Από την άνοιξη του 2021 μέχρι τον Ιανουάριο του 2023 η Μαρινέλλα γέμισε το αυτοκίνητό της 35 φορές με κατσαρόλες με φαγητό (κυρίως λαδερά και ψάρια) και κατέβηκε από την Κηφισιά στο σπίτι του Γιάννη Ξανθούλη. Σε αυτά τα γεύματα του εμπιστεύτηκε όλη της τη ζωή. «Οι συζητήσεις είχαν κάτι από το συμπόσιο του Πλάτωνα στο πιο ξανοιχτικό» σημειώνει ο συγγραφέας του βιβλίου «Μαρινέλλα – Οι νύχτες που έγιναν μεσημέρια» (εκδ. Διόπτρα), δηλαδή της βιογραφίας της θρυλικής τραγουδίστριας που διαβάζεται απνευστί.
Ο Ξανθούλης εξηγεί εξαρχής ότι δεν είχε ποτέ ιδιαίτερη σχέση με το λαϊκό τραγούδι. Αυτό για τον αναγνώστη σημαίνει ότι δεν θα βρει στο βιβλίο ενδελεχή στοιχεία για τη δισκογραφία της τραγουδίστριας ή ιστορίες από τα στούντιο και τα νυχτερινά κέντρα. Αυτό στο οποίο εστίασε ο Γιάννης Ξανθούλης είναι η ουσία της Μαρινέλλας, ο άνθρωπος πίσω από την τραγουδίστρια – το πιο δύσκολο «καθήκον» για ένα βιογράφο. Το βιβλίο δεν αποτελεί γραμμική καταγραφή της ζωής της. Η Μαρινέλλα αφηγείται και ο Γιάννης Ξανθούλης σχολιάζει την εποχή στην οποία εκείνη αναφέρεται μέσα από τα δικά του βιώματα.
Έτσι μαθαίνουμε ότι για πρώτη φορά ο συγγραφέας είδε από κοντά την τραγουδίστρια το καλοκαίρι του 1980, όταν ένα βράδυ πήγε στη Νεράιδα να της πάρει συνέντευξη για την εφημερίδα στην οποία εργαζόταν. «Εντολή της διεύθυνσης. Ψαρωμένος στα τραγουδιστικά αυτού του τύπου –προφανώς κάτι με τρόμαζε εξαιτίας της κοσμικής της δημοφιλίας–, προετοιμασμένος ωστόσο να αντιμετωπίσω το θηρίο. Παίρνω μάλιστα για παραθάρρια μαζί μου κι ένα φίλο περπατημένο στη νυχτερινή Αθήνα. Είχα τρακ λες και πήγαινα για οντισιόν στα Ελευσίνια Μυστήρια» αναφέρει.
Από τα μπουλούκια στο πάλκο
Η Κυριακή Παπαδοπούλου, όπως είναι το πραγματικό όνομα της Μαρινέλλας, γεννήθηκε το 1938 και μεγάλωσε στους χωματένιους δρόμους της Θεσσαλονίκης, σε ένα σπίτι απ’ όπου κάποιες φορές μπορεί να έλειπαν τα βασικά, όμως ποτέ δεν έλειψαν τα 78άρια με τις ουβερτούρες από τις όπερες του Πουτσίνι και του Βέρντι που η οικογένεια άκουγε στο γραμμόφωνο. «Γι’ αυτό δεν ήξερα λαϊκά τραγούδια, ούτε κι όταν αργότερα δοξάστηκε το ρεμπέτικο» λέει η τραγουδίστρια. Στην εφηβεία της βρέθηκε να τραγουδάει μπροστά στον Αλκη Στέα, ενώ σύντομα την κέρδισε το θέατρο και έκανε περιοδείες με τα μπουλούκια.
