Απάντηση στην παρέμβαση του Κώστα Σημίτη, έδωσε, μέσω του προσωπικού λογαριασμού του στο twitter, ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος.
Ειδικότερα, ο κ. Τσακαλώτος ανήρτησε το εξής:
«Ο κ. Σημίτης μας λέει ότι δεν χρειαζόμαστε παροχές και επιδόματα. Εξ ου και άφησε τη χώρα το 2004 -εκτός από καλά θωρακισμένη για οιαδήποτε μελλοντική κρίση- χωρίς πολιτική για το παιδί και τη στέγαση, με την παιδική φτώχεια, την εποχή των παχιών αγελάδων, να είναι αδικαιολόγητα ψηλά.
Υπάρχουν όμως και καλά νέα για τον κ. Σημίτη. Παραμένει δημοφιλής στους πολιτικούς του τρίτου δρόμου, όπως ο Τony Blair, που δεν κατάφεραν να διδαχτούν απολύτως τίποτα από την κρίση».
Ο κ. Σημίτης μας λέει ότι δεν χρειαζόμαστε παροχές κ επιδόματα. Εξ ου κ άφησε τη χώρα το 2004 -εκτός από καλά θωρακισμένη για οιαδήποτε μελλοντική κρίση- χωρίς πολιτική για το παιδί κ τη στέγαση με την παιδική φτώχεια, την εποχή των παχιών αγελάδων να είναι αδικαιολόγητα ψηλά.1/2
— Ευκλείδης Τσακαλώτος | Euclid Tsakalotos (@tsakalotos) March 18, 2019
_x000D_
_x000D_
Υπάρχουν όμως και καλά νέα για τον κ. Σημίτη. Παραμένει δημοφιλής στους πολιτικούς του τρίτου δρόμου, όπως ο Τony Blair, που δεν κατάφεραν να διδαχτούν απολύτως τίποτα από την κρίση 2/2
— Ευκλείδης Τσακαλώτος | Euclid Tsakalotos (@tsakalotos) March 18, 2019
_x000D_
_x000D_
Τι είχε πει ο Σημίτης
«Σήμερα, η αντικειμενική πραγματικότητα αποδίδει μιαν αρνητική εικόνα της χώρας μας και μια συστηματική καθοδική πορεία. Έχουμε το μεγαλύτερο δημόσιο χρέος, χαμηλό ρυθμό ανάπτυξης, υψηλότατη ανεργία, χαμηλές επιδόσεις στην ανταγωνιστικότητα, στα θέματα κοινωνικής δικαιοσύνης, απονομής της δικαιοσύνης, διαφθοράς. Η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης εστιάζεται στις παροχές και τα επιδόματα, που με τη σειρά της ευνοούν τη μαύρη εργασία και τη φοροαποφυγή», ανέφερε μεταξύ άλλων σε εκδήλωση που πραγματοποίησε το «Δίκτυο Σύγχρονων Δημοκρατών» και συνέχισε:
«Πρόκειται για μια κυβέρνηση που έχει ως κύριο στόχο την εξουσία, που δημαγωγεί και αλλάζει την επιχειρηματολογία της ανάλογα με την περίσταση, που καταφεύγει σε μεγαλοστομίες και στη συγκάλυψη της πραγματικότητας, την οποία μαθαίνουμε τελικά από τις Βρυξέλλες»
