Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, το πρωί της Δευτέρας, δεν αναλώθηκε σε πολιτικές αναλύσεις, ούτε μπήκε στον κόπο να στολίσει με τις γνωστές του περικοκλάδες και δύσληπτες νοηματικές ακροβασίες όσα έλεγε. Ο κυνισμός τους αυτή τη φορά είχε την απλότητα μιας πρότασης με υποκείμενο , ρήμα και αντικείμενο που εξέφραζε τη χαρά του και την αλήθεια του.
Πρωί πρωί της Δευτέρας, δεν χτύπησε τον Τσίπρα, δεν μίλησε για το ΚΙΝΑΛ, δεν αποτίμησε τις εκλογές αλλά έγραψε στο Facebook αυτό που προφανώς ήταν πρωτεύων και βασικό για την δική του πολιτική ψυχοσύνθεση: “Στρατηγική ήττα (για το ΣΥΡΙΖΑ) είναι να χάνεις τη δυνατότητα επιλογής των προσώπων που θα καλύψουν τις κορυφαίες θέσεις της Δικαιοσύνης μετά τις 30 Ιουνίου”
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ηττηθεί, στρατηγικά κιόλας για τον Βενιζέλο, γιατί δεν θα μπορεί να ορίσει την ηγεσία του Αρείου Πάγου. Ούτε γιατί έχασε με 9,5 μονάδες διαφορά, ούτε γιατί έχασε ψηφοφόρους του. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως για τους δικούς του λόγους, ο ευέλικτος νομοπαρασκευαστής και νομοπλάστης, έχει σηματοδοτήσει τη σημασία των εκλογών με την δική του προσμονή, να μην ορίσουν οι “άλλοι”, δηλαδή να ορίσει αυτός και ο Μητσοτάκης την ηγεσία τους Αρείου Πάγου. Θα περίμενε κάποιος οι Ενώσεις Δικαστών και Εισαγγελέων να αντιδράσουν στις δηλώσεις Βενιζέλου που θέλουν τη Δικαιοσύνη εξαρτημένη από την κυβέρνηση και την ηγεσία της υποχείριό της. Φευ. Ο Συνταγματολόγος της καρδιάς μας όχι μόνο επανέλαβε τις δηλώσεις τους σε τρεις ακόμη συνεντεύξεις, αλλά οδήγησε και τη ΝΔ σε αντίστοιχες.
Η ΝΔ ζήτησε να μην προχωρήσει το Υπουργικό Συμβούλιο σε απόφαση για την ηγεσία του Αρείου γιατί δεν είχε τη νομιμοποίηση, ενώ οι πιο ευφάνταστοι μίλησαν για αντισυνταγματική και παράνομη απόφαση της κυβέρνησης. Αντισυνταγματικό δεν είναι κάτι που προβλέπει το Σύνταγμα και παράνομη δεν είναι μια διαδικασία που προβλέπεται από το νόμο. Ο νόμος 3841/2010 (πρόκειται για νόμο Καστανίδη)προβλέπει πως η ηγεσία του Αρείου Πάγου ορίζεται ως τις 30 Ιουνίου, μετά από διαδικασία γνωμοδότησης της Διάσκεψης των προέδρων.
Προβλέπει επίσης πως «η γνώμη της Διάσκεψης των Προέδρων μπορεί να παραλειφθεί, αν δεν είναι δυνατή η σύγκλησή της λόγω διάλυσης της Βουλής ή για οποιονδήποτε άλλο νόμιμο λόγο». Δηλαδή ο νομοθέτης (εν προκειμένω ανήκει στο κόμμα του Βενιζέλου) θεωρεί πως μια κυβέρνηση μπορεί να προχωρήσει στη διαδικασία ορισμού ηγεσίας στον Άρειο Πάγο , ακόμη και όταν έχει διαλυθεί η Βουλή για να οδηγηθούμε σε εκλογές, έως τις 30 Ιουνίου.
Τα περί παρανομίας και νομιμοποίησης που δεν υπάρχει είναι λοιπόν ανυπόστατα. Το θέμα όμως δεν είναι η νομική εκτίμηση, αλλά η παραγόμενη αντίληψη για τη σχέση που πρέπει να έχει η Δικαιοσύνη με την πολιτική ηγεσία. Βενιζέλος και Μητσοτάκης, καταπίνουν και τα προσχήματα και τον Μοντεσκιέ ολόκληρο για να δηλώσουν απροκάλυπτα πως θέλουν να ορίσουν την ηγεσία της Δικαιοσύνης. Για ποιό λόγο; Ομολογούν προσβλητικά, αντιδημοκρατικά και αντισυνταγματικά πως οι δικές τους επιλογές έχουν σημασία για τα δικά τους συμφέροντα που δεν είναι άλλα από την παρέμβαση στη Δικαιοσύνη. Θέλουν δική τους Δικαιοσύνη και γι αυτό θέλουν συγκεκριμένους ανθρώπους. Όταν λοιπόν λένε “κάτω τα χέρια απ τη Δικαιοσύνη” ουσιαστικά μιλούν για τη Δικαιοσύνη με κτητικό προσδιορισμό , εννοούν τη δική τους Δικαιοσύνη , χειραγωγημένη και λαφυραγωγημένη από αυτόν που κερδίζει τις εκλογές. Θέλει ο Βενιζέλος και ο Μητσοτάκης να κρυφτούν και η χαρά δεν τους αφήνει.
