Δίνει σήμα αποχής από το κόμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά μένει σημαιοφόρος της παράταξης της Νέας Δημοκρατίας. Αυτό είναι το μήνυμα του Κώστα Καραμανλή μέσα από τις γραμμές της ανακοίνωσης αποχώρησής του από την κοινοβουλευτική δράση, αλλά και από τα συμφραζόμενα που έχει φροντίσει ο ίδιος να προσδώσει στις σημερινές του αποφάσεις, όσο και εάν από το Μέγαρο Μαξίμου πασχίζουν να παρουσιάσουν διαφορετική εικόνα. Με καταλύτη την υπόθεση των υποκλοπών και με τα εθνικά θέματα σε ρόλο ενισχυτή, το νεύμα Καραμανλή σε ψηφοφόρους και στελέχη της Νέας Δημοκρατίας είναι σαφές, ακόμα και στη… διάλεκτο του πρώην πρωθυπουργού.
«Θα είναι παρών στη μεγάλη εκλογική μάχη που ξεκινά» έσπευσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης να προκαταβάλει τις αποφάσεις και τα μηνύματα της αποχώρησης του Κώστα Καραμανλή από τα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας, χωρίς από πουθενά να προκύπτει το «θετικό κλίμα» μεταξύ των δύο ανδρών που διαρρέει το Μέγαρο Μαξίμου. Τουναντίον, τόσο οι κινήσεις του πρώην πρωθυπουργού όσο και οι μεθοδεύσεις του νυν δεν επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές, «απ’ όπου και αν βρίσκεται», όπως αναγνωρίζει έντρομος ο πρωθυπουργός.
Διαβάστε σχετικά: Ο Κώστας Καραμανλής δεν θα είναι υποψήφιος με τη ΝΔ στις εκλογές
Ο Αντώναρος αναλύει την ανακοίνωση Καραμανλή – Αιχμές κατά Μητσοτάκη και ΜΜΕ
Ο Καραμανλής ζητάει κάθαρση για το σκάνδαλο των υποκλοπών
Η σημερινή ανακοίνωση του Κ. Καραμανλή αιφνιδίασε αρκετό κόσμο, από κάποιους που κινούνται στο ευρύτερο περιβάλλον του έως και εκείνους που προσπαθούσαν -μάταια- να αλληλεπιδράσουν με αυτό. Σύμφωνα με πληροφορίες του documentonews.gr, παλιός δικός του εκλεκτός-όψιμος υποστηρικτής του Κυρ. Μητσοτάκη προσπάθησε το τελευταίο διάστημα να έρθει σε επαφή μαζί του ώστε να τον πείσει να είναι υποψήφιος, χωρίς να καταφέρει καν να τον συναντήσει. Οι δε διαρροές του πρώην πρωθυπουργού τοποθετούσαν τις ανακοινώσεις του αργότερα, καταφέρνοντας την Τρίτη να πιάσει πολλούς «στον ύπνο», λαμβάνοντας μόνος του τις αποφάσεις και διαψεύδοντας όσους τον ήθελαν σε επικοινωνία με το πρωθυπουργικό γραφείο.
Στην πραγματικότητα, από το περασμένο καλοκαίρι και έπειτα, για τον πρώην πρωθυπουργό το ρολόι μετρούσε αντίστροφα. Μάλιστα, ως «σημείο μηδέν» δεν θα πρέπει να θεωρηθούν τα Ανώγεια, αλλά το βήμα της Πανελλαδικής Οργάνωσης Γυναικών «Παναθηναϊκή». Τότε που έριξε τις πρώτες ριπές κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη για την πρόσδεσή της στο αμερικανικό άρμα και την υποχωρητικότητα έναντι της Τουρκίας. Στην Κρήτη όμως έβαλε και το επίδικο, το πολύκροτο σκάνδαλο των υποκλοπών, υπό το οποίο σήμερα θα πρέπει να κριθούν οι αποφάσεις του. Η θέση του για τη διαφάνεια και την ανάγκη άρσης του απορρήτου ήταν καθαρή, ακόμα και αν στη συνέχεια δεν την «έντυσε» με αντίστοιχα καθαρές κινήσεις.
