18 Σεπτεμβρίου 2013: ο Παύλος Φύσσας πέφτει νεκρός από το χέρι του Γιώργου Ρουπακιά ενώ είχε προηγηθεί το 2012 η επίθεση μελών της Χρυσής Αυγής στους Αιγύπτιους ψαράδες και λίγες μέρες νωρίτερα, πάλι τον Σεπτέμβρη του 2013, η επίθεση χρυσαυγιτών σε μέλη του ΚΚΕ στο Πέραμα.
Τον ίδιο μήνα δολοφονήθηκε, πάλι από μέλη της ΧΑ, ο Σαχζάτ Λουκμάν, αν και η δολοφονία του δεν περιλαμβάνεται στα κακουργήματα που συνδικάζονται στο πλαίσιο της δίκης για εγκληματική οργάνωση, όμως, είναι ξεκάθαρα ιδίου σκεπτικού και μόχλευσης.
Η δίκη της ΧΑ ξεκίνησε το 2015 και χρειάστηκαν 454 συνεδριάσεις για να ολοκληρωθεί, με την ανακοίνωση της απόφασης στις 7/10/2020. 454 συνεδριάσεις για να αποδοθεί δικαιοσύνη και να καταδικαστεί η ΧΑ ως εγκληματική οργάνωση, 454 συνεδριάσεις για να “τα καταφέρει ο Παύλος”.
Δυστυχώς, χρειάστηκε να χάσει άδικα τη ζωή του ένας νέος άνθρωπος για να έχουμε την καταδίκη μιας οργάνωσης, της οποίας η δράση ήταν γνωστή από το 2012. Χρειάστηκε μια μάνα, μια ολόκληρη οικογένεια να σηκώσει το βάρος του χαμού του παιδιού της, για να οδηγηθούν τα μέλη της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης στη φυλακή και να πεταχτεί στον κάλαθο της πολιτικής ιστορίας της χώρας το κόμμα-μόρφωμά τους που, στην προηγούμενη Βουλή, είχε κοινοβουλευτική εκπροσώπηση.
Τώρα όλοι αναμένουμε την τελική απόδοση ποινών και τη μεταφορά των καταδικασθέντων στα σωφρονιστικά καταστήματα όπου θα εκτίσουν τις ποινές τους, όμως, ο αγώνας κατά του φασισμού και του ναζισμού δεν τελείωσε.
Η ΧΑ μπορεί να νικήθηκε, αλλά το φίδι δεν πέθανε, κοιμάται, δεν έχουμε καταφέρει να το σκοτώσουμε ακόμη. Τα φίδια από τη φύση τους αλλάζουν δέρμα, έτσι και το ναζιστικό μόρφωμα είναι πιθανό να αλλάξει φόρμα και να δούμε νέα φασιστικά ανοσιουργήματα να δημιουργούνται.
Ο αγώνας των δημοκρατών πολιτών τώρα πρέπει να ενταθεί περισσότερο από ποτέ μέχρι να βεβαιωθούμε αφενός πως έχουν ξεριζωθεί όλοι οι ναζιστικοί και φασιστικοί θύλακες που υπάρχουν στους κόλπους της κοινωνίας μας και αφετέρου πως δεν θα έχουμε τη θρέψη νέων, με τις πολιτικές που θα ακολουθηθούν.
Στις 7 Οκτωβρίου εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου συγκεντρώθηκαν έξω από το Εφετείο, αναμένοντας την ανακοίνωση της απόφασης, άνθρωποι όλων των ηλικιών που περίμεναν και απαιτούσαν την απόδοση δικαιοσύνης και την καταδίκη της ΧΑ.
Δυστυχώς, η χαρά κράτησε ελάχιστα μόνο δευτερόλεπτα, 40 για την ακρίβεια, πριν αρχίσει ρίψη δακρυγόνων και νερού από πλευράς της αστυνομίας χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος καθώς η συγκέντρωση ήταν απόλυτα ειρηνική. Τα χειροκροτήματα των συγκεντρωμένων πάγωσαν όταν είδαν να εκτοξεύονται εναντίον τους χημικά με αποκλειστικό σκοπό να τους διαλύσουν.
Οι αιτιάσεις του κ Χρυσοχοϊδη πως πετάχτηκε μεγάλος αριθμός μολότοφ είναι ψευδείς καθώς, ειδικά την ώρα του πανηγυρισμού, δεν υπήρχε κανένας λόγος να δημιουργηθούν επεισόδια. Φαίνεται πως ο πανηγυρισμός ενόχλησε μερίδα των αστυνομικών που επέλεξαν να αντιδράσουν και να εκφράσουν την ενόχλησή τους ρίχνοντας χημικά, δακρυγόνα και νερό στους συγκεντρωμένους πολίτες που έχουν ορκιστεί και οφείλουν να προστατεύουν.
Ακόμη περιμένουμε τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη να λάβει ξεκάθαρη στάση καταδίκης των φαινομένων αυτών, αλλά δεν δείχνει να έχει τη διάθεση να το κάνει.
Όμως, παρότι μπορεί τα δακρυγόνα να μετέτρεψαν μια στιγμή χαράς σε στιγμή δακρύων και να διέλυσαν τη μεγαλειώδη συγκέντρωση δεν κατάφεραν να μειώσουν την αξία και τη νίκη της δημοκρατίας.
Η ανακήρυξη της ΧΑ σε εγκληματική οργάνωση είναι ένα πρώτο βήμα όπως και η καταδίκη των εγκληματιών στελεχών της, αλλά ο αγώνας για να εκκαθαριστεί η χώρα μας καθώς και η Ευρώπη από τους ναζιστικούς θύλακες είναι συνεχής και διαρκής και είναι αγώνας που πρέπει να δώσουμε όλοι μαζί χωρίς να διαγωνιζόμαστε για το ποιος είναι ο περισσότερο αντιφασίστας.
Η Φωτεινή Μπακαδήμα είναι βουλευτής Β Πειραιά και Γραμματέας ΚΟ ΜέΡΑ25
