Τις σοβαρές ανησυχίες τους για το μέλλον της δημόσιας υγείας αλλά και τις θλιβερές διαπιστώσεις τους εκφράζει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Επιστημονικού Υγειονομικού Προσωπικού Δημόσιου Συστήματος Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. (Π.Ο.Σ.Ε.Υ.Π.Π.Φ.Υ.)
«Το σύστημα υγείας παρά την εξουθένωση και την εντατικοποίηση της εργασίας του προσωπικού δεν κατάφερε να ανατρέψει τη θνητότητα από covid, που βρίσκεται στις χειρότερες θέσεις της Ευρώπης. Τι άλλοι δείκτες χρειάζονται για να καταδείξουν ότι ένα τέτοιο σύστημα υγείας χωλαίνει; Οι ιδιωτικές δαπάνες έχουν πάρει τον ανήφορο και παραμένουμε η χειρότερη χώρα στην ΕΕ, τουλάχιστον 35% στην Ελλάδα-έναντι 14,5% στην ΕΕ. Η δημόσια χρηματοδότηση και αυτή στην χειρότερη θέση, 5% στην Ελλάδα-έναντι 7,2% στην ΕΕ» διαπιστώνει.
Μάλιστα όπως αναφέρουν οι επιχειρούμενες λύσεις της πλήρους ιδιωτικοποίησης μέσω των ΣΔΙΤ και η αλλοίωση του χαρακτήρα της δημόσιας υγείας με την εισβολή του μεγαλοϊδιωτικού φορέα δεν έχουν καμία θέση την σημερινή εποχή. Η απληστία της κερδοφορίας μεγάλων ομίλων, δεν θα οδηγήσει, παρά στην αύξηση των ιδιωτικών δαπανών, στην αβεβαιότητα και στην ανασφάλεια.
Την ίδια ώρα εφιστούν την προσοχή του κόσμο λέγοντάς πως οι καιροί είναι ιδιαίτερα δύσκολοι. Μεταβαίνουμε σε μία περίοδο νέας ανασφάλειας και μεταρρυθμίσεων, που το μόνο της χαρακτηριστικό είναι η μείωση της κρατικής πρόνοιας. Σε αυτό το περιβάλλον χρειάζεται περισσότερο σήμερα ενωτικό πνεύμα, ώστε να διεκδικήσουμε τα δικαιώματα μας, και το δικαίωμα της αξιοπρεπούς αντιμετώπισης των κατοίκων της χώρας μας.
“Οι κυβερνήσεις και οι διοικήσεις βρίσκουν πρόσφορο έδαφος να υλοποιήσουν τις πολιτικές τους και να επιβάλουν την ιδιωτικοποίηση, όσο δεν υπάρχει αντίδραση συλλογική από την κοινωνία και τους εργαζόμενους και όσο οι ίδιες παραμένουν ισχυρές και βρίσκουν συμμάχους και άλλα κόμματα και μηχανισμούς εξουσίας” καταλήγουν.
Ο Ομοσπονδία διεκδικεί:
– Αύξηση των δημόσιων δαπανών για την υγεία στον ευρωπαϊκό ΜΟ – 7,2%
– Προκήρυξη θέσεων μόνιμου ιατρικού προσωπικού. Πρόσθετη Μοριοδότηση των Επικουρικών Ιατρών για διεκδίκηση μόνιμης θέσης ΕΣΥ.
– Αξιοποίηση των ιατρών των ΤΟΜΥ και όλου του προσωπικού, νοσηλευτικού και διοικητικού, ώστε να συμμετέχουν στα προγράμματα των ΚΥ με κρατική ή ευρωπαϊκή χρηματοδότηση.
– Δημιουργία Ειδικών Ιατρείων Προληπτικής Ιατρικής
– Δυνατότητα των ιατρών με δικαστικές αποφάσεις να ενταχθούν στο άρθρο 85 του Ν.4812/2021, ώστε εάν επιθυμούν να γίνουν ιατροί ΕΣΥ άμεσα.
– Πολιτική λύση για τους συναδέλφους με δικαστικές αποφάσεις. Λύση οι προσωποπαγείς θέσεις.
– Ισοτιμία με τους νοσοκομειακούς ιατρούς του ΕΣΥ.
– Δυνατότητα των ιατρών της ΠΦΥ να ασκούν και ιδιωτικό έργο, όπως έχει ψηφιστεί με τον Νόμο 4999/άρθρο 10 για τους νοσοκομειακούς ιατρούς.
– Ένταξη στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα με μεταβατικότητα όσον αφορά παλαιούς ασφαλισμένους.
– Αναβάθμιση του ΤΣΑΥ-ΕΦΚΑ. Γρήγορη χορήγηση συντάξεων,
– Χορήγηση του Ανθυγιεινού Επιδόματος,
– Δικαστική διεκδίκηση μισθών.
– Κατοχύρωση της αποζημίωσης των 15000 ευρώ στη συνταξιοδότηση καθώς και της επικουρικής σύνταξης.
– Πληρωμή δεδουλευμένων εφημεριών και άλλων οφειλών πχ επιδόματα που κερδήθηκαν με δικαστικές αποφάσεις .
– Άμεσα αποζημίωση των προσωπικών ιατρών των ΚΥ, από όλες τις υγειονομικές περιφέρειες.
– Συντονισμός των ΥΠΕ, ώστε να μην υπάρχουν αδικίες σε βάρος συναδέλφων.
Συμμετοχή στο ΚΕΣΥΠΕ και εκπροσώπου της Ομοσπονδίας και στο ΚΕΣΥ.
– Κριτήρια αξιολόγησης όχι τα ίδια με των νοσοκομειακών ιατρών, αλλά να αφορούν την ΠΦΥ.
– Θεσμοθέτηση Οργανογραμμάτων σε όλες τις δομές.
– Αξιοποίηση του ΕΣΠΑ και άλλων πόρων -πακέτων στήριξης- για τις κτιριακές
εγκαταστάσεις, τα εργαστήρια και τον εξοπλισμό. Αναβάθμιση λειτουργίας των εργαστηρίων
– Τεχνική υποστήριξη των δομών σε όλες τις Υγειονομικές Περιφέρειες
– Δημιουργία και πλήρης λειτουργία νέων εργαστηρίων.
– Όχι μετακινήσεις σε Νοσοκομεία, παρά μόνο μετά από αίτημα του ενδιαφερομένου – Όχι μετακινήσεις σε άλλες δομές για κάλυψη κενών.
– Νέος σχεδιασμός για την Οδοντιατρική φροντίδα με πλήρη κάλυψη των αναγκών των ασθενών. Μονάδες Προληπτικής Οδοντιατρικής σε όλη την επικράτεια και λειτουργία προσθετικών εργαστηρίων.
– Όχι στην ΣΔΙΤ. Το κράτος οφείλει να παρέχει υπηρεσίες χωρίς την μεσολάβηση του μεγάλου κεφαλαίου, ειδικότερα μέσα στις δημόσιες δομές.