Την τακτική «προστασίας» των ιδιωτικών κλινικών από τις νοσηλείες ασθενών με covid-19 από της αρχή της πανδημία μέχρι και σήμερα, γεγονός που προκάλεσε και προκαλεί μεγάλη πίεση στο ΕΣΥ, σχολιάζει ο καθηγητής της Ιατρικής Σχολής Αθηνών και πνευμονολόγος στον Ευαγγελισμό Γιάννης Καλομενίδης με ανάρτηση του στο προσωπικό λογαριασμό του στο Facebook.
O καθηγητής Πνευμονολογίας αναρωτιέται μεταξύ άλλων ως πότε θα συμβαίνει αυτό και «θα γίνεται ανεκτή η συνθήκη το ΕΣΥ να επιφορτίζεται όλη την φροντίδα ασθενών με μόλυνση από τον κορονοϊό; Ποιος θα απαντήσει υπεύθυνα ποια η σκοπιμότητα μιας τέτοιας, μοναδικής στην Ευρώπη κατάστασης, ακόμη και τώρα που έγινε σαφές ότι η ανάγκη νοσηλείας COVID-19 δεν αποτελεί μια έκτακτη συνθήκη, αλλά είναι η νέα κανονικότητα».
Η ανάρτηση του Γιάννη Καλομενίδη:
ΩΣ ΠΟΤΕ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ ΚΑΙ ΚΟΠΕΛΕΣ?
Κλασσική σκηνή: ασθενής πηγαίνει για πόνο στο στήθος σε ιδιωτικό νοσοκομείο, βρίσκεται θετικός στον κορονοϊό και άμεσα μεταφέρεται στο ΕΣΥ για νοσηλεία. Το φθινόπωρο του 2020, όταν πλέον όλα τα δημόσια νοσοκομεία νοσήλευαν COVID-19 ασθενείς, ρωτούσαμε γιατί δε νοσηλεύουν και τα ιδιωτικά. Τότε παίρναμε νεφελώδεις απαντήσεις του τύπου «δεν έχουν εμπειρία» κλπ. Τώρα που η COVID-19 έχει γίνει τόσο κοινό νόσημα, που τόσοι πολλοί ασθενείς νοσηλεύονται για άλλα νοσήματα έχουν και μόλυνση από τον ιό γιατί συνεχίζεται το ίδιο βιολί; Για ποιον λόγο εφόσον βρεθώ θετικός στον ιό δε μου επιτρέπεται να νοσηλευτώ στο ιδιωτικό νοσοκομείο όπου συνήθως απευθύνομαι μιας κι εκεί εργάζεται ο γιατρός μου και η ασφάλειά μου με καλύπτει; Ως πότε θα γίνεται ανεκτή η συνθήκη το ΕΣΥ να επιφορτίζεται όλη την φροντίδα ασθενών με μόλυνση από τον κορονοϊό; Ποιος θα απαντήσει υπεύθυνα ποια η σκοπιμότητα μιας τέτοιας, μοναδικής στην Ευρώπη κατάστασης, ακόμη και τώρα που έγινε σαφές ότι η ανάγκη νοσηλείας COVID-19 δεν αποτελεί μια έκτακτη συνθήκη, αλλά είναι η νέα κανονικότητα.;
Βλέπετε στο σχήμα, οι COVID-19 εισαγωγές στα νοσοκομεία, από τις λεγόμενες ήπιες παραλλαγές έχουν πάρει την ανιούσα (η εξέλιξη στις πρόσφατες εβδομάδες σε πράσιο κύκλο) και φτάνουν τα μεγέθη προηγούμενων κυμάτων που μας είχαν αναστατώσει – συνέβησαν σε λιγότερο τουριστικές περιόδους. Τότε, όπως και τώρα, η COVID-19 λειτουργία του ΕΣΥ ξεδιπλώνεται σε βάρος των άλλων λειτουργιών του, καταλαμβάνει χώρους στο ΤΕΠ και τις πτέρυγες νοσηλείες, αναλώνει χρόνο εργασίας του προσωπικού και χρήση τεχνολογίας. Η απουσία των ιδιωτικών νοσηλευτηρίων από την φροντίδα του COVID-19, τουλάχιστον για τους ασθενείς που έχουν ιδιωτική ασφάλιση υγείας και επιθυμούν να νοσηλευτούν εκεί, συμβάλει στην αύξηση της πίεσης στο ΕΣΥ, σε κάθε νέα παραλλαγή που σαρώνει με νέες μολύνσεις, πίεση που εξαντλεί το σύστημα και περιορίζει την αποτελεσματικότητά του.
