Τη Μεταμόρφωση Καρδίτσας επισκέφθηκε το μεσημέρι της Τρίτης ο υποψήφιος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανος Κασσελάκης. Εκεί συνομίλησε με πλημμυροπαθείς που είδαν τα σπίτια και τις περιουσίες τους να παρασύρονται από τους χειμάρρους στις φονικές πλημμύρες της Θεσσαλίας.
Ο κ. Κασσελάκης εξέφρασε τα συλλυπητήριά του, ζήτησε από τους πολίτες να του μιλούν στον ενικό και λίγο μετά τα μεσάνυχτα, με ανάρτησή του στο Facebook, αναφέρθηκε στην επίσκεψή του και στις συνομιλίες που είχε.
Όπως τονίζει ο κόσμος του έλεγε «συγχαρητήρια» για τον πρώτο γύρο για την ανάδειξη προέδρου στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά εκείνος ντρεπόταν και εξηγεί: «Ντρεπόμουν για μια προσωπική «επιτυχία» μέσα σε μία τέτοια συλλογική αποτυχία. Γιατί στη Θεσσαλία αποτύχαμε ως Κράτος».
«Με ανθρώπους που κοιμούνται ακόμα μέσα στις λάσπες. Που κάθε μέρα ξημερώνει και δε βλέπουν φως από πουθενά. Σε αγγίζουν και σου ζητούν βοήθεια», γράφει στο Facebook.
«Η Ελληνική σημαία λασπωμένη σ’ έναν τοίχο. Άνθρωποι που την τιμούν και τη σέβονται. Αλλά ποιος σεβάστηκε εκείνους;» αναφέρει.
«Μια αλυσίδα ανικανότητας και απάθειας. Από τα Τέμπη ως τον Έβρο. Από τη Ρόδο ως την Καρδίτσα», τονίζει με νόημα.
Αναλυτικά η ανάρτησή του:
«Χαμένοι στον κόσμο μας.
Στα ποσοστά μας.
Στις καρέκλες μας.
Βαθιά νυχτωμένοι.
Σήμερα, στη Μεταμόρφωση Καρδίτσας, μου έλεγαν «συγχαρητήρια» για το εκλογικό αποτέλεσμα και ντρεπόμουν.
Ντρεπόμουν για μια προσωπική «επιτυχία» μέσα σε μία τέτοια συλλογική αποτυχία.
Γιατί στη Θεσσαλία αποτύχαμε ως Κράτος.
Με ανθρώπους που κοιμούνται ακόμα μέσα στις λάσπες.
Που κάθε μέρα ξημερώνει και δε βλέπουν φως από πουθενά.
Σε αγγίζουν και σου ζητούν βοήθεια.
Πιάνονται από εσένα γιατί κανένας από αυτούς που έχουν εξουσία δεν πήγε εκεί.
Η Ελληνική σημαία λασπωμένη σ’ έναν τοίχο. Άνθρωποι που την τιμούν και τη σέβονται. Αλλά ποιος σεβάστηκε εκείνους;
Μια αλυσίδα ανικανότητας και απάθειας. Από τα Τέμπη ως τον Έβρο. Από τη Ρόδο ως την Καρδίτσα.
Αυτό το Κράτος έπαψε να λειτουργεί.
Κι είναι δική μας ευθύνη να γίνουμε εκείνοι που θα βάλουν τις μηχανές μπροστά.
Ζήτησα από μια 85χρονη γιαγιά να έχω την ευχή της, να μπορέσω να κάνω καλό στον τόπο μου».
