Το βασικό πρόβλημα του Εθνικού Συστήματος Υγείας είναι η υποστελέχωση σε μια χώρα, όπως η Ελλάδα, όπου οι δημόσιες δαπάνες υγείας αντιστοιχούν περίπου στο 5% του ΑΕΠ, ένα από τα χαμηλότερα της Ευρώπης. Επίσης, οι μόνιμες προσλήψεις είναι απαραίτητες, προκειμένου να μην είναι μονοθεματικά τα νοσοκομεία μας, δηλαδή μόνο για τον κορονοϊό Covid-19.
Την ίδια στιγμή, ο ρυθμός των εμβολιασμών έχει παγώσει σε ένα επίπεδο χαμηλότερο από τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό σημαίνει ότι εντέλει η στρατηγική της κυβέρνησης να χρησιμοποιήσει εκβιασμούς και αναγκαστικότητα αντί για πειθώ έχει αποτύχει στην πράξη. Χαρακτηριστικά είναι τα μέτρα υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού στους υγειονομικούς, τα οποία δεν είχαν την επιθυμητή κατάληξη.
Εκ του αποτελέσματος η απόφαση της κυβέρνησης να σταλούν 7.000 υγειονομικοί σε διαθεσιμότητα και αναστολή καθηκόντων δεν είχε τις προσδοκώμενες από την κυβέρνηση συνέπειες. Πολλοί υγειονομικοί μάλιστα είχαν λόγους υγείας για να μην εμβολιαστούν και όχι λόγους ιδεολογίας, αλλά δεν τους δόθηκε από την κυβέρνηση επαρκής χρόνος για να προσκομίσουν πιστοποιητικά.
Η κυβέρνηση πρέπει να καταλάβει ότι παρόμοιες εκβιαστικές πολιτικές οδηγούν σε περιχαράκωση στρατοπέδων και σε έναν φαύλο κύκλωση αυτοδικαίωσης από όλες τις πλευρές, ενώ η δημοκρατική λογική δεν μπορεί παρά να είναι η πειθώ. Εν προκειμένω μαζί με την προσφορά προ-εμβολιαστικών ελέγχων στους ανεμβολίαστους, ώστε να διασκεδαστούν με επιστημονικό τρόπο οι όποιες υπόνοιες ότι τα εμβόλια έχουν δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία τους. Ένα δημοκρατικό κράτος λειτουργεί με την πειθώ, ιδίως την επιστημονική.
Και βεβαίως τα κενά που δημιουργούνται από την αναστολή εργασίας των υγειονομικών είναι δυσαναπλήρωτα. Αλλά η κυβέρνηση ενδιαφέρεται για δυσαναπλήρωτα κενά, μόνο αν αφορούν σε αστυνομικούς, όπως είδαμε με την παρέμβαση του υπουργού κ. Σκέρτσου· όχι αν αφορούν στο σύστημα δημόσιας υγείας. Όμως και εδώ η κυβέρνηση κάνει την κρίση ευκαιρία, κατά την προσφιλή έκφραση νεοφιλελεύθερων αρθρογράφων. Ε
ν προκειμένω, κάνει την υγειονομική κρίση ευκαιρία. Αναστέλλεται η εργασία τόσων υγειονομικών! Ενδεικτικά αναφέρουμε τους πάνω από 200 εξειδικευμένους νοσηλευτές στη Θεσσαλονίκη, που λόγω της απομάκρυνσής τους έχουν παραλύσει οι ΜΕΘ στη συμπρωτεύουσα. Με αυτόν τον τρόπο, απαξιώνεται ακόμη περισσότερο το δημόσιο σύστημα υγείας.
Και γίνεται ώριμο φρούτο στο να περάσει στο μεταβατικό καθεστώς των Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), στις συγχωνεύσεις και μετά στις ιδιωτικοποιήσεις. Γιατί τώρα λόγω των κενών που έχει προκαλέσει η ίδια η κυβέρνηση, υπάρχει η ευχέρεια να παρουσιαστούν οι ΣΔΙΤ ως μοναδική λύση και να εμπεδωθεί και η αντίστοιχη νοοτροπία στον λαό, σύμφωνα με τις αυτοεκπληρούμενες προφητείες στις οποίες καταφεύγει η κυβέρνηση.
Το σημαντικό είναι μετά την πανδημία του κορονοϊού οι υγειονομικοί να ενταχθούν στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Το υγειονομικό προσωπικό βρίσκεται εδώ και πάνω από ένα χρόνο σε καθεστώς υπερεργασίας, χωρίς να απολαμβάνουν άδειες, με την ίδια ευχέρεια που το κάνουν άλλοι εργαζόμενοι. Και με μισθούς που αποκλίνουν κατά πολύ από τα ευρωπαϊκά δεδομένα προς το χειρότερο.
Για αυτό θα πρέπει να υπάρξει μία όχι μόνο ηθική αλλά και υλική ανταμοιβή, με μεγαλύτερη διενέργεια μόνιμων προσλήψεων προσωπικού που θα ανακουφίσει το ήδη υπάρχον. Γιατί μακάρια είναι λιγότερο η κοινωνία που έχει ήρωες, όπως η δική μας τους υγειονομικούς, και περισσότερο αυτή που δεν χρειάζεται να έχει ήρωες, γιατί έχει καλή οργάνωση προς όφελος των εργαζομένων.
*Η Μαρία Απατζίδη είναι βουλεύτρια Ανατολικής Αττικής με το ΜέΡΑ25