Πριν από έξι δεκαετίες ο Βαγγέλης Περπινιάδης έγραψε τραγούδι με πηγή έμπνευσης τον εκλιπόντα Κώστα Νεστορίδη. «Και σαν τον Νεστορίδη κανένας δε θα βγει», αναφερόταν στους στίχους του τραγουδιού για τον βιρτουόζο της μπάλας που έφυγε σήμερα από τη ζωή.
Δείτε επίσης: Θρηνεί το ελληνικό ποδόσφαιρο: «Έφυγε» ο Κώστας Νεστορίδης
Ο θρυλικός Νέστορας, ο οποίος είναι ένας από τους καλύτερους επιθετικούς που ανέδειξε το ελληνικό ποδόσφαιρο, γεννήθηκε στις 15 Μαρτίου του 1930. Στη ζωή του μίσησε δύο πράγματα. Τα γράμματα και την προπόνηση. Στο σχολείο η μητέρα του Κυριακή έδωσε ένα κεντητό μαξιλάρι στη δασκάλα για να πάρει ο γιος της απολυτήριο. Στο ποδόσφαιρο δεν χρειάστηκε να δωροδοκηθεί κανένας. Ηταν τόσο ταλαντούχος που μπορούσε να στείλει την μπάλα στα δίχτυα με οποιοδήποτε τρόπο.
Ο ίδιος ήξερε από μικρός ότι τα στραβά του πόδια ήταν και η προίκα της… ζωής του. Ο γιος του αραμπατζή, έγινε λούστρος και πουλούσε τσιγάρα για να ζήσει. Όταν δεν έπαιζε ποδόσφαιρο, κυνηγούσε το μεροκάματα. Εκείνη την εποχή κλωτσώντας μία μπάλα δεν μπορούσες να έχεις φαγητό στο σπίτι.
Στη Δράμα η πενταμελής οικογένεια του τα έβγαζε δύσκολα. Στα 17 του πήγε να δοκιμαστεί στην ΑΕΚ. Για να υπογράψει δελτίο ζήτησε να του βρουν δουλειά. Του το υποσχέθηκαν, δεν τήρησαν την συμφωνία και ο Νεστορίδης δεν ξαναπήγε για προπόνηση. Πήγε στον Πανιώνιο, όπου υπέγραψε δελτίο, αλλά δεν τον έβαζαν να παίξει. Τελικά βρέθηκε στην «Ελλάδα Μοσχάτου». Ο πρόεδρός της είχε εργοστάσιο παπουτσιών στην περιοχή, του έδωσε δουλειά και τον πλήρωνε και για κάθε ματς που έπαιζε. Στον σύλλογο του Μοσχάτου έπαιζε με ψεύτικο δελτίο, με το όνομα «Πρίντζος». Το πραγματικό δελτίο ήταν στον Πανιώνιο. Στον τελικό του τοπικού πρωταθλήματος με την Παλαιά Κοκκινιά ένας φίλαθλος στην εξέδρα τον αναγνώρισε. «Ποιος Πρίντζος; Αυτός είναι ο Νεστορίδης», είπε και ο μικρός έγινε…. καπνός από το γήπεδο για να μην τον συλλάβουν.
Επέστρεψε στον Πανιώνιο και το 1955 πήρε μεταγραφή στην ΑΕΚ. Για δύο χρόνια έμεινε μακριά από τα γήπεδα, αυτή ήταν η τιμωρία για τους διεθνείς ποδοσφαιριστές όταν άλλαζαν ομάδα χωρίς την συγκατάθεση του σωματείου τους. Ο ποδοσφαιριστής – σύμβολο της ΑΕΚ είχε όνειρο ζωής να παίξει σε ομάδα της προσφυγιάς και του Πόντου.
