Ο παράδεισος του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει εταιρείες σε παραδείσια νησιά, deals με διάφορα funds και ως φόντο και μόνο διάφορους επαγγελματίες που περιμένουν έξω από την πόρτα του Παραδείσου με την αυταπάτη της εισόδου.
Καλό θα είναι να ξεκαθαρίσουμε τι είναι επιχειρηματίας και επιχειρηματικότητα, γιατί όπως το πάει ο Κυριάκος Μητσοτάκης υπάρχει κίνδυνος οι μελλοντικές συνελεύσεις των θεσμικών οργάνων του επιχειρείν να γίνονται σε καμιά πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού. Ο πρόεδρος της ΝΔ επικαλείται την επιχειρηματικότητα και τα μέτρα ελάφρυνσης των επιχειρηματιών τρις ημερησίως μετά το φαγητό, σαν τα αντιβιοτικά που δίνουν οι γιατροί.
Οπου βρεθεί κι όπου σταθεί μιλά για τη μεσαία τάξη που θα αποκαταστήσει, αφήνοντας να εννοηθεί ότι αυτός που την κατέστρεψε ήταν ο γνωστός διάβολος της παρούσας κυβέρνησης. Τα κλειστά μαγαζιά στην Κηφισίας ή την Ερμού, τις επιχειρήσεις που έκλεισαν έπειτα από δεκαετίες ιστορίας δεν τα έκλεισε ο δαίμονας του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί από το 2010 έως το 2014 άλλοι κυβερνούσαν τη χώρα. Ετσι, πολύ προσεκτικά ο Μητσοτάκης δεν μιλά για την ιστορία, δεν αναφέρεται στις λεπτομέρειες που ως γνωστόν κρύβουν τον διάβολο, αλλά δίνει υποσχέσεις. Δεν πρόκειται για πολιτικές υποσχέσεις αλλά για δεσμεύσεις που θα ζήλευε η μαφία.
Πολύ τακτικά και πλέον μπροστά στις κάμερες αφήνει να εννοηθεί ότι η «επιχειρηματικότητα» συνδέεται με την προστασία των παράνομων συμπεριφορών, με την ατιμωρησία όσων επιχειρούν σαν πειρατές και κυρίως με τα άνομα κέρδη.
Περιστατικό πρώτο. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε συνάντησή του με εκπροσώπους φορέων στην Κω ακούει τις τοποθετήσεις επιχειρηματιών, μεταξύ των οποίων και κάποιου ο οποίος απαιτεί να ισοπεδωθεί η εργατική νομοθεσία, να καταργηθεί η εξαήμερη εργασία και να μη γίνονται έλεγχοι στις επιχειρήσεις, οι οποίοι δεν τους επιτρέπουν να συμπεριφέρονται όπως θα ήθελαν στους εργαζόμενους. Ο Μητσοτάκης δεν αισθάνεται την ανάγκη να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των εργαζομένων και τον νόμο ούτε να διευκρινίσει ότι αυτή πρέπει να είναι η λειτουργία του κράτους ανεξάρτητα από το ποιος κυβερνά. Αντιθέτως, ύστερα από λίγο δίνει τη διαβεβαίωση ότι θα είναι οδοστρωτήρας «ενάντια σε όσα εμποδίζουν την επιχειρηματικότητα».
Περιστατικό δεύτερο. Στην επίσκεψή του στο Καστελόριζο συνομιλεί με κάτοικο ο οποίος του λέει «ο κ. Τσίπρας μας έστειλε οκτώ φορές το ΣΔΟΕ». Ο Μητσοτάκης σχολιάζει «αυτή ήταν η ανταμοιβή σας δηλαδή», ενώ διαβεβαιώνει ότι αυτός δεν θα στέλνει το ΣΔΟΕ και θα δείχνει κατανόηση απέναντι σε επαγγελματίες. Δηλαδή ο Μητσοτάκης συμφωνεί ότι ο Τσίπρας στέλνει το ΣΔΟΕ, ότι αυτό δεν είναι λειτουργία του κράτους και της ΑΑΔΕ για να παταχθεί η φοροδιαφυγή και ότι προφανώς ο Τσίπρας για να ανταμείψει τους ψηφοφόρους έπρεπε να σταματήσει τους ελέγχους και να επιτρέψει να επικρατούν οι φοροκλέφτες.
