συνείδηση της 16άχρονης Σουηδής ακτιβίστριας συμβολίζει κάτι μεγαλύτερο από την ίδια: την αντίδραση για την επικείμενη άφιξη της ανθρωπότητας στο σημείο απ’ όπου δεν υπάρχει επιστροφή. Διαφορετικά η Ζαν ντ’ Αρκ θα ήτανε μια μουρλή που έβλεπε θρησκευτικά οράματα. Και η Ηρώ Κωνσταντοπούλου ένα κοριτσάκι που το παρέσυραν οι κομμουνιστές.