Στην Ενωση ξέχασε την πείνα και το κρύο της Δράμας. Συνέχισε να μένει στην Καλλιθέα και την παράγκα του πατέρα του, την μετέτρεψε σε διώροφο σπίτι. Από την ΑΕΚ δεν έφυγε ποτέ, ακόμα και όταν η ομάδα στα πέτρινα χρόνια έπεσε και αγωνίστηκε στην Γ’ εθνική. Έκλαψε για τον υποβιβασμό της και είχε δηλώσει εκείνη την εποχή: «Η ΑΕΚ είναι θρησκεία. Έχει 4 εκατ. πρόσφυγες και Πόντιους. Θυσίασα πολλά πράγματα για να σηκώσω την ΑΕΚ. Το κατόρθωσα. Όταν πήγα στην ΑΕΚ ήταν στα τελευταία σκαλοπάτια του πρωταθλήματος και μαζί με τους συμπαίκτες μου την πήγα στον ουρανό. Μίλαγε όλη η Ελλάδα για την ΑΕΚ».
Ως ποδοσφαιριστής κάπνιζε δύο πακέτα τσιγάρα την ημέρα. Το κάπνισε το έκοψε όταν κρέμασε τα παπούτσια!
Στη διάρκεια του εμφυλίου τον είχε δει ένας Άγγλος αξιωματικός να παίζει σε αλάνα. Πήγε στον πατέρα του και του ζήτησε να τον αφήσει να πάει στην Αγγλία σε ομάδα. Το μέλλον του θα ήταν εξασφαλισμένο. Ο πατέρας του όμως δεν τον άφησε. «Αυτά που έκανα τότε μόνο ο Στάνλεϊ Μάθιους μπορούσε να τα κάνει…», έλεγε με παράπονο.
Ο ίδιος κατά καιρούς έχει δηλώσει:
«Έπαιζα σε ανεξάρτητες ομάδες. Το 1946 ο Δήμος Αθηναίων με παικταράδες του Παναθηναϊκού έδινε αγώνα με τον Δήμο Καλλιθέας. Το ματς θα γινόταν στην Καλλιθέα. Η ενδεκάδα μας καταρτίστηκε με ψηφοφορία στο Δημαρχείο. Όταν ακούστηκε το όνομά μου πολλοί διαφώνησαν. Νικήσαμε 4-0 με τέσσερα δικά μου γκολ. Με σήκωσαν στα χέρια. Με βλέπει και ο Νεγρεπόντης που τότε ήταν προπονητής και με μου λέει να πάω στην ΑΕΚ. Σκέφτηκα, προσφυγική ομάδα η ΑΕΚ, από προσφυγική οικογένεια κι εγώ, γιατί να μην πάω. Στην πρώτη προπόνηση έβαλα δύο γκολ. Έπαιζα με τα δεύτερα. Μου ζήτησαν να υπογράψω δελτίο. Ένας γνωστός μου όμως με είχε ορμηνέψει να μην υπογράψω εάν δεν μου βρουν δουλειά. «Είμαι ξυπόλητος, αν δεν με βάλετε σε δουλειά, υπογραφή δεν έχει. Μασούσαν τα λόγια τους…
«Απέναντι από το σπίτι μου έμενε ο Κώστας Σωτηριάδης, ο σέντερ φορ του Πανιωνίου. Με τράβηξε στον Πανιώνιο. Ο Ρουσόπουλος που ήταν γυμναστής μου προτείνει να υπογράψω δελτίο. Σκέφτηκα ότι εάν υπογράψω σε δελτίο χωρίς φωτογραφία δεν θα είναι έγκυρο. Βάζω την υπογραφή, αλλά οι παράγοντες βρήκαν φωτογραφία, του έδωσε μια ο Σωτηριάδης που είχαμε βγάλει μαζί και κατέθεσαν το δελτίο στην ΕΠΟ. Με έδεσαν χειροπόδαρα. Δεν το δεχόμουν. Έκανα μια προπόνηση και δεν ξαναπήγα».
