_x000D_
Το 525 μ.Χ. η χριστιανική Εκκλησία κατέληξε στο έτος γέννησης του Ιησού. «Έτος Κυρίου 1» όρισε ο Σκύθης μοναχός Διονύσιος ο Μικρός το 754 από κτίσεως Ρώμης, στηρίζοντας τους υπολογισμούς του σε ασαφείς χρονολογικούς προσδιορισμούς του Πάσχα και της Ανάστασης.
Η χρονολόγηση της γέννησης του Χριστού δεν θεωρείται ακριβής. Πολλοί επιστήμονες θεωρούν ότι ο Ιησούς γεννήθηκε το έτος 4 π.Χ.
Παγκοσμίως γίνεται χρήση περίπου 400 διαφορετικών ημερολογίων. Τα περισσότερα έχουν ως αφετηρία ένα σημαντικό ιστορικό γεγονός, όπως η ίδρυση μιας συγκεκριμένης δυναστείας ή η ενθρόνιση ενός βασιλιά.
Για παράδειγμα:
Στο βουδιστικό ημερολόγιο, η μέτρηση αρχίζει από τότε που ο Βούδας βρέθηκε στην «τελική νιρβάνα», στο θάνατο.
Στη Βόρειο Αφρική υπάρχουν φυλές που χρησιμοποιούν ακόμα το ημερολόγιο των Βέρβερων. Πρόκειται για συνδυασμό του ιουλιανού και του ισλαμικού ημερολογίου και σχετίζεται με τις γεωργικές εργασίες και τη σοδειά.
Στην Αιθιοπία υπάρχει το κοπτικό ημερολόγια. Πρόκειται για συνδυασμό του αρχαίου αιγυπτιακού και του Γρηγοριανού ημερολογίου. Υπολείπεται επτά χρόνια του δυτικού ημερολογίου, που χάθηκαν στην προσπάθειά τους να ορίσουν με ακρίβεια τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου στις 25 Μαρτίου.
Οι Αρμένιοι εγκατέλειψαν το ημερολόγιό τους όταν εκχριστιανίστηκαν. Τα ονόματα των μηνών τους δείχνουν επιρροές από το Ζωροαστρισμό.
Στην Ελλάδα η μετάβαση από το Ιουλιανό στο Γρηγοριανό ημερολόγιο έγινε στις 16 Φεβρουαρίου 1923. Σύμφωνα με απόφαση της τότε κυβέρνησης η 16η Φεβρουαρίου έγινε 1η Μαρτίου.
Από τα απροσδόκητα αποτέλεσμα αυτής της αλλαγής είναι να μην υπάρχει στα επίσημα έγγραφα του ελληνικού κράτους καμία πράξη που να έγινε αυτό το χρονικό διάστημα και δημοτολόγια κανένας Έλληνας που να γεννήθηκε τις μέρες εκείνες.
