Η αναφορά του Κώστα Καραμανλή στη δυσώδη υπόθεση των υποκλοπών και στην ανάγκη να ριχθεί άπλετο φως για την πλήρη διαλεύκανσή της που τόσο ενόχλησε τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον επικοινωνιακό μηχανισμό του έθεσε σε δεύτερο επίπεδο άλλες σημαντικές αναφορές του πρώην πρωθυπουργού. Γιατί η ομιλία του στο πολιτικό μνημόσυνο του Γιάννη Κεφαλογιάννη ήταν γεμάτη από «καρφιά».
Λόγου χάριν διόλου συμπτωματικά επέλεξε ένα ιδιαίτερης σημασίας απόσπασμα από μελέτη του Γεωργίου Ράλλη για τους Έλληνες πολιτικούς στο οποίο γίνεται αναφορά στους «εκλεκτούς πολίτες» οι οποίοι « τερμάτισαν τη σταδιοδρομία τους φτωχότεροι απ’ ότι ήταν όταν για πρώτη φορά αναμίχθηκαν στα κοινά».
Και για να κάνει πιο ευκρινές το μήνυμά του ο Καραμανλής μετά από αυτή την αναφορά μίλησε συγκεκριμένα για πολιτικούς που «που διακρίνονταν για την ευπρέπεια, την εντιμότητα, την αγάπη για τη χώρα και τον λαό, την αίσθηση του καθήκοντος και της αποστολής τους» αναφέροντας τιμητικά τους Κωνσταντίνο Παπακωνσταντίνου, Ευάγγελο Αβέρωφ, Γιάννη Αλευρά, Αναστάσιο Πεπονή, Παναγή Παπαληγούρα και Ηλία Ηλιού.
Το σε ποιους επέλεξε να αναφερθεί, το ότι αυτοί που επέλεξε ανήκαν στη Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ αλλά και την Αριστερά και ότι απέφυγε επιτηδείως την αναφορά σε κάποιους άλλους της σχετικά πρόσφατης πολιτικής ιστορίας της χώρας, συνιστά και αυτό ένα μήνυμα με αποδέκτη τον Κυριάκο Μητσοτάκη αλλά και όσους στο Μαξίμου και το υπουργικό συμβούλιο έχουν επιλέξει να μας γυρίσουν στα μετεμφυλιοπολεμικά χρόνια και υπερασπίζονται ακραία συντηρητικές και διχαστικές απόψεις.