Οι επιφανείς νομικοί Γιάννης Μαντζουράνης και Βασίλης Καπερνάρος σχολιάζουν το ιστορικό βούλευμα
Οι Γιάννης Μαντζουράνης και Βασίλης Καπερνάρος, οι δύο συνήγοροι του Κώστα Βαξεβάνη, σχολιάζουν στο Documento το βούλευµα του δικαστικού συµβουλίου, το οποίο όχι απλώς απαλλάσσει πανηγυρικά τον δηµοσιογράφο και εκδότη του Documento και τους άλλους κατηγορούµενους δηµοσιογράφους από τις κατασκευασµένες κατηγορίες που τους είχαν προσάψει, αλλά επί της ουσίας διαψεύδει και τα περί δήθεν σκευωρίας Novartis. Οι δύο κορυφαίοι ποινικολόγοι κλήθηκαν να απαντήσουν σε κοινά ερωτήµατα και εξήγησαν πώς αποσαθρώθηκε ολοκληρωτικά η συνωµοσία που επιχείρησε να στήσει η κυβέρνηση σε βάρος εκείνων που διερεύνησαν και αποκάλυψαν το σκάνδαλο Novartis.
Γιάννης Μαντζουράνης
«Πολιτικά υπόλογοι ο κ. Μητσοτάκης και οι συνεργοί του»
«Με το βούλευμα του συμβουλίου του ειδικού δικαστηρίου αποσαθρώθηκε πλήρως το αφήγημα του Κυριάκου Μητσοτάκη και της παρέας του περί δήθεν σκευωρίας Novartis» ήταν το πρώτο σχόλιο που έκανε ο νομικός για τις τελευταίες εξελίξεις και συνέχισε: «Oχι μόνο αθωώθηκαν τρεις δημοσιογράφοι και δυο εισαγγελείς ομόφωνα αλλά και ο κ. Παπαγγελόπουλος και η κ. Τουλουπάκη, που παραπέμπονται στο ακροατήριο, παραπέμπονται για πράξεις που δεν έχουν καμία σχέση με τη Novartis, όπως ρητώς αναφέρει το παραπάνω βούλευμα. Δηλαδή το δικαστικό συμβούλιο δεν θεώρησε ότι διαπράχθηκε οποιοδήποτε έγκλημα κατά την ποινική διερεύνηση που έγινε από την κ. Ελ. Τουλουπάκη και τους επίκουρους εισαγγελείς σε σχέση με τη Novartis. Η κ. Ελ. Τουλουπάκη παραπέμπεται κατά πλειοψηφία –με ψήφους τρεις υπέρ της παραπομπής, δύο εναντίον της παραπομπής– για κατάχρηση εξουσίας σε σχέση με μήνυση κατά Κουρουμπλή και Ξανθού, ενώ ο κ. Παπαγγελόπουλος παραπέμπεται για ηθική αυτουργία στην παραπάνω κατάχρηση εξουσίας, που αποδίδεται στην κ. Ελ. Τουλουπάκη, καθώς και για παράβαση καθήκοντος για τις υποθέσεις Τσατάνη, Ράικου και Αθανασίου. Κατά συνέπεια για όλα όσα κατηγορούντο και μάλιστα με κατασκευασμένα κατηγορητήρια, χωρίς αναφορά συγκεκριμένων στοιχείων, ενώ στην περίπτωση Βαξεβάνη υπήρχαν και συνειδητά παραποιημένα από την ανακρίτρια στοιχεία. Εν ολίγοις, το δικαστικό συμβούλιο δεν ασχολήθηκε με τη Novartis, με πράξεις για τις οποίες κατηγορούντο οι εισαγγελείς, οι δημοσιογράφοι και ο τέως υπουργός που αφορούσαν τη Novartis, γιατί προφανώς δέχεται ότι όλες οι πράξεις τους είναι σύννομες, δεν παρέβησαν καμία ποινική διάταξη, έπραξαν το καθήκον τους ως όφειλαν, που σημαίνει ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση οι κ.κ. Ελ. Τουλουπάκη, Χ. Ντζούρας και Στ. Μανώλης λειτούργησαν με βάση τον νόμο και τη συνείδησή τους και απέδειξαν ότι σε ένα δημοκρατικό κράτος δικαίου δεν υπάρχουν πρόσωπα υπεράνω υποψίας, κανείς δεν είναι ανέγγιχτος, όσο ψηλά κι αν έχει φτάσει, έστω και αν υπήρξε είτε πρωθυπουργός είτε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης είτε μεγαλοτραπεζίτης. Ανεξαρτήτως όλοι υπόκεινται στον δικαστικό έλεγχο. Διερευνήθηκαν οι πράξεις τους και οι παραλείψεις τους από την κ. Ελ. Τουλουπάκη και τους επίκουρους εισαγγελείς και τέθηκαν αμέσως στο αρχείο για τους επτά εξ αυτών. Και τελικά μόνο κατά ενός ασκήθηκε ποινική δίωξη».
