Η βραζιλιάνα ηθοποιός παραδίδει μια σπουδαία ερμηνεία στο δραματικό «Είμαι ακόμη εδώ» του Βάλτερ Σάλες, που την καθιστά βασική διεκδικήτρια του Όσκαρ Α ρόλου.
Κι ενώ η ακύρωση που υφίσταται το φαβορί των φετινών όσκαρ «Emilia Pérez» λόγω του ζητήματος που προέκυψε από τις κατά καιρούς κατάπτυστες απόψεις της πρωταγωνίστριας Κάρλα Σοφία Γκασκόν στο διαδίκτυο (για τους ισλαμιστές, τη διαφορετικότητα στα όσκαρ ή ακόμη και για τον Χίτλερ) συνεχίζεται, μια ταινία που παίζει δυνατά στα φετινά βραβεία βγαίνει σε λίγες μέρες στις αίθουσες. Ο λόγος για το «I’m Still Here» του βραζιλιάνου Βάλτερ Σάλες που είναι υποψήφιo για 3 όσκαρ: καλύτερης ταινίας, Α γυναικείου ρόλου και διεθνούς ταινίας.
Από τα τρία αυτά βραβεία, το φιλμ διεκδικεί με αρκετές πιθανότητες το όσκαρ Α γυναικείου ρόλου -βασικές αντίπαλοι της Τόρες είναι η Ντέμι Μουρ («Το ελιξίριο της νεότητας») και η Μίκι Μάντισον του «Anora»- χάρη στη 59χρονη ηθοποιός από το Ρίο ντε Τζανέιρο που αποτυπώνει έναν αξιομνημόνευτο χαρακτήρα με περίσσευμα σπάνιας ανθρωπιάς και δύναμης. Η κάτοχος της φετινής Χρυσής Σφαίρας Φερνάντα Τόρες στο φιλμ του Σάλες υποδύεται την σύζυγο του αριστερού πρώην βουλευτή Ρούμπενς Πάιβα ο οποίος μπαίνει στο μάτι της βραζιλιάνικης Χούντας στις αρχές των 70ς.
Η Εουνίσε Πάβιο όπως είναι το όνομα της, βλέπει την ευημερία και την ασφάλεια της ζωής της να διαλύονται εν μια νυκτί όταν η στρατιωτική αστυνομία μπαίνει στο σπίτι τους και συλλαμβάνει το σύζυγό της. Τις επόμενες μέρες και ενώ δεν έχει κανένα νέο για την τύχη του άντρα της, οδηγείται κι εκείνη στο γραφείο του ανακριτή για να απαντήσει σε ερωτήματα που αφορούν την «επαναστατική» δράση του Ρούμπενς καθώς και μερικών οικογενειακών φίλων. Τα όσα ακολουθούν αφορούν κρίσιμα περιστατικά αλλά και φαινομενικά μόνο ασήμαντα συμβάντα, που θα οδηγήσουν την περήφανη Εουνίσε στο να πάρει καθοριστικές αποφάσεις για την ασφάλεια και το μέλλον τόσο της ίδιας όσο και των 5 παιδιών της.
Το «Είμαι ακόμη εδώ» αφορά μια πραγματική ιστορία και είναι βασισμένη στα best-seller απομνημονεύματα του Μαρσέλο Ρούμπενς Πάιβα που ανιχνεύουν με ακρίβεια την αντίδραση της μητέρας του όταν ήρθε ξαφνικά αντιμέτωπη με μια νέα κατάσταση μετά από τη σύλληψη και την εξαφάνιση του πατέρα του από το στρατιωτικό καθεστώς στη Βραζιλία, το 1971. Θυμίζουμε ότι ο σκηνοθέτης Βάλτερ Σάλες δεν είναι μόνο ο κορυφαίος σύγχρονος βραζιλιάνος σκηνοθέτης (ο «Κεντρικός σταθμός» κέρδισε τη Χρυσή Άρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου το 1998, ενώ το «Ημερολόγια μοτοσυκλέτας» του 2004 είχε ως θέμα την περιπλάνηση του νεαρού γιατρού Ερνέστο Τσε Γκεβάρα σε φτωχά χωριά της Νότιας Αμερικής) αλλά κι ένας θαυμάσιος σεναριογράφος που χάρη στην τελευταία του ταινία, που έρχεται μετά από 12ετή απουσία – «On the road», 2012- κατάφερε να κερδίσει το βραβείο σεναρίου στο πρόσφατο Φεστιβάλ Βενετίας.
