Θα χρειαζόταν πολύς κόπος, πολύς χρόνος κι ακόμη περισσότερο μελάνι για να συγκεντρώσω το τελευταίο διάστημα τις επαινετικές δηλώσεις ξένων αξιωματούχων για τον Αλέξη Τσίπρα και για την πορεία της Ελληνικής οικονομίας.
Σε όποιον Θεό κι αν πιστεύει κάποιος όλα δείχνουν ότι τον ερχόμενο Αύγουστο η χώρα θα εξέλθει του τρίτου προγράμματος και με μία μορφή διασύνδεσης των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος με συγκεκριμένους στόχους (πλεόνασμα, ανάπτυξη, χρέος σε σχέση με το ΑΕΠ…) θα αφεθούμε στο αφρισμένο πέλαγος των διεθνών αγορών έχοντας μάλιστα ένα κομπόδεμα ασφαλείας και το «μαξιλάρι» των χαμηλών επιτοκίων του ESM (το τελευταίο φυσικά δεν είναι επίτευγμα μόνο της σημερινής κυβέρνησης αλλά κυρίως του Ελληνικού λαού). Την ίδια ώρα το ράλι στα Ελληνικά ομόλογα συνεχίζεται με την απόδοση του δεκαετούς να αγγίζει το 3,91% φτάνοντας για πρώτη φορά στα επίπεδα του 2006 ενώ το 5ετές βρίσκεται στο 3.20%.
Βέβαια τα ημεδαπά ΜΜΕ το βιολί τους: «Καταρρέει η Κυβέρνηση», «Εκλογές για την πανικόβλητη Κυβέρνηση», «Στη δίνη σκανδάλων η Κυβέρνηση», «Στα όρια της αυτοδυναμίας η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη»!!! Μιλάμε για παράκρουση στα όρια των Ψαριανού – Τατσόπουλου.
Από την άλλη η παρούσα Κυβέρνηση επιχειρεί στο μέτρο του δυνατού να απλώσει ένα προστατευτικό δίκτυ στα πλέον αδύναμα στρώματα της κοινωνίας. Για όποιον υποβαθμίζει το θέμα προτάσσοντας την υπερφορολόγιση, (εδώ και οκτώ χρόνια και όχι φυσικά μόνο τα τελευταία 2,5), ιδιωτών και επιχειρήσεων και το εχθρικό προς τον πολίτη κράτος μπορεί να ρίξει μια φευγαλέα ματιά στις ερωτήσεις της ΝΔ στο επικείμενο συνέδριο του κόμματος για να διαπιστώσει το εφιαλτικό νεοφιλελεύθερο αφήγημα του κ. Μητσοτάκη. Και μόνο το γεγονός ότι ο πρόεδρος της ΝΔ ζητά μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων (υψηλή είναι σε συνδυασμό με τις ασφαλιστικές – εργοδοτικές εισφορές, κανείς δεν λέει όχι) και όχι την αύξηση των μισθών των εργαζομένων (αυτοί κι αν είναι χαμηλοί) δείχνει τις πραγματικές του προθέσεις.
Κι αυτό γι όσους έχουν μνήμη χρυσόψαρου ξεχνώντας γρήγορα ποιοί ευθύνονται για τη μεγαλύτερη εθνική περιπέτεια μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο ή έχουν αφήσει την ενημέρωσή τους στα Media των γνωστών ιδιοκτητών – καναλαρχών.
Αυτό φυσικά ούτε κατ’ ελάχιστον δεν αναιρεί την εφιαλτική πραγματικότητα που βιώνουν εκατομμύρια συμπατριώτες μας. Και μόνο οι αριθμοί των δικαιούχων του κοινωνικού μερίσματος ή όσων έσπευσαν να δουν αν είναι δικαιούχοι μαρτυρούν αυτήν την πραγματικότητα (ο κ. Ντάισελμπλουμ και ο κ. Τόμσεν γνωρίζουν καλύτερα).
Αλλά υπάρχει κάποιος (εκτός τους κ.κ. Αλαφούζο και Μαρινάκη και των δημοσκόπων) που υποστηρίζει ότι η λύση στο παραπάνω είναι η επιστροφή σε μια συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ; Υπάρχει κάποιος που θέλει να ξαναδεί σε υπουργική καρέκλα τον Άδωνη Γεωργιάδη, τον Βαγγέλη Βενιζέλο και τον Ανδρέα Λοβέρδο; Αν υπάρχει να του στείλω ένα πιάτο μελομακάρονα για τα Χριστούγεννα. Όχι αυτά που έρχονται, εκείνα του 2019-20 για να πνίξει τον πόνο του μαζί με τον Μαρατζίδη και τον Mr κολλαγόνο.
