Στη συμφωνία για την εκεχειρία που τέθηκε σε ισχύ το πρωί αυτής της Παρασκευής προβλέπεται η ανταλλαγή 50 ισραηλινών ομήρων από τη Χαμάς με 150 κρατούμενους Παλαιστίνιους από το Ισραήλ. Όμως το Ισραήλ κρατά στις φυλακές του περίπου 7.800 Παλαιστίνιους, ως αποτέλεσμα αυτού που αποκαλεί «πόλεμο εναντίον των τρομοκρατών». Το κύριο εργαλείο για την εφαρμογή αυτού του σχεδίου είναι η διαβόητη διοικητική κράτηση.
Διοικητική κράτηση
Από τότε που η Χαμάς επιτέθηκε στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου, οι Παλαιστίνιοι στη Δυτική Όχθη έχουν πέσει θύματα μιας έκρηξης βίας, που διαπράττεται τόσο από ισραηλινούς στρατιώτες όσο και από εποίκους.
Ένα από τα κύρια εργαλεία καταστολής που το Ισραήλ έχει αναπτύξει εδώ και καιρό εναντίον των Παλαιστινίων και έχει χρησιμοποιήσει ακόμη πιο επιθετικά τις τελευταίες εβδομάδες είναι η διοικητική κράτηση, μια πρακτική που επιτρέπει στο Ισραήλ να φυλακίζει τους Παλαιστίνιους επ’ αόριστον χωρίς απαγγελία κατηγοριών ή δίκη. Σύμφωνα με σχετικά ρεπορτάζ υπάρχουν τουλάχιστον 1200 φυλακισμένοι που δεν τους έχουν απαγγελθεί κατηγορίες. Πολλοί από τους κρατούμενους του Ισραήλ κρατούνται για μήνες ή και χρόνια, χωρίς ποτέ να κατηγορηθούν για έγκλημα.
Και ενώ το Ισραήλ υποστηρίζει ότι αυτό είναι ένα νόμιμο προληπτικό μέτρο ασφαλείας – που του επιτρέπει να στοχεύει ανθρώπους για μια σειρά από πολιτικές δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένης της ομιλίας και της μη βίαιης διαμαρτυρίας – οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν θεωρήσει τη χρήση διοικητικής κράτησης από το Ισραήλ κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου.
Στρατιωτικά δικαστήρια
Ακόμη και πέρα από τη διοικητική κράτηση, όταν απαγγέλλονται κατηγορίες εναντίον Παλαιστινίων στη Δυτική Όχθη, σχεδόν πάντα δικάζονται από στρατιωτικά δικαστήρια που έχουν σχεδόν απόλυο ποσοστό καταδίκης. Οι Παλαιστίνιοι, με άλλα λόγια, στέλνονται στη φάκα αντί σε μια δίκαιη δίκη.
Το 2022, η Διεθνής Αμνηστία δημοσίευσε μια ολοκληρωμένη έκθεση που επισημαίνει την πρακτική της διοικητικής κράτησης ως μόνο ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο το ισραηλινό κράτος υποτάσσει τους Παλαιστίνιους και υποτάσσει τους διαφωνούντες. Από το 1967, το Ισραήλ έχει εκδώσει πάνω από 1.000 στρατιωτικές εντολές, που ποινικοποιούν μια σειρά από δραστηριότητες στην καθημερινή ζωή των Παλαιστινίων, συμπεριλαμβανομένου του κυματισμού πολιτικών συμβόλων όπως σημαιών, του να βρίσκονται σε ορισμένες περιοχές χωρίς άδειες και κάθε είδους ομιλίας που μπορεί να ενταχθεί σε μια χαλαρά καθορισμένη κατηγορία «υποκίνησης».
Επικαλούμενη αποδείξεις δεκαετιών, η έκθεση της Αμνηστίας σκιαγράφησε μια «σκόπιμη ισραηλινή πολιτική για κράτηση ατόμων, συμπεριλαμβανομένων κρατουμένων συνείδησης, αποκλειστικά για τη μη βίαιη άσκηση του δικαιώματός τους στην ελευθερία της έκφρασης και του συνεταιρίζεσθαι, και να τα τιμωρεί για τις απόψεις τους».