Το «γιατί τώρα», το timing με απλά λόγια, ξεκινά από το γεγονός πως μπαίνουμε στην τελική ευθεία για τις εκλογές με την υπόθεση των παρακολουθήσεων υπό διαρκή συγκάλυψη, και ακουμπά ακόμα και στις πρόσφατες δηλώσεις της Ντόρας Μπακογιάννη για τα εθνικά και τις συζητήσεις Μητσοτάκη-Μπλίνκεν για τα ελληνοτουρκικά, που προκαταβάλουν αποφάσεις από τις οποίες -προφανώς, και τουλάχιστον- επιθυμεί να πάρει αποστάσεις ο πρώην πρωθυπουργός.
Βέβαια, είναι γεγονός πως από την άλλη πλευρά, στην αυλή του Μεγάρου Μαξίμου προετοιμάζονταν από καιρό για τις εξελίξεις. Από τη μία, με διαφόρων τύπων «διαρροές» και «μηνύματα» προς τη μεριά του πρώην πρωθυπουργού, μέσα από παραπολιτικές στήλες και φιλοκυβερνητικά έντυπα, ώστε να εκβιάσουν τις αποφάσεις του. Τέτοια ήταν, επί παραδείγματι, αυτή του περασμένου Οκτωβρίου, που ήθελε τον Κυρ. Μητσοτάκη να κατεβαίνει υποψήφιος στη Θεσσαλονίκη, για να καλύψει το κενό του Κ. Καραμανλή. Από την άλλη, ήταν την επόμενη των βολών κατά του απορρήτου από τα Ανώγεια την τελευταία ημέρα του περασμένου Αυγούστου, που ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας επέλεξε να βρεθεί στις Σέρρες «αγκαζέ» με τον Κώστα Καραμανλή τον νεότερο, προσπαθώντας να διασκεδάσει τις εντυπώσεις. Εξού και ο ανιψιός, του Αχιλλέα, δήλωνε την περασμένη εβδομάδα από την κοπή της πίτας της διοικούσας επιτροπής της ΝΔ νομού Θεσσαλονίκης πως «η Θεσσαλονίκη και η Μακεδονία αποτελεί προπύργιο της παράταξης από τα χρόνια του ιδρυτή της Κωνσταντίνου Καραμανλή».
Όσο πάντως και αν επιχειρείται να παρουσιαστεί η σημερινή εξέλιξη ως «ελεγχόμενη» από το Μέγαρο Μαξίμου, η πραγματικότητα τους διαψεύδει, όπως και οι προηγούμενες. Μετά τα Ανώγεια και την κυβερνητική ανάγνωση της «ταύτισης Καραμανλή με την κυβέρνηση, ήρθε το δείπνο της Θεσσαλονίκης με τον Αντώνη Σαμαρά, στο περιθώριο της ΔΕΘ. Έπειτα, η παρουσίαση του βιβλίου του Μανώλη Κοττάκη και το μήνυμα πως «εμένα με παρακολουθούσαν σοβαρές υπηρεσίες». Ακόμα και με την απογοητευτική του απόφαση να στηρίξει την κυβέρνηση στην πρόταση δυσπιστίας για τις παρακολουθήσεις, επέλεξε να το κάνει εκ του μακρόθεν, διά επιστολικής ψήφου. Σε κάθε περίπτωση, η απόφαση της αποχώρησης θα πρέπει να κριθεί μέσα από το πλαίσιο που ο ίδιος φρόντισε να βάλει όλο το προηγούμενο διάστημα, και αποτελεί απότοκο της κριτικής του στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, κυρίως για το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων, ακόμα και αν δεν την ονοματίζει.
