Σε εξαιρετικά τρικυμιώδη θάλασσα πλέει η ελληνική οικονομία παρά το επικοινωνιακό παραμύθι που πασάρει η κυβέρνηση Μητσοτάκη μέσω των καλοπληρωμένων από αυτήν Μέσων Ενημέρωσης.
Η αναβάθμιση του αξιόχρεου του ελληνικού Δημοσίου σε επενδυτική βαθμίδα και οι πανηγυρισμοί Μαξίμου και υπουργείου Οικονομικών για την Ελλάδα που γίνεται Ελντοράντο με την εισροή κεφαλαίων από το εξωτερικό, φαίνεται ότι βρίσκεται μόνο στο φαντασιακό των κυβερνητικών στελεχών.
Από την ημέρα που επετεύχθη η επενδυτική βαθμίδα, οι αγορές στις οποίες ομνύουν, αντί να ανταμείψουν την ελληνική οικονομία την τιμωρούν. Και μάλιστα σκληρά.
Ο δείκτης του Χρηματιστηρίου Αθηνών και αυτός των τραπεζικών μετοχών σημειώνουν κατακόρυφη πτώση, ενώ οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων εκτινάσσονται.
Η ελληνική οικονομία εμφανίζεται ιδιαίτερα ευάλωτη, όχι σε κατάσταση διεθνούς κρίσης, αλλά σε μια απλά όχι καλή οικονομική συγκυρία, με το εμπόριο και τον τουρισμό στις οποίες ουσιαστικά βασίζεται να κλυδωνίζονται επικίνδυνα όταν υπάρξουν έκτακτά γεγονότα που δεν τα ευνοούν.
Μετά από τρία μνημόνια και υπερδεκαετή οικονομική κρίση το παραγωγικό μοντέλο παραμένει εμμονικά το ίδιο. Στηρίζεται σε εμπόριο και υπηρεσίες με τη μεταποίηση να παίζει πολύ υποδεέστερο ρόλο.
Μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του να διαμηνύουν ότι αλλάζουν το παραγωγικό μοντέλο της χώρας αλλά οι η παραγωγή που κατ’ αρχήν απαιτείται αγνοείται.
Το καλούπι της στρεβλής ανάπτυξης δεν έχει σπάσει και η κυβέρνηση Μητσοτάκη παρά τα όσα διαλαλεί δεν φαίνεται να θέλει να το σπάσει.
Χωράφια, βιομηχανία, βιοτεχνία αγκομαχούν χωρίς τραπεζική και κρατική βοήθεια αδυνατώντας να προσφέρουν αυτά που μπορούν στην οικονομία. Το υψηλού επιπέδου εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό που διαθέτει η χώρα, μένει ανεκμετάλλευτο και παίρνει τον δρόμο για το εξωτερικό.
Οσο ο Μητσοτάκης και η παρέα του κατευθύνουν το χρήμα σε στείρες επενδύσεις φίλων τους τόσο η ελληνική οικονομία θα παραμένει καρυδότσουφλο έτοιμο να βυθιστεί.