Υπάρχει περιθώριο να γίνουν νομικές ενέργειες σε βάρος της ανακρίτριας του ειδικού δικαστηρίου;
Η ανακρίτρια του ειδικού δικαστηρίου κινήθηκε στις ράγες που της έθεσε το πόρισμα της πλειοψηφίας της Βουλής που άσκησε ποινική δίωξη σε βάρος του κ. Παπαγγελόπουλου και της κ. Τουλουπάκη. Τον Κώστα Βαξεβάνη τον πρόσθεσε η κυρία ανακρίτρια προφανώς γιατί δεν «χόρταινε» με τους κατηγορούμενους από τη Βουλή και ήθελε κι άλλον ένα και μάλιστα τον φόρτωσε και με μια κατηγορία που παραποίησε. Τι τον κατηγορούσε; Οτι προδημοσίευσε μαρτυρική κατάθεση προτού δοθεί. Σημειωτέον ότι όταν στην απολογία του Κ. Βαξεβάνη προσκομίσαμε το δημοσίευμα και τη μαρτυρική κατάθεση και ζητήσαμε να μας δείξει τι το κοινό έχουν, κατέβασε τα μάτια κάτω και άσπρισε σαν τον τοίχο. Τι είχε γίνει; Είχε αντιγράψει το κατηγορητήριο από τις μηνύσεις των πολιτικών προσώπων που στράφηκαν κατά του Κ. Βαξεβάνη. Δεν είχε μπει καν στον κόπο να διαβάσει την εφημερίδα και τη μαρτυρική κατάθεση. Δύο έγγραφα που ήταν στη δικογραφία. Επίσης αγνόησε έγγραφα, όπως του πράκτορα του FBI που ζητούσε μέσω της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου να κληθεί και να καταθέσει στοιχεία και επίσης κατάπιε «αμάσητη» την παραποιημένη μετάφραση του εγγράφου που αναφερόταν σε συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα, τα οποία δήθεν δεν υπήρχαν στην ελληνική μετάφραση ενώ υπήρχαν στο αγγλικό κείμενο. Δεν θέλω να προχωρήσω σε άλλες παρανομίες της ανακρίτριας. Αλλωστε πήρε σύνταξη και έτσι δεν θα ταλαιπωρήσει άλλους κατηγορούμενους.