«Η Ελλάδα Μοσχάτου έπαιζε στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα του Πειραιά. Πρόεδρος της ήταν ο Καραμολέγκος, ιδιοκτήτης της «Ινδιάνα» που έφτιαχνε πλαστικά παπούτσια. Με πήρε στη βιοτεχνία του με 50 δρχ την εβδομάδα. Μου έδινε κι άλλα τόσα για κάθε ματς. Έβαζα δύο γκολ σε κάθε ματς. Τη δεύτερη χρονιά διεκδικούσαμε άνοδο στην Α’ Εθνική. Παίζαμε μπαράζ με την ΑΕΚ Νικαίας. Έπαιζα με ψεύτικο δελτίο, αφού είχα ήδη υπογράψει στον Πανιώνιο. Ο πρόεδρος είχε βγάλει και ταυτότητα. Ήταν φίλος με το διοικητή του Αστυνομικού Τμήματος. Το δελτίο μου έγραφε «Κωνσταντίνος Πρίντζος». Κάποια στιγμή στο ματς με την Παλιά Κοκκινιά ένας από την εξέδρα με αναγνώρισε. Και φώναξε. «Ποιος Πρίντζος βρε παιδιά, αυτός είναι ο Νεστορίδης». Μου λέει ο Μινάρδος του Ολυμπιακού που ήταν προπονητής μας: «Φύγε, θα φας δύο χρόνια φυλακή». Κι εγώ όπου φύγει φύγει…»
Επιστροφή στον Πανιώνιο
Το 1949 επέστρεψα στον Πανιώνιο. Προπονητής ήταν τότε ο παλιός παίκτης της ΑΕΚ Γιώργος Παπαδόπουλος. Σε έναν αγώνα με τον Απόλλωνα τον καλεί να παίξει, ντύνεται, αλλά λίγο αργότερα τον παίρνει παράμερα και του λέει: «Οι άλλοι δεν κατεβαίνουν να παίξουν εάν σε βάλω. Θέλουν να παίξει ο Χρόνης, Μη στεναχωριέσαι. Είσαι μεγάλος παίκτης. Θα βρεις το δρόμο σου. Έφυγα και πάλι. Έκανα δύο μήνες να φανώ. Παραμονές του αγώνα με τον Παναθηναϊκό η συμμετοχή μου είναι επιβεβλημένη. Υπάρχουν πολλοί τραυματίες. Με πείθουν με δυσκολία. Χάσαμε 2-0, αλλά ήμουν από τους καλύτερους παίκτες.
Συμπτωματικά σττην ΑΕΚ
Η μεταγραφή στην ΑΕΚ έγινε εντελώς συμπτωματικά. Ανέβαινα την Πανεπιστημίου. Περνάω έξω από το μαγαζί με παπούτσια που είχε ο Σεβαστάκης, γενικός αρχηγός της ΑΕΚ. Μέσα στο μαγαζί ήταν ο τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού Ζόγας που λέει στον Σεβαστάκη: «Αν θέλετε παιχταρά, αυτόν να πάρετε…». Με φώναξε μέσα και μου είπε τι ήθελα για να πάω στην ΑΕΚ. Του είπα 15.000 δρχ. Έτσι απλά έγινε η μεταγραφή, αλλά έμεινα δύο χρόνια χωρίς επίσημους αγώνες. Είχε περάσει ένας νόμος που έλεγε ότι διεθνής ποδοσφαιριστής, εάν αλλάξει ομάδα χωρίς τη συγκατάθεση του σωματείου του θα μείνει εκτός για δύο χρόνια. Εγώ το 1951 είχα παίξει με την Εθνική στη Μασσαλία. Η ειρωνεία είναι, ότι ρόλο στην πρόσκλησή μου είχε παίξει ο δημοσιογράφος Μαρκ Μαρσό που με συνεχή δημοσιεύματα ζητούσε από τους παράγοντες της ΕΠΟ να με καλέσουν κι ας έπαιζα στον Πανιώνιο! Καλό πήγε να κάνει ο άνθρωπος, σε κακό μου βγήκε…
Κώστας Νεστορίδης
25 Μαρτίου 1930 – 12 Δεκεμβρίου 2023
Τόπος Γέννησης: Δράμα
Θέση: Επιθετικός
Αρχική ομάδα: Ελλάδα Μοσχάτου
Άλλες ομάδες
1940: Πανιώνιος 63/26
1956: ΑΕΚ 207/174
1966: Ελλάς Μελβούρνης 41/33
1967: Βύζας Μεγάρων 2/0
1968: Αίας Σαλαμίνας 7/2
Εθνική Ελλάδας
17 συμμετοχές, 5 γκολ (περίοδος 1951-62)
Τίτλοι καριέρας:
Πρωταθλήματα 1 (1963)
Κύπελλα 1 (1964)
1ος σκόρερ στην Α’ Εθνική: 1959 (21 γκολ), 1960 (33), 1961 (27), 1962 (29), 1963 (24).
