Καταρρακώθηκε η εμπιστοσύνη των πολιτών στον θεσμό της Προεδρίας της Δημοκρατίας και η αιτία έχει όνομα

Η ΠτΔ Κατερίνα Σακελλαροπούλου (EUROKINISSI)

Το 2008, η Προεδρία της Δημοκρατίας ήταν ο «μοναδικός πολιτικός θεσμός που εμπιστεύονταν οι πολίτες, εξαιτίας της υψηλής αποδοχής, των Κ. Στεφανόπουλου και Κ. Παπούλια» σημειώνει η Public Issue σε σχόλιο για τα αποτελέσματα έρευνας που δημοσίευσε.

Εκείνη η εμπιστοσύνη των πολιτών κατέρρευσε από το 88% στο μόλις 29% και η αιτία έχει όνομα: Κατερίνα Σακελλαροπούλου.

Δυστυχώς η νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας αποδείχθηκε κατώτερη των προσδοκιών. Στην ψηφοφορία στη Βουλή για την εκλογή της, το 2020, την υποστήριξαν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ και πήρε 261 ψήφους.

Αυτή η μεγάλη συναίνεση προς το πρόσωπό της έδινε τα εχέγγυα μιας υπερκομματικής Προέδρου. Η θητεία της σε ανώτατες θέσεις του δικαστικού σώματος με κορυφαία την Προεδρία του Συμβουλίου της Επικρατείας, την είχε εφοδιάσει με γνώση για συνταγματικά θέματα και ανθρώπινα δικαιώματα.

Παρά τα παραπάνω, η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος της Δημοκρατίας, δεν κατάφερε να υπερασπιστεί το κύρος του θεσμού.

Στο σκάνδαλο των υποκλοπών, δεν τόλμησε να ζητήσει εξηγήσεις την ώρα που πολιτικοί, υπουργοί, δημοσιογράφοι και η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων ήταν παρακολουθούμενοι από ένα εγχώριο παρακράτος.

Στη συζήτηση για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια δεν ανακατεύτηκε, αν και υπήρχε σαφής παραβίαση του άρθρου 16 του Συντάγματος. Οχι του νοήματος του Συντάγματος, αλλά της ξεκάθαρης διατύπωσης: «Η ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από ιδρύματα που αποτελούν νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου».

Στο έγκλημα των Τεμπών σωστά εμφανίστηκε να καταθέσει λουλούδια στα βαγόνια. Θα μπορούσε όμως να περιμένει λίγες ώρες, να έχουν τελειώσει οι έρευνες των σωστικών συνεργείων και να μην τους διακόψει.

Υπάρχουν δεκάδες μικρά και μεγάλα «φάουλ» της κυρίας Σακελλαροπούλου. Κινείται σαν να έχει ξεχάσει τα άρθρα 30 έως 50 του Συντάγματος, που ορίζουν τον θεσμικό ρόλο της. Αντί για αυτό ταυτίζεται με την κυβέρνηση Μητσοτάκη, σε βαθμό που νομίζει κανείς ότι είναι υφιστάμενή του.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το βράδυ μετά την ψήφιση του γάμου των ομοφύλων, έναν νόμο που δίχασε έντονα τη χώρα -ανεξάρτητα αν ήταν σωστός ή όχι-, διασκέδασε με νεοδημοκράτες της μερίδας του κόμματος που πανηγύριζε, λες και ήταν συνεργάτης τους.

Γ.Μπ.