Κανονικότητα στην αποικία

Κανονικότητα στην αποικία

Τι κατάντια και αυτή για το επιτελικό κράτος; Ενώ είναι φτιαγμένο για τα μεγάλα, τα ωραία και τα συνταρακτικά, να καταντήσει τελικά να ανοίγει φύλλο on camera μαζί με τη Μαρέβα και να αναζητά χέρι χέρι με την Αννα Παναγιωταρέα στη λαϊκή την κανονικότητα του κομμωτηρίου. 

Εκεί που θα μιλούσαμε για σχεδιαγράμματα και ομόλογα, επιχειρήσεις και ανάπτυξη, ο στόχος ο βαρύς και οραματικός υποβιβάστηκε στην αίσθηση που έχει η Αννα του τάφου ότι χαίρεται ο κόσμος και χαμογελά, πατέρα, απαλλαγμένος από τους κακομούτσουνους του ΣΥΡΙΖΑ.

Οσο περνάνε οι μέρες, οι περιγραφές και οι υποσχέσεις της κανονικότητας ξεθωριάζουν μαζί με το επιτελικό κράτος και τις γκάφες των επιτελικών. Οι αριθμοί για την οικονομία εξαφανίζονται και περνάμε στη σφαίρα και την υποκειμενικότητα της αίσθησης που έχουν οι Παναγιωταρέες και οι παρέες τους. Τα στελέχη της ΝΔ με την προσμονή των διορισμών διαβεβαιώνουν και αυτά όπου βρεθούν κι όπου σταθούν ότι «το βασικό είναι ότι επέρχεται η κανονικότητα».

Ωστόσο πρέπει να παραδεχτούμε πως έχουν ένα δίκιο. Μπορείς να πεις ότι έχει επανέλθει η κανονικότητα, με την έννοια ότι έχουν πάψει να δημιουργούν οι ίδιοι τη βουή που μετέτρεπε την καθημερινότητα σε μια αόριστη ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ για όλα. Εριχνε ο Ρουβίκωνας τρικάκια στην Αθήνα; Η γνωμοδότηση ήταν ότι η ανομία κυριαρχεί. Επεφταν πυροβολισμοί σε γειτονιά (ούτε καν σαν αυτούς που είχαν πέσει στα γραφεία της ΝΔ επί κυβέρνησης Σαμαρά); Μας είχε μετατρέψει σε Σικάγο ο Τσίπρας. Μάλωναν συννυφάδες σε κανένα δρόμο; Είχε καταλυθεί το κράτος και η οικογένεια εξαιτίας του ΣΥΡΙΖΑ.

Δημιουργούσαν μια βουή, ένα κλίμα διαρκούς εκτροπής για να κατηγορήσουν τον Τσίπρα και την τότε κυβέρνηση και εισέπρατταν πολιτικά από το θέαμα των τηλεπαραθύρων.

Ο Ρουβίκωνας μόλις προχθές έκανε μία ακόμη από τις συνηθισμένες δράσεις του, αλλά δεν έπαιξε καν στα δελτία και φυσικά δεν έφταιγε ούτε ο Μητσοτάκης ούτε ο Χρυσοχοΐδης. Οι Τούρκοι γίνονται όλο και πιο προκλητικοί στο Αιγαίο, αλλά ενώ επί ΣΥΡΙΖΑ για ό,τι έκανε ο Ερντογάν έφταιγε η υποχωρητικότητά του, τώρα φταίει με κάθε φυσικότητα η κακή φύση της γείτονος. Μετανάστες αποβιβάζονται κατά εκατοντάδες στα ελληνικά νησιά αλλά φταίνε οι αντικειμενικές συνθήκες και όχι οι νεοδημοκράτες που δεν φυλάνε τα σύνορα.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε κάνει στοιχείο της πολιτικής τον τοξικό θόρυβο που δημιουργούσαν τα φιλικά του μέσα ενημέρωσης και μετατρεπόταν σταδιακά σε αναίτια δυσφορία για όσα κακά υποτίθεται ότι συνέβαιναν. Αυτός ο θόρυβος, η παρενοχλητική βουή που έδειχνε τον ΣΥΡΙΖΑ να φταίει για όλα, δεν υπάρχει πια γιατί αυτός που την προκαλούσε τώρα είναι στην κυβέρνηση. Με την έννοια αυτή έχει επέλθει η κανονικότητα και το έγκλημα αντιμετωπίζεται ως έγκλημα, η παρεκτροπή ως παρεκτροπή και δεν υπάρχει κίνδυνος να σταματήσει η γη να γυρίζει γύρω από τον νοητό της άξονα επειδή κυβερνά ο Τσίπρας.

