Για μία ακόμα φορά τα τελευταία χρόνια, βρισκόμαστε στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών, προκειμένου να κλείσει η αξιολόγηση που περιλαμβάνεται σε ένα πρόγραμμα – το τρίτο κατά σειρά – το οποίο ψηφίστηκε το καλοκαίρι του 2015 από τα περισσότερα κόμματα της ελληνικής Βουλής.
Βεβαίως, δεν ψηφίστηκε διακομματικώς από… συμπάθεια στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλά με το επιχείρημα να σωθεί – ναι, για πολλοστή φορά – η χώρα και να μην βγούμε από την Ευρωζώνη – απειλή σε μόνιμη ισχύ, όποτε συμφέρει τους έξω, τους μέσα και πάει λέγοντας – αφού είχαν προηγηθεί το αδιέξοδο στις τότε διαπραγματεύσεις, τα capital controls στις τράπεζες και το «περίφημο» δημοψήφισμα.
Και ενώ η κοινωνία έχει φτάσει στο σημείο – όχι για πρώτη φορά – να προτιμά να κλείσει αυτή η… ρημάδα η αξιολόγηση, με όποια σκληρά μέτρα θα ληφθούν εκ νέου, μόνο και μόνο επειδή βαρέθηκε και αγανάκτησε από μία συνεχή επανάληψη για τα ανοιγο-κλεισίματα των αξιολογήσεων και τις εκτοξευόμενες απειλές από τους δανειστές μας, ως προς το πόσο ακόμα μας… παίρνει να καταστραφούμε – κι όμως, το βαρέλι μοιάζει να μην έχει πάτο – τα κόμματα της αντιπολίτευσης μαδούν τη μαργαρίτα για το τι πραγματικά θέλουν και τι δηλώνουν ότι επιδιώκουν.
Για παράδειγμα, στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έχουμε έναν αντιπρόεδρο – τι να κάνουμε, αυτόν έχουμε! – τον Άδωνη Γεωργιάδη, που δεν διστάζει να δηλώσει ότι καλύτερα είναι να μην κλείσει η αξιολόγηση για να πάμε σε εκλογές, προκειμένου να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ από την κυβέρνηση και να έλθει η ΝΔ. Παράλληλα και παρότι ακούμε μονίμως τα περί προσωπικών θέσεων ως προς τις ακρότητες – έως και τσιρίδες – Γεωργιάδη, η επίσημη γραμμή του κόμματος είναι ότι πρέπει οπωσδήποτε να κλείσει η αξιολόγηση για να μην καταστραφούμε περαιτέρω, αλλά την ίδια στιγμή ο Πρόεδρος της ΝΔ, Κυριάκος Μητσοτάκης, έχει δηλώσει κατηγορηματικά ότι δεν θα ψηφίσει τα όποια μέτρα ή και αντίμετρα, όταν έλθουν στη Βουλή.
Ομοίως, το πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ, νυν Δημοκρατική Συμπαράταξη και στο μέλλον… βλέπουμε, διά της Φώφης Γεννηματά, υποστηρίζει (6 Μαρτίου) ότι «τα αδιέξοδα της διαπραγμάτευσης παίρνουν επικίνδυνες διαστάσεις» και κυρίως πως «όσο πιο γρήγορα φύγουν, τόσο το καλύτερο». Δύο μέρες μετά, όμως, (8 Μαρτίου) ο εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος, Παύλος Χρηστίδης, σε συνέντευξή του διαπιστώνει ότι στις 7 Μαρτίου «φαίνεται να υπήρξε μία πρώτη συμφωνία» γι’ αυτό και όπως υποστηρίζει «επιθυμούμε (σ.σ. η Δημοκρατική Συμπαράταξη) να κλείσει σύντομα και η αξιολόγηση».
Το καλύτερο δε, μας το κράτησε τελευταίο: «ζητάμε από την κυβέρνηση να την κλείσει, χρησιμοποιώντας και τη στήριξη από την Δημοκρατική Συμπαράταξη και σε εθνικό και σε ευρωπαϊκό επίπεδο»! Η οποία Δημοκρατική Συμπαράταξη, επίσης, έχει δηλώσει σε όλους τους τόνους ότι δεν θα ψηφίσει τα μέτρα στη Βουλή…
Έρχεται, λοιπόν, και ο ταλαιπωρημένος, υπερφορολογημένος και ημιαπασχολούμενος Έλλην και δικαίως αναρωτιέται: τελικά, να κλείσει η αξιολόγηση ή να μην κλείσει;
