Κάννες: Παραθαλάσσιο πάρκινγκ γίνεται ντράιβ ιν ελλείψει… Φεστιβάλ!

Κάννες: Παραθαλάσσιο πάρκινγκ γίνεται ντράιβ ιν ελλείψει… Φεστιβάλ!

Κανονικά το φημισμένο θέρετρο των Καννών στη γαλλική Ριβιέρα έπρεπε _x000D_
αυτόν τον καιρό να φιλοξενεί τα μεγαλύτερα ονόματα της μεγάλης οθόνης _x000D_
στον κόσμο στο διάσημο κινηματογραφικό Φεστιβάλ.

Μετά την ακύρωση του μεγάλου αυτού γεγονότος και με το διάσημο κόκκινο χαλί να μην ξετυλίγεται φέτος, οι ντόπιοι αποφάσισαν να μην στερηθούν τις ταινίες και μετέτρεψαν σε ντράιβ-ιν έναν παραθαλάσσιο χώρο στάθμευσης.

Όταν πέφτει το σούρουπο, το φιλοθεάμον κοινό προσέρχεται στον χώρο κάτω από τους διάσημους φοίνικες της παραλίας με τα ανοικτά, ή τα οικογενειακά πολυμορφικά αυτοκίνητά του και με το ποπ κορν στο ταμπλό και τα παιδιά που κρέμονται έξω από τα παράθυρα, παρακολουθούν την κλασική ταινία “E.T.” του 1980, που είχε σκηνοθετήσει ο Στίβεν Σπίλμπεργκ και είχε πρωταγωνιστή έναν συμπαθή εξωγήινο.

Με τους κινηματογράφους, τα θέατρα και τα εστιατόρια να παραμένουν κλειστά, καθώς η Γαλλία προχωρά με σταδιακά και προσεκτικά βήματα στην έξοδο από τον εγκλεισμό λόγω κορονοϊού, οι άνθρωποι αυτοί αισθάνονται ιδιαίτερη ικανοποίηση που μπορούν και παρακολουθούν μια ταινία σε έναν εξωτερικό χώρο, στο ζεστό και γαλήνιο βράδυ των ακτών της Μεσογείου.

Το Φεστιβάλ των Καννών αρχικά είχε προγραμματισθεί να πραγματοποιηθεί από τις 12 έως τις 23 Μαΐου. Εξόν από τους διάσημους αστέρες της μεγάλης οθόνης και τις προβολές ταινιών, στην Cote d’Azur καταφθάνουν κι οι εταιρείες παραγωγής και διανομής για να κλείσουν συμφωνίες.

Δεν είναι η πρώτη φορά που το λαμπερό κινηματογραφικό τούτο φεστιβάλ έχει αναβληθεί. Η εναρκτήρια εκδήλωσή του το 1939 διεκόπη λίγο μετά την έναρξη της προβολής του “Καμπούρη της Νοτρ Νταμ” λόγω της γερμανικής εισβολής στην Πολωνία την επόμενη μέρα, η οποία σηματοδότησε την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το Φεστιβάλ διακόπηκε επίσης και τον Μάιο του 1968, όταν η φοιτητική εξέγερση και οι εργατικές κινητοποιήσεις είχαν δονήσει όλη τη Γαλλία.

Ο δήμαρχος των Καννών Νταβίντ Λινάρ τόνισε ως το ντράιβ-ιν είναι ένας τρόπος για να αποτίσει η πόλη τιμή στον κινηματογράφο και να δείξει ότι “μας λείπουν οι ταινίες”.

(ΑΠΕ – ΜΠΕ)

Documento Newsletter