Ο Μητσοτάκης που γυρνά στην επαρχία και τάζει ανοχή στη φοροκλοπή και αντιλαμβάνεται ως ανταμοιβή στην όποια επιχειρηματικότητα την έλλειψη ελέγχων είναι ο ίδιος Μητσοτάκης που με την πολιτική του παρέα και την κυβέρνηση στην οποία συμμετείχε επέμεναν ότι για την κατάντια της χώρας φταίει ο τυροπιτάς που δεν κόβει απόδειξη. Περιφέρεται προσπαθώντας να αγοράσει νέες ψήφους με υλικά παλιάς κοπής που δημιούργησαν ένα παθογενές και ετοιμόρροπο κράτος. Από τη μια μεριά μιλά προσπαθώντας να εντάξει όσο το δυνατόν περισσότερους στην κατηγορία «επιχειρηματίες» πατώντας πάνω σε ανάγκες και αυταπάτες πολιτών που ταλαιπωρήθηκαν στην κρίση και ταυτόχρονα θυμίζει ποιοι είναι οι παλιοί τρόποι που όλοι ξέρουν και ενδεχομένως νοσταλγούν. Το μαύρο χρήμα, ο εφοριακός που κάνει τα στραβά μάτια, η παραοικονομία που λειτουργεί σαν κανονική οικονομία.
Ο πρόεδρος της ΝΔ δεν πουλάει μόνο προστασία από το κράτος που θέλει να διοικήσει δημιουργώντας κοινό και οπαδούς ανάμεσα σε αυτούς για τους οποίους η παρανομία φαντάζει ως κανονικότητα. Εφαρμόζει ένα σχέδιο συμβατό με την ιδεολογία του. Οταν το κράτος μέσα από τις επιλογές του καταρρεύσει θα τρέξουν ως σωτήρες οι ιδιώτες που θα προσφερθούν να πουλήσουν παιδεία, υγεία και άμα χρειαστεί και τα νανογιλέκα του Αδωνη. Ο Μητσοτάκης ακούει την αγωνία του επαγγελματία στο Καστελόριζο που συνδέει το εισόδημά του με τη φοροδιαφυγή αλλά στην πραγματικότητα βλέπει τον τρόπο να επιβάλει όσα ονειρεύεται. Ενα κράτος ιδιοκτησία των λίγων που είναι πρόθυμοι να πουλήσουν τα πάντα.
Μπορεί κάποιος να ακούει τον Μητσοτάκη να υπόσχεται επιχειρηματικό παράδεισο στους επαγγελματίες, αλλά δεν είναι απαραίτητο ότι εννοεί και τον ίδιο. Ο παράδεισος του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει εταιρείες σε παραδείσια νησιά, deals με διάφορα funds και ως φόντο και μόνο διάφορους επαγγελματίες που περιμένουν έξω από την πόρτα του Παραδείσου με την αυταπάτη της εισόδου.
Στο σημερινό φύλλο του Documento αποκαλύπτουμε ότι η συνέταιρος της Μαρέβας Μητσοτάκη, η γυναίκα που χρηματοδότησε την επιχείρησή της, θα δικαστεί για δεκάδες εκατομμύρια μαύρου χρήματος. Δεν γνωρίζουμε αν μέρος από αυτά τα χρήματα δόθηκε στην επιχείρηση της κ. Μητσοτάκη. Το Documento επίσης έχει αποκαλύψει ότι ο ξάδελφος και σύμβουλος του Κυριάκου Μητσοτάκη υπηρετούσε την αμαρτωλή Energa που καταχράστηκε εκατοντάδες εκατομμύρια, με ιδιαίτερη ευθύνη τη δημιουργία των offshore που φυγάδευσαν το χρήμα. Το Documento έχει αποκαλύψει ότι ο κουμπάρος του Μητσοτάκη, υπόδειγμα και αυτός επιχειρηματικής δραστηριότητας στη Λάρισα, καταδικάστηκε για απάτες που αφορούσαν το υποδειγματικό επιχειρείν. Το Documento έχει αποκαλύψει ότι η ίδια η Μαρέβα Γκραμπόφσκι-Μητσοτάκη και η εταιρεία της έχουν χρηματοδοτηθεί από εταιρεία πίσω από την οποία κρύβεται ο κοινός χρηματοδότης με το «Πρώτο Θέμα». Το Documento έχει αποκαλύψει την offshore της Μαρέβας στα Paradise Papers.
Είναι μάλλον εμφανές ότι η θεώρηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και του κύκλου του για την επιχειρηματικότητα δεν ταυτίζεται με το απατηλό όνειρο κάποιου ταλαιπωρημένου επαγγελματία που σκέφτεται έστω πονηρά.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναφέρεται στους δικούς του επιχειρηματίες και στις δικές του λογικές. Απλώς για μια ακόμη φορά το σύστημα προσπαθεί να δημιουργήσει τη συνενοχή της μάζας, τη δυνατότητα να μπορέσει να πει ξανά στο μέλλον «μα μαζί τα φάγαμε». Ο εστιάτορας στο Καστελόριζο 30 ευρώ ΦΠΑ και ο κατά Κυριάκο επιχειρηματίας όσα μπορέσει, ανάλογα με την άδεια που θα του δοθεί. Απαραίτητη προϋπόθεση να βάλουν όσο περισσότεροι γίνεται τον εαυτό τους με τους πραματευτάδες, όπως η μυλωνού της παροιμίας.
