Ένας Αρμένιος ελεύθερος σκοπευτής μιλάει για τον δικό του «εχθρό προ των πυλών».
O Ισχτάρ Γκεβοργκιάν είναι προγραμματιστής, σύζυγος, πατέρας και βετεράνος ελεύθερος σκοπευτής ο οποίος συνεχίζει να παίρνει μέρος στα πεδία των μαχών στο Ναγκόρνο Καραμπάχ ως ελεύθερος σκοπευτής.
Ανήκει στη VOMA, μια παραστρατιωτική οργάνωση την οποία ο ίδιος χαρακτηρίζει οργάνωση εθελοντών εφέδρων. Στη συνέντευξη που ακολουθεί είναι κάτι παραπάνω από κυνικός. Χαρακτηρίζει τους σκοτωμούς «κανονική δουλειά», από την οποία μάλιστα αντλεί ικανοποίηση.
Παραδέχεται ότι στο μέτωπο βρέθηκε ως μέλος εθελοντικών ομάδων που εκπαιδεύονται για πόλεμο και ότι μαθαίνει σκοποβολή στην κόρη και τη γυναίκα του γιατί, όπως λέει, κάποια μέρα μπορεί να είναι μόνες τους και να το χρειαστούν. Όπως λέει, στα πεδία των μαχών σκότωνε μισθοφόρους τζιχαντιστές οι οποίοι έπαιρναν ναρκωτικά για να είναι γενναίοι αλλά «δεν ήταν και πολύ έξυπνοι».
Ισχτάρ, έχεις σκοτώσει στη μάχη; Τι ένιωθες όταν τραβούσες τη σκανδάλη;
Το σκεφτόμουν πριν από την πρώτη φορά, όμως δεν ένιωσα τίποτε. Όταν σκοτώνεις έναν εχθρό δεν είναι το ίδιο με το να σκοτώνεις στην καθημερινότητά σου. Είναι σαν κανονική δουλειά. Για παράδειγμα, είμαι προγραμματιστής και νιώθω ικανοποίηση όταν κάνω καλά τη δουλειά μου, έτσι και σε αυτή την περίπτωση νιώθω παρόμοια. Γιατί αν δεν τον σκοτώσω, θα σκοτώσει είτε εμένα είτε τους φίλους μου. Μια φορά σκότωσα ένα γουρούνι για να φάμε και ένιωσα πάρα πολύ άσχημα όταν έκοβα τον λαιμό του. Δεν μας ζήτησε η κυβέρνηση να πολεμήσουμε, εμείς το αποφασίσαμε.
Όλοι οι φίλοι μαζί. Αυτός ο πόλεμος για εμάς είναι ιερός, όχι ευκαιριακός. Πολλοί φίλοι συμπαρατάχτηκαν με τη VOMA (σ.σ.: οργάνωση εφέδρων), πάνω από 300 άτομα, προωθώντας και τον πολιτισμό. Όλοι είναι πατριώτες, δεν ήθελαν να πολεμήσουν, δεν είναι μανιακοί ή φασίστες. Αντιλαμβάνονταν ότι προστατεύοντας το Αρτσάχ προστατεύουν την πατρίδα τους.
Όπως βλέπετε, δεν προστατεύουμε σωστά την πατρίδα μας και έχουμε προβλήματα στο Σιούνικ. Αν δεν προστατέψουμε σωστά το Σιούνικ, θα έχουμε προβλήματα στο σπίτι μας. Έχουν την ιδέα ότι πρέπει να τελειώσουν τους Αρμένιους. Βέβαια, στη δική μου πλευρά του μετώπου βρίσκονταν μόνο έμμισθοι τζιχαντιστές, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν ναρκωτικά για να είναι γενναίοι αλλά δεν ήταν πολύ έξυπνοι.
Στα πεδία των μαχών σάς έστειλε η αρμενική κυβέρνηση ή πήγατε εθελοντικά μέσω κάποιων οργανώσεων;
Είμαστε μέλη μιας ενεργής εφεδρείας και η κυβέρνηση ξέρει ότι εκπαιδευόμαστε για πόλεμο. Οι Αζέροι μας λένε τρομοκράτες. Σύμφωνα με αυτούς κι εγώ είμαι τρομοκράτης. Το καλύτερο για εσένα είναι ο αντίπαλος να πιστεύει ότι είσαι έτοιμος να κάνεις τα πάντα.
