Η κατάκτηση της μερικής πλειοψηφίας των εδρών της Κνεσέτ στις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου έστρωσε τον δρόμο για την επιστροφή του Μπενιαμίν Νετανιάχου στην εξουσία, σηματοδοτώντας παράλληλα τη δημιουργία της πιο ακροδεξιάς κυβέρνησης της μεταπολεμικής ιστορίας του Ισραήλ. Πολιτικοί όπως ο Ιταμάρ Μπεν-Γκβιρ, Μπεζαλέλ Σμότριτς και ο Αβιγκντορ Μαόζ έχουν προκαλέσει με τις θέσεις τους τρόμο όχι μόνο στην εγχώρια πολιτική τάξη, ισραηλινή και αραβική, αλλά και σοβαρές αντιδράσεις στο εξωτερικό από πολιτικούς, οργανώσεις υπερασπιστών ανθρώπινων δικαιωμάτων, ακόμη και από την εβραϊκή διασπορά.
Σημείο καμπής
Ο έμπειρος Ισραηλινός δημοσιογράφος και σχολιαστής Ντέιβιντ Χόροβιτς θεωρεί ότι ο Νετανιάχου υποχωρεί και δίνει την εξουσία σε «ακραίους ιδεολόγους, την οποία ξέρει –όπως κι εμείς– ότι θα την καταχραστούν». Θεωρεί ακατανόητη τη συμπεριφορά του Νετανιάχου, ενώ προειδοποιεί ότι μια κυβέρνηση «ριζοσπαστικών, ενθαρρυμένων εγωιστών» θα έχει «καταστρεπτικές συνέπειες». Συμπληρώνει ότι αυτό που βιώνει το Ισραήλ τον τελευταίο καιρό είναι «μια στιγμή δραστικής, μοιραίας, θεμελιώδους αλλαγής».
Αυτές οι σιβυλλικές προβλέψεις του Χόροβιτς εδράζονται στο γεγονός ότι ο Νετανιάχου έχει δώσει θέσεις εξουσίας σε ακραία στοιχεία που έχουν ακόμη και ποινικό μητρώο, ενώ εμφορούνται από βαθιά συντηρητικές θρησκευτικές απόψεις. Απορίας άξιο είναι σε ποιο βαθμό είναι διατεθειμένος ο Νετανιάχου να ανεχτεί τα καμώματα ανθρώπων όπως ο Μπεν-Γκβιρ, που τέθηκε επικεφαλής του υπουργείου Εθνικής Ασφάλειας, που έχουν υποστηρίξει ακόμη και την απέλαση των Παλαιστινίων. Σε μια τέτοια περίπτωση θα διακινδυνεύονταν οι λεγόμενες Συμφωνίες του Αβραάμ, που ομαλοποιούσαν τις διπλωματικές σχέσεις με μια σειρά από αραβικές χώρες υπό την αιγίδα των ΗΠΑ, ενώ η ειρηνευτική διαδικασία με τους Παλαιστινίους, που έχει ήδη παγώσει, θα ενταφιαζόταν οριστικά.
Ισως η πιο αμφιλεγόμενη επιλογή του Νετανιάχου είναι ο ορισμός του Ιταμάρ Μπεν-Γκβιρ ως υπουργού Εθνικής Ασφαλείας. Ούτε δύο χρόνια δεν έχουν περάσει από τότε που ο ίδιος ο Νετανιάχου θεωρούσε ότι ο επικεφαλής της Εβραϊκής Δύναμης (Otzma Yehudit) δεν «κάνει» για υπουργική θέση. Κι αυτό γιατί το βιογραφικό του είναι πλούσιο σε κατορθώματα: υπήρξε μαθητής του ακραίου ραβίνου Μέιρ Καχάνε, που προπαγάνδιζε για χρόνια την απέλαση των Ισραηλινών με αραβική καταγωγή. Διατηρεί φιλικές σχέσεις με έναν άλλο ακραίο ιεράρχη, τον Ντοβ Λιορ, ο οποίος είχε προτείνει ακόμα και την εξολόθρευση των βρεφών εκείνων που θεωρεί «εχθρούς του Ισραήλ».
Ο Μπεν-Γκβιρ είχε αποβληθεί από τους κόλπους του ισραηλινού στρατού γιατί είχε απειλήσει, ως νέος στρατιώτης, τη σωματική ακεραιότητα του μετέπειτα δολοφονηθέντος Ισραηλινού πρωθυπουργού Γιτζάκ Ραμπίν. Ενδεικτικό του πόσο ανακόλουθος είναι ο ορισμός του Μπεν-Γκβιρ ως επικεφαλής της αστυνομίας είναι ότι το 2007 η ίδια αστυνομία, της οποίας τώρα προΐσταται, τον είχε συλλάβει με την κατηγορία της υποστήριξης τρομοκρατικής οργάνωσης και για υποκίνηση σε ρατσιστικά εγκλήματα, για τα οποία καταδικάστηκε!
