Μαζί με τον μέντορα, φίλο και συνεργάτη του Λουίς Μπουνιουέλ ήταν οι δύο πυλώνες του ισπανικού πολιτικού σινεμά των 60ς και 70ς.
Γεννημένος στην Χουέσκα στις 4 Ιανουαρίου 1932 ο Κάρλος Σάουρα μυήθηκε από μικρός στον κόσμο της τέχνης χάρη στην πιανίστα μητέρα του αλλά και τον μεγαλύτερο αδελφό του που έγινε ζωγράφος. Λάτρεψε την τέχνη της φωτογραφίας και ήδη από τα 18 του ήταν επαγγελματίας φωτογράφος. Το σινεμά το ανακάλυψε αργότερα όταν στις σπουδές φωτογραφίας που έκανε θαμπώθηκε από το έργο του Μπουνιουέλ. «Αν έχω επηρεαστεί από κάποιον σε ιδεολογικό επίπεδο αλλά και στο πως αντιλαμβάνομαι τον κόσμο, αυτός είναι ο Μπουνιουέλ. Με συναρπάζει στα φιλμ του η διττή ματιά, τα παιχνίδια με τον χρόνο και τα υπαρξιακά πλάνα, στοιχεία που επηρέασαν και την δική μου κινηματογραφική γραφή» θα πει για τον κορυφαίο ισπανό δημιουργό.
Στα 27 του δοκιμάζει να γυρίσει ένα ντοκιμαντέρ με ελάχιστα χρήματα και ερασιτέχνες ηθοποιούς το οποίο θα τον οδηγήσει στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του «Los Golfos» που έχει πρωταγωνιστές μια συμμορία νεαρών μικροαπατεώνων που μετατρέπονται σε ταυρομάχους.
Το 1966 γνωρίζει την διεθνή αναγνώριση χάρη στο φιλμ του «La caza» («Το κυνήγι») ένα δριμύ κατηγορώ κατά του φρανκικού καθεστώτος που αποσπά το βραβείο σκηνοθεσίας στο φεστιβάλ Βερολίνου. Με την «Απομόνωση» το 1969 περιγράφει την καθημερινότητα ενός ζευγαριού μεσοαστών στην φασιστική Ισπανία ενώ με την υποψήφια για Χρυσό Φοίνικα «Άννα και τους λύκους» (ένα αλληγορικό θρίλερ με θέμα τις περιπέτειες μιας υπηρέτριας ενός αρχοντικού) τέσσερα χρόνια αργότερα καθιερώνεται ως ηγετική μορφή της νέας αντιστασιακής γενιάς ισπανών σκηνοθετών που ξεγλιστρούν επιδέξια από το ψαλίδι της λογοκρισίας. Την ηρωίδα του φιλμ Άννα υποδύεται η Τζέραλντιν Τζάπλιν, κόρη του Τσάρλι Τσάπλιν, με την οποία τότε ο Σάουρα είχε σχέση που διήρκησε 12 χρόνια.
Το 1975 υπογράφει το αριστούργημα του «Θρέψε κοράκια» με θέμα την ιστορία δύο κοριτσιών που μετά από το θάνατο του στρατιωτικού πατέρα τους καταφεύγουν συχνά στο χώρο της φαντασίας προκειμένου να αντιμετωπίσουν την σκληρή πραγματικότητα. Το φιλμ βρέθηκε στις Κάνες όπου και πάλι ο Σάουρα ήταν υποψήφιος και φαβορί για το Χρυσό Φοίνικα χάρη στις ενθουσιώδεις κριτικές αλλά περιορίστηκε στο δεύτερο βραβείο, το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής. Ο Χρυσός Φοίνικας πήγε στον άγνωστο τότε αμερικανό Μάρτιν Σκορσέζε για τον «Ταξιτζή» του.
Τη δεκαετία του 80 ο Κάρλος Σάουρα γυρίζει την περίφημη «Τριλογία του Φλαμένκο» από όπου ξεχωρίζει η επική «Κάρμεν» με την οποία κέρδισε το Bafta καλύτερης διεθνούς ταινίας το 1983 και ήταν υποψήφια για το ξενόγλωσσο όσκαρ.
Συνέχιζε να κάνει ταινίες (ξεχωριστεί σταθμοί το φιλμ για τον Γκόγια το 2000 αλλά και το δυνατό κοινωνικό δράμα «Taxi» του 1996) χωρίς να τον εμποδίζει το προχωρημένο της ηλικίας του. Τελευταίο φιλμ που γύρισε ήταν πέρυσι σε ηλικία 90 ετών, το αρκετά αυτοβιογραφικό ντοκιμαντέρ «Las paredes hablan». Ο Σάουρα έφυγε από τη ζωή στα 91 του στις 10 Φεβρουαρίου 2023.