Τα καθαρά μηνύματα με πολλαπλούς αποδέκτες
Πράγματι, στη «γλώσσα» του πρώην πρωθυπουργού, η σημερινή ανακοίνωση λέει περισσότερα από τις σχεδόν εβδομήντα λέξεις που τη συνθέτουν. Η ολοκλήρωση της κοινοβουλευτικής διαδρομής στην οποία αναφέρεται δεν αποτελεί ολοκλήρωση της πολιτικής διαδρομής. Η στήριξη της «κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας» χωρίς αναφορά στο πρόσωπο του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη απεικονίζει μία σημαντική απόσταση από το σημερινό κόμμα. Η αναφορά στην «παράταξη που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και υπηρετώ αδιαλείπτως επί μισό σχεδόν αιώνα» έρχεται σε αντιδιαστολή τόσο με τις αναφορές του Κυρ. Μητσοτάκη στον Ελευθέριο Βενιζέλο, όσο και με το που βρισκόταν η οικογένεια Μητσοτάκη πριν από 50 χρόνια, και σίγουρα, όχι στο πλευρό του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
«Πιστός στην ιστορία της, την ιδεολογία, τις αρχές και τις αξίες της». Η τελευταία του αυτή αποστροφή, μαζί με την αναφορά στον σεβασμό και την αγάπη του κόσμου, αποτελεί ευθεία μομφή, όχι μόνο προς τον νυν πρωθυπουργό, αλλά και στον έτερο διάδοχό του, και αφορά αυτό καθ’ αυτό το ζήτημα των παρακολουθήσεων και της «αδιανόητης» συγκάλυψης.
«Η παράταξή μας θεμελίωσε την Δημοκρατία στην Ελλάδα! Τέτοια φαινόμενα δεν τα ανέχεται. Κι αυτό έχει σχέση με το ποιοι είμαστε, τι εκπροσωπούμε και που θέλουμε να πάμε τον τόπο. Έχει σχέση με την ίδια την ταυτότητά μας!» είχε δηλώσει τον Δεκέμβριο ο Αντώνης Σαμαράς, μπροστά στον Κυρ. Μητσοτάκη και τον Κ. Καραμανλή. Δεδομένου πως κανείς δεν περίμενε, ούτε το προηγούμενο διάστημα ούτε και τώρα τον πρώην πρωθυπουργό να «ρίξει» τον νυν, είναι μια καθαρή αναφορά στα όσα ο ίδιος πρεσβεύει, απευθύνοντας τη μομφή στους σημερινούς διαδόχους του για τη σχέση τους με την ιστορία, την ιδεολογία, τις αρχές και τις αξίες της παράταξης.
Τέλος, δεν πρέπει κανείς να παραβλέπει το μήνυμα που στέλνει στο ευρύτερο γαλάζιο οικοσύστημα και στους ψηφοφόρους της παράταξης. Μπορεί στο Μέγαρο Μαξίμου να ονειρεύονται ακόμα και κοινή προεκλογική εμφάνιση Καραμανλή-Μητσοτάκη, όμως πρόκειται για ξεκάθαρη δήλωση αποχής από το σημερινό κόμμα και όχι από τα πολιτικά πράγματα, με ό,τι αυτό και αν συνεπάγεται για τις μελλοντικές βλέψεις του. Ακόμα και αν δώσει το παρών στην προεκλογική επίσκεψη Μητσοτάκη στη Θεσσαλονίκη την πρώτη ημέρα του Μαρτίου, δύσκολα θα εμφανιστεί στον ρόλο «μπροστάρη» που επιθυμεί το πρωθυπουργικό γραφείο.
Είναι περισσότερο πιθανό, μέχρι την ημέρα των εκλογών να επιδοθεί στην κλασική καραμανλική αφωνία, κρατώντας για το τέλος μία «προφανή» δήλωση στήριξης στο κόμμα. Όμως ήδη αυτή καθαυτή η σημερινή απόφαση εκλαμβάνεται ως νεύμα απελευθέρωσης. Στα μεν στελέχη με αναφορές στον ίδιο να πράξουν τα δέοντα λύνοντας τα φρένα στις φυγόκεντρες δυνάμεις, και στους δε ψηφοφόρους, να απέχουν από το κόμμα χωρίς ενοχές. Άλλωστε, το σύστημα Μητσοτάκη επιμένει ακόμα πως έχει την αυτοδυναμία στο τσεπάκι του…