Ταυτόχρονα όμως επανέρχεται και η άλλη κανονικότητα. Αυτή που αποκαθιστά τις ζημιές που έχει υποστεί το σύστημα τα τελευταία χρόνια. Ο Μαρινάκης παίρνει το διαβατήριό του παρότι υπόδικος για τόνους ναρκωτικών, οι άνθρωποί του όπως η Χριστίνα Τσιλιγκίρη του ερασιτέχνη Ολυμπιακού αναλαμβάνουν θέσεις ευθύνης, ο Βενιζέλος ξανασηκώνει απειλητικά το δάχτυλο, οι βουλευτές της ΝΔ μπορούν να τρώνε, να πίνουν και να καπνίζονται από το πούρο του Μαρινάκη χωρίς ενοχές και οι υπουργοί ξαναγυρνάνε στον παλιό ρόλο που σηκώνονταν όρθιοι στο γραφείο όταν μιλούσαν σε επιχειρηματία στο τηλέφωνο. Φυσικά οι τράπεζες με τα λεφτά μας ξαναδανείζουν τους φερόμενους ευεργέτες αφού πρώτα τους χαρίστηκε η γη μας με το επιχείρημα ότι σκοπεύουν να επενδύσουν, ενώ η ανάπτυξη θα δομηθεί με όσο τσιμέντο χρειαστεί, ακόμη κι αν χρειαστεί να ανέβει ο Αδωνης στην μπετονιέρα.

Η κανονικότητα επιστρέφει με τους διάφορους τυχάρπαστους να εφορμούν στον κρατικό μηχανισμό και να μετατρέπουν την αξιοκρατία σε μακρινό ανέκδοτο. Και όπως πρώτος δίδαξε ο Βενιζέλος, όταν η νομιμότητα δεν συμφωνεί μαζί μας τόσο το χειρότερο για τη νομιμότητα. Η Αννα Παναγιωταρέα μπορεί να έχει και μία και δύο και τρεις θέσεις συμβούλου, οι υπόδικοι του ΚΕΕΛΠΝΟ να υπηρετούν σε υπουργικό γραφείο και ο σεκιουριτάς να διευθύνει τις μυστικές υπηρεσίες της χώρας.

Μπορεί στον δρόμο να μην υπάρχει απαραίτητα αυτό που περιγράφει η ευφάνταστη Αννα που ξαφνικά βγήκε από τον τάφο της για να πιάσει ξανά τα μετερίζια του δημοσίου, αλλά έχει δίκιο σε αυτό που αισθάνεται. Η κανονικότητα επανέρχεται στην αποικία. Ο ύπατος αρμοστής της θα παίζει τένις, θα κατεβαίνει ορόφους με τα πόδια, θα περπατάει και θα ανασαίνει ταυτόχρονα και οι δούλοι οφείλουν να θαυμάζουν και να χειροκροτούν . Τα περί οικονομίας και πλεονασμάτων είναι πλεονασμός. Ας κάτσουμε στην τηλεόραση να απολαύσουμε πόσο ωραία θα μας λένε ότι περνάμε οι δημοσιογράφοι και μελλοντικοί βουλευτές της ΝΔ.

Documento Newsletter