Γι’ αυτό μας λένε τρομοκράτες και αυτό είναι καλό, παρότι δεν είμαι έτοιμος για τα πάντα. Δεν θα σκοτώσω παιδί ή άμαχο ούτε θα κόψω αυτιά από τα πτώματα (σ.σ.: αναφορά σε καταγραμμένα περιστατικά βαρβαρότητας των Αζέρων).
Τελευταία υπάρχουν περιστατικά βίας στα σύνορα Αρμενίας – Αζερμπαϊτζάν στο Σιούνικ. Η Αρμενία προσπαθεί να λύσει διπλωματικά το θέμα. Έχεις βρεθεί εκεί; Μπορείς να μας μεταφέρεις μια εικόνα;
Βρέθηκα εκεί για δύο μέρες. Έφερα μαζί μου το στρατιωτικό τουφέκι σκοποβολής (σ.σ.: sniper rifle) που έχω. Εκπαιδεύουμε εγώ και οι φίλοι μου νέους ελεύθερους σκοπευτές και πήγαμε εκεί με την ομάδα ελεύθερων σκοπευτών που έχουμε για να βοηθήσουμε τον στρατό μας. Τώρα βρίσκονται (σ.σ.: οι Αζέροι) στη γη μας. Αυτό αποτελεί συνέχεια της ήττας μας. Οι χώρες δρουν όπως τα παιδιά σε παιδική χαρά.
Αν κάποιος σε χτυπήσει και δεν κάνεις κάτι, θα σε χτυπήσει και την επόμενη μέρα. Το ίδιο συμβαίνει τόσο με την Ελλάδα όσο και με την Αρμενία. Πρέπει να υπερασπιστείς τον εαυτό σου, αλλιώς κάθε μέρα θα τις τρως.
Δεν υπερασπιστήκαμε τον εαυτό μας, έτσι το πρόβλημα συνεχίζεται στο Σιούνικ. Αν δεν αντιμετωπίσουμε ούτε εκεί το πρόβλημα, θα συνεχίζεται για πάντα διότι οι Αζέροι από παιδιά μαθαίνουν να μας μισούν και θεωρούν ότι η Αρμενία τους ανήκει. Πρέπει να μάθουμε πώς να αμυνόμαστε εναντίον κάθε εχθρού.
Ανέφερες προηγουμένως ότι η οργάνωση στην οποία συμμετέχεις προετοιμάζεται για πόλεμο. Η αρμενική κυβέρνηση σας ενθαρρύνει προς αυτή την κατεύθυνση ή προετοιμάζεστε ανεξαρτήτως των επιθυμιών της;
Δεν θα έλεγα ότι μας ενθαρρύνουν αλλά ούτε είναι εναντίον μας. Είναι περισσότερο ουδέτερη, αλλά αυτό είναι δική μου άποψη, ίσως να κάνω λάθος. Η γνώμη μου είναι ότι πρέπει να υπάρξουν εκατοντάδες τέτοιες οργανώσεις (σ.σ.: εφέδρων), διότι αν είμαστε δυνατοί, δεν θα χρειαστεί να πολεμήσουμε. Πρέπει να έχουμε χιλιάδες ελεύθερους σκοπευτές και drones αν θέλουμε να ζήσουμε ειρηνικά.
Μάλιστα τώρα δοκιμάζουμε καινούργια δικά μας drones. Η Αρμενία όπως και η Ελλάδα δεν θέλουν να ξεκινήσουν τον πόλεμο. Κλέβω λίγο χρόνο με τη γυναίκα και την κόρη μου για να τις μάθω πώς να πυροβολούν, όμως δεν θέλω να το κάνουν. Εάν όμως δεν μάθουν, ίσως κάποια μέρα να μην έχουν τον πατέρα και τον σύζυγό τους. Αν θέλεις τη νίκη, πρέπει να προετοιμαστείς γι’ αυτή.
(Η συνέντευξη δεν θα δινόταν χωρίς την πολύτιμη βοήθεια του Γιάννη Αρσακιάν)