Αυτή την ώρα θα πρέπει να ασχοληθούμε με τις πολιτικές προεκτάσεις αυτού του βουλεύματος. Τα υπόλοιπα υπάρχει χρόνος, με ψυχραιμία και κυρίως με ψυχρό μυαλό, όχι εν θερμώ, να τα σκεφτούν και να τα αποφασίσουν οι ενδιαφερόμενοι. Εγώ τώρα θα μείνω στις πολιτικές συνέπειες. Ξέρετε τι λέει το βούλευμα; Πρώτον, όλοι οι προστατευόμενοι μάρτυρες που τους ονόμαζαν και τους καθύβριζαν «κουκουλοφόρους» είναι αξιόπιστοι. Ολα όσα κατέθεσαν είναι αληθή. Ολα όσα κατέθεσαν τα γνώριζαν είτε εξ ιδίας αντιλήψεως είτε γιατί τους τα είπε ο Κωνσταντίνος Φρουζής. Ολα όσα κατέθεσαν τα κατέθεσαν προφορικά και δεν υπέγραψαν προδιατυπωμένες καταθέσεις, όπως αβασάνιστα και σκόπιμα δεχόταν το κατασκευασμένο κατηγορητήριο. Αυτό το ανεπέρειστο και σαθρό κατηγορητήριο. Οι προστατευόμενοι μάρτυρες δεν είχαν κανένα συμφέρον οικονομικό ούτε προσδοκούσαν κάποιο όφελος από το FBI στις ΗΠΑ. Ενας μόνο μάρτυρας ήταν ψευδομάρτυρας κατά το βούλευμα: ο Νίκος Μανιαδάκης. Αυτό το βούλευμα δέχεται ότι ο Νίκος Μανιαδάκης ομολόγησε στους εισαγγελείς κ. Ελ. Τουλουπάκη, κ. Χρ. Ντζούρα και κ. Στ. Μανώλη ότι απειλήθηκε και πιέστηκε από τον Γιάννη Στουρνάρα μέσα στο γραφείο του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος. Και διερωτώμαι, ο λαλίστατος κ. Στουρνάρας θα παραμείνει σιωπηλός; Δεν θα πρέπει να ελεγχθεί ο κ. Στουρνάρας; Επιπλέον –και αυτό είναι δικό μου σχόλιο– ο κ. Μανιαδάκης όσα είπε τα είπε σε συνεννόηση ή όχι με τους σκοτεινούς κύκλους που υλοποίησαν τη συνωμοσία για τη δήθεν σκευωρία, δηλαδή τους συνωμότες της δήθεν σκευωρίας Novartis, η οποία αποκαλύφθηκε ότι τελικώς έγινε σκευουρία. Δηλαδή σκεύος ούρων. Από σκευωρία έγινε σκευουρία.
Πριν από κάποιους μήνες ο πρωθυπουργός από το βήμα της Βουλής χαρακτήρισε τους δημοσιογράφους που ασχολήθηκαν με την υπόθεση Novartis «υπόκοσμο» και «συμμορία», παραβιάζοντας και το τεκμήριο της αθωότητας.
Ο κ. Μητσοτάκης δεν καταλαβαίνει τίποτε. Ο Μητσοτάκης καταλαβαίνει μόνο από ισχύ και όταν είναι ισχυρός κάνει τον γκιουλέκα και όταν είναι ανίσχυρος βάζει την ουρά στα σκέλια. Ο κ. Μητσοτάκης είναι πολιτικά υπόλογος. Και ο κ. Μητσοτάκης και οι συνεργοί του είναι πολιτικά υπόλογοι για μια σκευωρία σε βάρος ενός τέως υπουργού, του κ. Παπαγγελόπουλου, τριών δημοσιογράφων, των κ.κ. Βαξεβάνη, Παπαδάκου, Φιλιππάκη, και τριών εισαγγελικών λειτουργών, των κ.