Παράλληλα κατηγορείται ότι το 2021 έριξε λάδι στη φωτιά στις εχθροπραξίες μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών, που είχαν πάνω από 250 θύματα, στην πλειονότητά τους Παλαιστινίους, ενώ παλαιότερα έχει υποστηρίξει έμπρακτα την προσάρτηση της Δυτικής Οχθης, χωρίς να παραχωρηθούν κανενός είδους δικαιώματα στους Παλαιστινίους. Το 2022 είναι σε τροχιά να γίνει το πιο θανατηφόρο έτος από το 2005, τότε που ο ΟΗΕ ξεκίνησε να καταγράφει τις απώλειες ζωών Παλαιστινίων και με τον Μπεν-Γκβιρ στο τιμόνι των δυνάμεων καταστολής και ασφάλειας και υπάρχουν ανησυχίες ότι τα χειρότερα είναι μπροστά. Ο πρώην υπουργός Αμυνας Μπένι Γκαντζ προειδοποίησε ότι ο Μπεν-Γκβιρ σκοπεύει να δημιουργήσει μια παραστρατιωτική ομάδα που να είναι απευθείας υπόλογη σε εκείνον, ενώ ακόμη και η εβραϊκή διασπορά των ΗΠΑ φοβάται τη μισαλλοδοξία και τον φανατισμό των υπερορθόδοξων μεταρρυθμίσεων που ετοιμάζει ο Μπεν-Γκβιρ, για το ποια δόγματα του εβραϊσμού δικαιούνται να θεωρούνται κατάλληλα για να επιστρέψει ένας Ισραηλινός της διασποράς στο Ισραήλ… Οι καθησυχαστικές δηλώσεις του Νετανιάχου ότι «το Ισραήλ δεν θα διοικηθεί από το Ταλμούδ» πείθουν ελάχιστα.
Μισαλλόδοξοι, ομοφοβικοί, εθνικιστές
Ο Νετανιάχου εξετάζει επίσης το ενδεχόμενο να διορίσει τον Μπεζαλέλ Σμότριτς ως υπουργό Οικονομικών, αφού πρώτα διασκέδασε την ιδέα του διορισμού του στο υπουργείο Αμυνας. Δηλώνει «υπερήφανα ομοφοβικός», ο Σμότριτς θέλει να ενώσει την ιστορική Ιουδαία και Σαμάρια χωρίς κανένα δικαίωμα στους Παλαιστινίους, ενώ είναι εχθρικός απέναντι στους μη ορθόδοξους Εβραίους και επιθυμεί τη μετατροπή του Ισραήλ σε θεοκρατικό κράτος, όπου η δικαιοσύνη θα αποδίδεται σύμφωνα με την Τορά. Μάλιστα, ως μέρος του προεκλογικού του προγράμματος είχε παρουσιάσει μια μεταρρύθμιση που μετέτρεπε το ανώτατο δικαστήριο σε παρακολούθημα της εκάστοτε εκτελεστικής εξουσίας, η οποία θα είχε το δικαίωμα να επιλέγει τους δικαστές.
Παράλληλα, ετοιμάζεται μια νέα αρχή για τη διατήρηση της «εβραϊκής ταυτότητας», της οποίας θα προΐσταται ο επίσης ομοφοβικός και μισαλλόδοξος Αβιγκντορ Μαόζ, ο οποίος είναι ο μοναδικός βουλευτής του κόμματός του και οφείλει τη θέση του στην ακροδεξιά συμμαχία στην οποία συνέπηξε προεκλογικά ο Νετανιάχου. Ο Μαόζ θα είναι, μεταξύ άλλων, υπεύθυνος για το τι θα διδάσκεται στα σχολεία σε σχέση με την εβραϊκή ταυτότητα, γεγονός που θα του δίνει μερικό έλεγχο του σχολικού προγράμματος. Επίσης, η τοποθέτηση ενός υπερορθόδοξου Εβραίου που εκφράζεται αρνητικά για τους μη ορθόδοξους στη θέση υπεύθυνου για την εβραϊκή ταυτότητα αποξενώνει εκατομμύρια μη ορθόδοξους Εβραίους της διασποράς που έχουν συναισθηματικούς δεσμούς με το Ισραήλ.
