Πριν λίγες μέρες έγινε γνωστή η θετική δικαστική απόφαση επί της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων εργαζόμενων της Υπηρεσίας Ασύλου, που παρανόμως και καταχρηστικώς εξαιρέθηκαν από τις μαζικές ανανεώσεις συμβάσεων εργασίας στις οποίες είχε προβεί το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου τον Απρίλιο του 2020.
Η εξέλιξη αυτή δικαίωσε εν πρώτοις το Σωματείο Εργαζομένων Συμβασιούχων Υπηρεσίας Ασύλου που επί μήνες είχε δώσει ένα μεγάλο αγώνα.
Παρά την υποχρέωση της Υπηρεσίας Ασύλου να συμμορφωθεί με την δικαστική απόφαση και να αποδεχθεί τις υπηρεσίες των εργαζόμενων στις θέσεις που κατείχαν μέχρι τον Μάιο του 2020, στις 25 Σεπτεμβρίου, όπως καταγγέλλει το σωματείο εργαζομένων συμβασιούχων στην υπηρεσία Ασύλου, το Τμήμα Ανθρώπινου Δυναμικού κατ’εσφαλμένη ερμηνεία και παραβλέποντας σκοπίμως (; ) τις ισχύουσες αποφάσεις της Διοίκησης περί μετακίνησης συγκεκριμένων εκ των απολυμένων, τους κάλεσε να παρουσιαστούν σε διαφορετικά γραφεία από εκείνα στα οποία εργάζονταν, επιβεβαιώνοντας έτσι την στοχοποίηση του Σωματείου και των πιο ενεργών του μελών στο πρόσωπο της Προέδρου.
Τον Σεπτέμβριο του 2018 η Πρόεδρος του Σωματείου, έχοντας υποστεί εκδικητική 6μηνη καθυστέρηση των μισθών της, κι έχοντας δεχτεί σφοδρή συνδικαλιστική δίωξη, επειδή είχε καταγγείλει αντεργατικές πρακτικές, μετακινήθηκε με αίτησή της στην Αθήνα.
Η Διοίκηση της Υπηρεσίας Ασύλου του Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου και ο Υπουργός που προέτρεπε τους/ις αδίκως απολυμένους/ες να ζητήσουν δικαστική δικαίωση, φαίνεται να μην αποδέχεται την έκβαση της δίκης των ασφαλιστικών μέτρων και την δικαστική απόφαση επιδεικνύοντας μία συνεχή εκδικητική στάση και μάλιστα στην Πρόεδρο του Σωματείου.
