«Τα στερεότυπα που έχτισε η προπαγάνδα τόσων ετών θα σπάσουν», επεσήμανε ο Στέφανος Κασσελάκης, σε μακροσκελή ανάρτησή του στο X.
«Προφανώς τα δικά μου λόγια περνούν από κόσκινο, την ώρα που για τους πολιτικούς μου αντιπάλους υπάρχει απόλυτη μιντιακή στήριξη ή ανοχή», επεσήμανε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ απαντώντας στις επικρίσεις.
«Είναι ζητούμενο για μένα εκείνη η αφετηρία, για να χτίσουμε το αύριο: Ένα κράτος δικαιοσύνης, ισότητας, θεσμών που να λειτουργούν, και κοινωνικής προστασίας για όλους», τόνισε μεταξύ άλλων.
Διαβάστε επίσης: Κασσελάκης: Επικίνδυνη η πολιτική του Μητσοτάκη – Στον ΣΥΡΙΖΑ θα βγουν στο προσκήνιο «λαμπρά μυαλά» (Video)
Στέφανος Κασσελάκης: Η συζήτηση στην 7η Σύνοδο Θεσσαλονίκης
Η ανάρτηση του Στέφανου Κασσελάκη
Προφανώς τα δικά μου λόγια περνούν από κόσκινο, την ώρα που για τους πολιτικούς μου αντιπάλους υπάρχει απόλυτη μιντιακή στήριξη ή ανοχή. Ευπρόσδεκτο.
Έχω μιλήσει από την πρώτη στιγμή για τη νέα Ελλάδα και το Ελληνικό Όνειρο που οραματίζομαι.
Όμως όχι. Δε θα αφήσω τους…
— Stefanos Kasselakis – Στέφανος Κασσελάκης (@skasselakis) November 22, 2023
Προφανώς τα δικά μου λόγια περνούν από κόσκινο, την ώρα που για τους πολιτικούς μου αντιπάλους υπάρχει απόλυτη μιντιακή στήριξη ή ανοχή. Ευπρόσδεκτο.
Έχω μιλήσει από την πρώτη στιγμή για τη νέα Ελλάδα και το Ελληνικό Όνειρο που οραματίζομαι.
Όμως όχι. Δε θα αφήσω τους «νοικοκύρηδες» στη Δεξιά, την ώρα που οι αληθινοί μπαχαλάκηδες είναι αυτοί που μας κυβερνούν και αποσυνθέτουν την κοινωνία.
Την ώρα που Αριστερά είναι πρώτα απ’ όλα οι άνθρωποι του μόχθου και της ανθρωπιάς. Η Αριστερά του ήθους και της ευθύνης.
Τα στερεότυπα που έχτισε η προπαγάνδα τόσων ετών θα σπάσουν.
Κρατάω κάτι καλό από τα παλιά για να φύγουμε προς τα μπρος, κι αυτό είναι μία ενσυναίσθηση, μία αλληλεγγύη που κάποια στιγμή -στα χρόνια του ‘80 και του ‘90- είχε κατακτήσει ως ένα βαθμό η κοινωνία μας.
Τότε που τον Παύλο δεν θα «τον σκότωναν για το ποδόσφαιρο».
Τότε που δήθεν νοικοκυραίοι δεν θα δολοφονούσαν τον Ζακ.
Τότε που συμμαθητές μίας 13χρονης μαθήτριας δε θα βιντεοσκοπούσαν τον ξυλοδαρμό της.
Ναι, κάποια στιγμή σε αυτή τη χώρα φτάσαμε σε έναν βαθμό αλληλεγγύης που ήταν μία καλή βάση για το μέλλον. Ύστερα ήρθε η κρίση, η διάλυση του κοινωνικού ιστού, η άνοδος κάθε μορφής Ακροδεξιάς, το μίσος προς τους μετανάστες, η διακυβέρνηση μίας παρέας που παρακολουθεί, υποκλέπτει και κάνει μπίζνες.
Είναι ζητούμενο για μένα εκείνη η αφετηρία, για να χτίσουμε το αύριο: Ένα κράτος δικαιοσύνης, ισότητας, θεσμών που να λειτουργούν, και κοινωνικής προστασίας για όλους.
