Κάλλιο αργά παρά ποτέ η επιστροφή της ελπίδας

Κάλλιο αργά παρά ποτέ η επιστροφή της ελπίδας

Την Κυριακή 15 Μαΐου πραγματοποιήθηκαν οι εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ για την εκλογή προέδρου και την ανάδειξη της νέας Κεντρικής Επιτροπής. Με μια πρωτόγνωρη διαδικασία για το κόμμα, που έδωσε το δικαίωμα ψήφου για εκλογή προέδρου ακόμη και σε πολίτες που εγγράφονταν μέλη του κόμματος την ίδια στιγμή, έγινε πραγματικότητα κάτι που θα έπρεπε να έχει γίνει από το συνέδριο του 2016. Πολλές/οί το επισημαίναμε ως αναγκαίο από τότε και ως προϋπόθεση για ένα κόμμα που ήταν στην κυβέρνηση και ήθελε να είναι ξανά. Με αυτήν τη διαδικασία επιβεβαιώθηκε η απόλυτη κυριαρχία του προέδρου Αλέξη Τσίπρα και ήχησαν τα ηχηρά καμπανάκια της ευρείας αποδοχής που έχει στην κοινωνία, κάτι που φοβίζει και γι’ αυτό πάντα είναι στόχος ταϊσμένων ΜΜΕ και δημοσκοπήσεων, ώστε να παρουσιαστεί ως υποδεέστερος του Κυριάκου Μητσοτάκη. Το αποτέλεσμα της εκλογικής διαδικασίας είναι ο τριπλασιασμός των μελών από 62.000 σε 172.000 και είναι –έστω και καθυστερημένα– η ουσιαστική και αποφασιστική κίνηση διεύρυνσης του κόμματος, που έγινε και πάλι χάρη στον Αλέξη Τσίπρα.

Το εγχείρημα της διεύρυνσης και του ανοίγματος στην κοινωνία και ταυτόχρονα η συμπόρευση με τους υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρήθηκαν και άλλες φορές. Ομως είναι γεγονός ότι ενώ παίρνονταν αποφάσεις, αυτά παρέμεναν ουσιαστικά στα χαρτιά και τα λόγια γιατί κάποιοι δεν ήθελαν τη διεύρυνση και πρόβαλλαν αιτιάσεις που στη σημερινή πραγματικότητα φαντάζουν οπισθοδρομικές. Ετσι, ενώ ήθελαν την ψήφο και τη στήριξη, η οργανωτική ένταξη όλων αυτών των υποστηρικτών που βοήθησαν να γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015 και παγίωσαν τη βάση του στο 32% στις εκλογές του 2019 έβρισκε εμπόδια. Από τη μία τα αριστερόμετρα και η πολιτική καθαρότητα ως προνόμιο ολίγων, από την άλλη ενώ έδιναν το δικαίωμα ηλεκτρονικών εγγραφών, απαιτούσαν πασαρέλες και έγκριση και όλα αυτά τα βάπτιζαν γνωριμία και ένταξη στην κομματική ζωή. Δεν ήθελαν ποτέ να αποδεχτούν ότι οι πολίτες στη συντριπτική τους πλειονότητα γίνονται μέλη για τον Τσίπρα και δεν επιθυμούν να τους πιέζουν και να τους περνούν από κόσκινο. Σε αυτό το σημείο να γίνει ξεκάθαρο ότι δεν υποστηρίζω ένα κόμμα σουπερμάρκετ χωρίς αρχές και αξίες, αλλά είναι δεδομένο ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι για τις αρχές και

Οι συμπολίτες μας κάνοντας συνειδητή επιλογή μετέτρεψαν τον ΣΥΡΙΖΑ σε μαζικό αριστερό, προοδευτικό και ριζοσπαστικό κόμμα που μπορεί να ξαναδώσει ελπίδα και ορμή για πολιτική αλλαγή

τις αξίες του ΣΥΡΙΖΑ ήρθαν κοντά και δεν διαπραγματεύτηκαν τίποτε. Βέβαια, στην πραγματικότητα όλα τα παραπάνω ήταν προφάσεις για να καλυφθεί το βασικό, που ήταν οι αγκυλώσεις, οι κομματικές θέσεις και ο έλεγχος του κόμματος. Ετσι, ενώ έχουμε τη χειρότερη κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να εισπράξει αυτήν τη δυσαρέσκεια γιατί κατά τη γνώμη μου έχει απογοητεύσει τους ψηφοφόρους που ενώ περιμένουν πολλά, βλέπουν τους ίδιους και τους ίδιους, έναν πολιτικό λόγο συχνά μπερδεμένο και μια εικόνα που δεν αξίζει στον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.

Οι συμπολίτες μας ανταποκρίθηκαν στο προσκλητήριο και κάνοντας συνειδητή επιλογή μετέτρεψαν τον ΣΥΡΙΖΑ σε μαζικό αριστερό, προοδευτικό και ριζοσπαστικό κόμμα που μπορεί να ξαναδώσει ελπίδα και ορμή για πολιτική αλλαγή. Τίποτε δεν είναι τυχαίο, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία είναι αβάσταχτα, η ακρίβεια τσακίζει τον οικογενειακό προγραμματισμό, πολίτες δεν μπορούν να προμηθευτούν τα απαραίτητα, η ανεργία καλπάζει, η εργασιακή ανασφάλεια γιγαντώνεται, δικαιώματα και κατακτήσεις τσαλαπατιούνται, κοινωνική δικαιοσύνη δεν υπάρχει, ενώ δημόσια παιδεία και υγεία αφήνονται να αργοπεθαίνουν για να ανθίζει η ιδιωτική πρωτοβουλία.

Η κοινωνία που έχει υποστεί πολλά (μνημόνια, πανδημία και σήμερα οικονομική και ενεργειακή κρίση) χρειάζεται ανάσα, αισιοδοξία και ελπίδα. Δεν ξέρω πώς θα είναι το αύριο, θέλω να πιστεύω ότι ο νέος ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ μπορεί να μας ξανακάνει να ελπίζουμε.

Η Ευαγγελία Μανιτσούδη είναι εκπαιδευτικός

Documento Newsletter