κ. Τουλουπάκη, Μανώλη, Ντζούρα, καθώς όμως και σε βάρος του δημοκρατικού πολιτεύματος του οποίου μια από τις βασικές αρχές είναι η ελευθεροτυπία. Επιπλέον και σε βάρος της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης, την οποία ο πρωθυπουργός και η παρέα του προσπάθησαν με χίλιους τρόπους να χειραγωγήσουν και μέχρις ένα βαθμό το πέτυχαν, αλλά ευτυχώς στο δικαστικό συμβούλιο συνάντησαν σθεναρή αντίσταση και κατέρρευσε η συνωμοσία τους. Τι απομένει τώρα; Η τιμωρία τους. Η ενοχή τους είναι δεδομένη και έχει απαγγελθεί από το περιεχόμενο του βουλεύματος. Τώρα απομένει η τιμωρία τους. Και η τιμωρία τους θα έρθει στις εκλογές από την ψήφο των Ελλήνων πολιτών, οι οποίοι παραπλανήθηκαν συνειδητά από την κυβέρνηση, η οποία παραπλάνησε συνειδητά τα ΜΜΕ τα φιλικά προς αυτήν, τα οποία μάλιστα, όπως λ.χ. ο Σκάι, το in.gr και η «Καθημερινή», η ναυαρχίδα της συντηρητικής παράταξης, ζητούν συγγνώμη από τους αναγνώστες τους γιατί τους παραπληροφόρησαν επειδή οι ίδιοι παραπληροφορήθηκαν από την κυβέρνηση. Υπήρξαν θύματα παραπληροφόρησης της κυβέρνησης. Και αυτό προκύπτει σαφώς από τις δηλώσεις συγγνώμης και των τριών ΜΜΕ. Νομίζω ότι αυτό το βούλευμα είναι μια νίκη πρώτα από όλα της ελευθεροτυπίας και της ελεύθερης άσκησης της ερευνητικής δημοσιογραφίας.
Και επιπλέον στο ακροατήριο του ειδικού δικαστηρίου θα πρέπει να αποκαλυφθούν οι συνωμότες της δήθεν σκευωρίας Novartis και να παραδοθούν στη δημόσια χλεύη. Επίσης θα πρέπει να εξασφαλιστεί στα πρόσωπα των κ. Δ. Παπαγγελόπουλου και κ. Ελ. Τουλουπάκη το δικαίωμα και η αρμοδιότητα κάθε δικαστή και κάθε εισαγγελέα να δικάζει χωρίς φόβο και πάθος, να ελέγχει με ασφάλεια όσους παραπέμπονται ενώπιόν του και να ελέγχει ακόμη και τους καλούμενους ανέγγιχτους, δηλαδή τους ισχυρούς φορείς της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας, γιατί σε μια δημοκρατία κανένας δεν είναι υπεράνω υποψίας. Εγκλήματα διαπράττονται από τον φτωχότερο μέχρι τον πλουσιότερο, από τον πιο άσημο μέχρι τον πιο διάσημο και όλοι οι πολίτες πρέπει να ελέγχονται με τους ίδιους όρους. Ετσι το βούλευμα είναι μεν νίκη της ελευθεροτυπίας και της δημοκρατίας αλλά ταυτόχρονα είναι και ένα ηχηρό χαστούκι στους συνωμότες των σκοτεινών υπογείων του Μαξίμου. Και παράλληλα ένα σκληρό μάθημα σε όσους σκεφτούν στο μέλλον να συνωμοτήσουν σε βάρος των δημοκρατικών θεσμών και των δικαιωμάτων των πολιτών που κατέστησαν κατηγορούμενοι ή θα καταστούν στο μέλλον κατηγορούμενοι από παράνομες πράξεις και παραλείψεις κυβερνητικών οργάνων αλλά δυστυχώς και ελάχιστων δικαστικών λειτουργών.