Το όνομα με το οποίο τη γνωρίζει ο κόσμος και τη φωνάζουν ακόμη και οι δικοί της άνθρωποι το πήρε το καλοκαίρι του 1956, όταν έπειτα από μια μπουλουκοτουρνέ βρέθηκε να τραγουδά για το μεροκάματο στο εξοχικό κέντρο Πανόραμα στη Θεσσαλονίκη. Τότε ακόμη πίστευε πως το τραγούδι ήταν παρένθεση στην πορεία της στο θέατρο, όμως η ζωή είχε άλλα σχέδια. Στο Πανόραμα τραγουδούσαν τότε ο Τόλης και η Λίτσα Χάρμα, το περιλάλητο Ντούο Χάρμα. Το όνομά της προέκυψε από το τραγούδι «Και τη λένε Μαρινέλλα/ Και είναι μούρλια, είναι τρέλα/ Μαρινέλλα, Μαρινέλλα,/ Ελα στο τσαρδί μου, έλα».
Μια νύχτα ο δεξιοτέχνης του μπουζουκιού Στέλιος Ζαφειρίου της γνώρισε τον Στέλιο Καζαντζίδη, ο οποίος τότε με το «Πικρό ψωμί» μιλούσε απευθείας στην καρδιά του Έλληνα μετανάστη. Δέκα χρόνια έμειναν μαζί στη ζωή και στο πάλκο. Η Μαρινέλλα μιλάει ανοιχτά για τα σκαμπανεβάσματα της σχέσης τους, για την κακή συμπεριφορά του περιβάλλοντος Καζαντζίδη προς το πρόσωπό της, για τις φορές που ο ίδιος την άφησε ακάλυπτη σε διάφορες παρεξηγήσεις που προέκυπταν. Μια σχέση «ματζορομίνορο», όπως συνηθίζει να λέει για καταστάσεις που εμπεριέχουν μια ασάφεια, μια θολούρα. Μέσα από τη σχέση τους περιγράφει τη νύχτα της εποχής, τους κανόνες της δουλειάς, το βάρβαρο σπάσιμο των πιάτων που άφησε σημάδια στα πόδια των καλλιτεχνών της γενιάς της, τη νύχτα που ο Καζαντζίδης αποφάσισε να εγκαταλείψει τις ζωντανές εμφανίσεις διά παντός.
Όχι σε δεσμούς και έρωτες
Η Μαρινέλλα περιγράφει γλαφυρά τις περιοδείες στη Σοβιετική Ενωση, την Αμερική και την Αυστραλία, τις συνεργασίες της με τον Γιώργο Ζαμπέτα, τον Γιώργο Κατσαρό, τον Κώστα Χατζή και το «Ρεσιτάλ» που πούλησε 500.000 δίσκους, τη σχέση της με τον Μανώλη Χιώτη και τη Μαίρη Λίντα, τις νύχτες που η Ινγκριντ Μπέργκμαν και ο Φρανκ Σινάτρα επισκέφθηκαν τα κέντρα όπου τραγουδούσε, την εποχή που την κάλεσε στην Περσία ο σάχης. Φυσικά αναφέρεται στον γάμο της με τον Τόλη Βοσκόπουλο, μια σχέση που κανείς από τους έξω δεν κατάλαβε πώς προέκυψε, καθώς και για τη σχέση της με την κόρη της.
Η Μαρινέλλα, μια γυναίκα που τραγούδησε τον έρωτα, δηλώνει πως ο έρωτας τη δυσκόλεψε, καθώς οι άντρες της εποχής της ήταν μαθημένοι να συμπεριφέρονται με τρόπο που εκείνη δεν ανεχόταν. «Δεν ήθελα να ακούσω για δεσμούς και για έρωτες. Μου έβγαινε μια αφύσικη επιθετικότητα, δηλαδή ό,τι χειρότερο για να στεριώσει μια σχέση» δηλώνει με απόλυτη ειλικρίνεια κι ο αναγνώστης για πρώτη φορά νιώθει πως έχει μπροστά του όλο το παζλ που συνθέτει αυτήν τη λαμπερή προσωπικότητα.
INFO
Το βιβλίο «Μαρινέλλα – Οι νύχτες που έγιναν μεσημέρια» του Γιάννη Ξανθούλη κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα
Διαβάστε επίσης:
Ο Ένιο Μορικόνε μέσα από τα λόγια του
Ελληνική λογοτεχνία: Κλασικά έργα, σπουδαίες πένες και νέες φωνές
