Αν σας είχε λείψει ο αμερόληπτος, αντικειμενικός και κυρίως στακάτος και ειλικρινής λόγος του Γιάννη Πρετεντέρη, μια και παραμένει στα τηλεοπτικά αζήτητα, μείνετε ήσυχοι, είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα από τότε που θριαμβολογούσε για τα μνημόνια, για να παραδεχτεί στη συνέχεια ότι δεν ήταν και τόσο… αληθινά αυτά που έλεγε.
Αλλά επειδή πρώτα φεύγει η ψυχή κι ύστερα το χούι, που λέει κι ο σοφός λαός, το νέο του επίτευγμα είναι η ατέρμονη προσπάθεια να πείσει ότι δεν υπάρχει πουθενά γύρω μας σκάνδαλο, ούτε στη Νovartis, ούτε στις μίζες για το Mετρό, ούτε σε βαλίτσες, ούτε σε προμήθειες, γενικά ούτε καν στη δημοσιογραφική του φαντασία…
Με… βαρυσήμαντο άρθρο του στα «Νέα» και χωρίς να κρατάει ούτε τα προσχήματα, ο πάλαι ποτέ κομψευόμενος διαμορφωτής της κοινής γνώμης, αποδεικνύει ότι όλοι μας μπορούμε να καταφύγουμε στην επιστημονική φαντασία όταν η πραγματικότητα δεν μας βολεύει και βρίσκει αστυνομική πλοκή στις κυβερνητικές ενέργειες, αλλά δε βρίσκει πουθενά πρόβλημα στα στοιχεία που έρχονται στο φως της δημοσιότητας.
Εξάλλου το ζήτημά του δεν είναι αν όντως πέφταν οι μίζες σαν το χαλάζι, αλλά από πού κι ως που μάθαμε γι αυτές…
Απολαύστε τον (λέμε τώρα…):
Διαβάστε το κείμενο του Γιάννη Πρετεντέρη
«2018 μ.Χ. Ολη η Ελλάδα στενάζει κάτω από τη διαφθορά. Ολη; Οχι! Ο Μίμης και τα λαγωνικά του αντιστέκονται στο παλιό πολιτικό σύστημα.
Η άκαμπτη προσήλωση στα ιδανικά της διαφάνειας, της δικαιοσύνης και της άμισθης συμβούλου του Πρωθυπουργού τούς οδηγεί να ξεσκεπάζουν κάθε τρεις μέρες ένα νέο σκάνδαλο.
Ετσι μετά την παγκόσμια επιτυχία της Novartis (όταν ανακάλυψαν έρευνα του FBI που δεν την ήξερε ούτε το FBI!) βρήκαν βαλίτσες στο μετρό.
Πότε; Το 2003-2007. Ποιος το είπε; Ενας Γερμανός. Το είπε σε εμάς; Οχι, σε κάποιον άλλο Γερμανό – κατά προτίμηση σε «γερμανικές Αρχές».
Θα έχετε παρατηρήσει ότι σε όλες τις περιπτώσεις εξιχνίασης του Μίμη είναι πάντα κάποιος που δεν ξέρουμε που τα λέει σε κάποιον άλλο που ούτε εκείνον τον ξέρουμε.
Πάμε παρακάτω. Και γιατί ο Γερμανός θυμήθηκε το 2018 να καρφώσει τι γινόταν το 2003 στο μετρό; Στενοχωρήθηκε που έχασε η Βόλφσμπουργκ;
Αγνοώ. Αλλά τα λαγωνικά του Μίμη ξέρουν.
Ο Γερμανός λοιπόν μοίραζε μίζες σε στελέχη του μετρό, «κυβερνητικούς αξιωματούχους» κι έδινε 7% στα κόμματα.
Εφριξε ο Τζανακόπουλος. Και δήλωσε «σήμερα ενημερώθηκαν οι ελληνικές Αρχές από τις γερμανικές Αρχές» (ο Μίμης δηλαδή πήρε τηλέφωνο την Τουλουπάκη…) ότι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ «είχαν κάνει κανόνα την πρακτική της βαλίτσας».
Αστραψε ο Πρωθυπουργός. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ λειτουργούσαν «με όρους μαφίας». Πού ξέρει ο Πρωθυπουργός τι όρους έχει η μαφία; Υποθέτω θα τους έχει δει στο Netflix.
Και για πόσα λεφτά μίζες μιλάμε; «Εως 370.000 ευρώ!» αποκάλυψαν οι Αρχές στις Αρχές και μετά στους φίλους του Μίμη.
Συγγνώμη αλλά 370.000 σε πέντε χρόνια (2003-2007) είναι 74.000 τον χρόνο. Περίπου όσα βγάζει ετησίως κι επαξίως ο Καρανίκας!
Ακόμη κι αν τα έδιναν όλα μαζί, γιατί να τα βάλουν σε βαλίτσα; Τους περίσσευαν οι βαλίτσες; Χωρούν σε φάκελο.
Και γιατί χρειάζεται να ιδρύσεις μαφία για να μοιράσεις 74.000 ευρώ; Αρκεί και περίπτερο!
Ασε που αν τα μοιράσεις σε στελέχη μετρό, μεσάζοντες, κρατικούς αξιωματούχους και κόμματα φτάνεις, δεν φτάνεις σε κανένα κατοστάρικο το κεφάλι. Τελικά, τι ήταν; Μίζα ή πουρμπουάρ;
Αυτές οι σκέψεις στοιχειώνουν τις νύχτες του Πρωθυπουργού. Και δεν άντεξε. Με το σκοτάδι τελειώσαμε, φώναξε.
– Μπέττυ, κλείσε επιτέλους το Netflix να κοιμηθούμε!
Αλλά εν τω μεταξύ ο άγρυπνος Μίμης και τα λαγωνικά του έβαζαν χέρι στο επόμενο σκάνδαλο.
«Σύμφωνα με στοιχεία από το χωριό του Αϊ-Βασίλη, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έπαιρναν μίζες από τα κάλαντα!».
Με βαλίτσες…».