Βασίλης Καπερνάρος
«Η νομιμότητα νίκησε τη σκοπιμότητα»
«Η παραπληροφόρηση, ως παραθεσμός σε αυτό το θλιβερό κράτος, ηττήθηκε παταγωδώς, μαζί μ’ αυτούς που κρύβονται πίσω απ’ αυτή» ήταν το πρώτο σχόλιο που έκανε ο νομικός για τις τελευταίες εξελίξεις και συνέχισε: «Ηττήθηκε παταγωδώς και η σκοπιμότητα από τη νομιμότητα. Νίκησε η δικαιοσύνη, δηλαδή οι έντιμοι δικαστές και εισαγγελείς, γιατί αυτοί οι έντιμοι δικαστές και εισαγγελείς σαρκώνουν αυτό που εννοούμε όλοι ως δικαιοσύνη. Ηττήθηκε η εκτελεστική εξουσία από τη δικαστική, διότι δεν μπόρεσε η πρώτη να επιβληθεί στη δεύτερη. Η μαχητική ερευνητική δημοσιογραφία νίκησε κατά κράτος τη χειραγωγούμενη και κατευθυνόμενη δημοσιογραφία. Το πολιτικό σύστημα υπέστη άλλη μια βαριά ήττα. Από την αρχή φάνηκε ότι το κατηγορητήριο κατά του Κώστα Βαξεβάνη ήταν ένα κατασκεύασμα. Τούτο αποδείχθηκε εν τοις πράγμασι από τις έξι ημέρες απολογίας του. Εξι ημέρες ήμασταν εκεί και διαλύσαμε το κατηγορητήριο. Και το διαλύσαμε, με επιχειρήματα, με έγγραφα, με μάρτυρες, παρουσιάζοντας πραγματικά περιστατικά. Δεν μπορώ να αποδείξω ποιοι κατασκεύασαν το κατηγορητήριο. Αν ήξερα και αν μπορούσα να αποδείξω ποιοι το έκαναν, θα έλεγα και ονόματα».
Υπάρχει περιθώριο να γίνουν νομικές ενέργειες σε βάρος της ανακρίτριας του ειδικού δικαστηρίου;
Δεν μπορώ να πω κάτι επ’ αυτού, διότι αυτό είναι δικαίωμα του Κ. Βαξεβάνη. Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι από το πρώτο σύνταγμα της Ελλάδας το 1834 μέχρι σήμερα δεν υπήρξε παρόμοια περίπτωση δημοσιογράφου. Να κατηγορείται δηλαδή για απλή συνέργεια σε σχέση με αυτόν που θεωρήθηκε ως πηγή του. Δεν έχει ξαναγίνει αυτό. Ο δημοσιογράφος, με βάση τη νομολογία και του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου, είναι κατοχυρωμένος να μην αποκαλύπτει τις πηγές του. Δεν είναι δυνατόν να κατοχυρώνεται το δικαίωμα αυτό στον δημοσιογράφο και από την άλλη να υποχρεώνεται να αποκαλύψει τις πηγές του για να αντικρούσει την κατηγορία που τον εμφανίζει ως απλό συνεργό. Αυτά είναι αντιφατικά από τη φύση τους. Δεν γίνεται ο Αρειος Πάγος να σου δίνει το όπλο της μη αποκάλυψης μιας πηγής και να σε εγκαλεί γιατί αυτό το όπλο δεν το στρέφεις εναντίον του εαυτού σου. Αυτό έγινε πέρα από τις επιταγές της ποινικής δικονομίας. Διότι κανονικά θα έπρεπε το κατηγορητήριο να έχει στοιχεία, έστω και κατ’ ένδειξη να νομιμοποιούν την κατηγορία και να την καθιστούν βάσιμη. Δεν έγινε αυτό. Αν διανοούνταν να φτάσουν την υπόθεση αυτή στο ειδικό δικαστήριο, θα επρόκειτο για μια παρωδία ειδικού δικαστηρίου.
Πριν από κάποιους μήνες ο πρωθυπουργός από το βήμα της Βουλής χαρακτήρισε τους δημοσιογράφους που ασχολήθηκαν με την υπόθεση Novartis «υπόκοσμο» και «συμμορία», παραβιάζοντας και το τεκμήριο της αθωότητας.
Ηταν μια ατυχέστατη στιγμή του πρωθυπουργού. Πιστεύω ότι πρέπει να το έχει μετανιώσει. Ολοι έχουμε στιγμές αδυναμίας.
Το βούλευμα
είναι μεν νίκη
της ελευθεροτυπίας και της δημοκρατίας αλλά και ένα ηχηρό χαστούκι στους συνωμότες των σκοτεινών υπογείων του Μαξίμου
