Είναι άραγε αυτές οι «τελευταίες ημέρες» της εξουσίας του άλλοτε πανίσχυρου πρωθυπουργού του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου ή θα καταφέρει να επιβιώσει από τη δίνη σκανδάλων διαφθοράς στα οποία φέρεται να εμπλέκεται ;
Όταν την περασμένη Τρίτη ισραηλινές αστυνομικές αρχές πρότειναν την παραπομπή του 68χρονου «Μπίμπι» με τις κατηγορίες της δωροδοκίας, της απάτης και της απιστίας, εκείνος έσπευσε με δήλωσή του να αρνηθεί τα πάντα θέλοντας να διατηρήσει την εικόνα του άτρωτου ηγέτη που καταφέρνει να επιβιώνει από το κυνήγι των Ερινύων.
Τόσο το κόμμα του, το Λικούντ, όσο και τα υπόλοιπα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού επέλεξαν να υιοθετήσουν μια προσέγγιση «βλέποντας και κάνοντας» διατηρώντας σε πρώτο χρόνο τη στήριξή τους στον πρωθυπουργό. Τουλάχιστον μέχρις ότου ο εισαγγελέας εκδώσει την απόφασή του.
Ωστόσο, τα πράγματα άλλαξαν όταν ο πρώην επικεφαλής του υπουργείου Επικοινωνίας και έμπιστός του, Σλόμο Φλίμπερ, αποφάσισε, όπως μετέδωσαν τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης, να συνεργαστεί με τις αρχές και να αποκαλύψει όλες τις πτυχές του σκανδάλου εξαγοράς του μιντιακού κολοσσού «Beseq» που καίει τον πρωθυπουργό, αλλά και τον ίδιο. Αν ο Φλίμπερ καταφέρει να στοιχειοθετήσει τη δωροδοκία του μεγαλομέτοχου του ομίλου και φίλου του πρωθυπουργού, Σολ Έλοβιτς, ο οποίος σε αντάλλαγμα προσέφερε τη φιλοκυβερνητική στάση των μέσων του Beseq, το δικαστήριο θα ρίξει τον ίδιο στα μαλακά.
Για τη δημοσιογράφο της ισραηλινής κεντροαριστερής εφημερίδας Haaretz, Άλισον Κάπλαν Σόμερ, «η ατμόσφαιρα θυμίζει την περίοδο όπου στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής κυριαρχούσε το σκάνδαλο Γουότεργκειτ (1973-1974). Κάθε μέρα φέρνει νέες αποκαλύψεις», οι οποίες, όπως είναι πλέον εμφανές, μπορεί να στοιχίσουν στον «Μπίμπι» την πολιτική του καριέρα, ακόμη και την ελευθερία του.
Το έργο, άλλωστε, το έχει ξαναδεί το Ισραήλ. Μπορεί το σκάνδαλο που έστειλε στη φυλακή, το 2011, τον πρώην Πρόεδρο της χώρας, Μοσέ Κατσάβ, να ήταν σεξουαλικής φύσεως, ωστόσο, στη συνείδηση των Ισραηλινών παραμένει το «προηγούμενο» του εκθρονισμού και της κάθειρξης ενός ανώτατου αξιωματούχου.
Σύμφωνα με την Κάπλαν Σόμερ, τρία είναι τα επικρατέστερα σενάρια για την επόμενη μέρα στον Ισραήλ, με ή χωρίς το σημερινό πρωθυπουργό στο τιμόνι της χώρας.
1. Η κυβέρνηση πέφτει, προκηρύσσονται εκλογές
Το πιο δραματικό σενάριο θα προκύψει από την αποχώρηση ενός ή περισσότερων κυβερνητικών εταίρων από το συνασπισμό –«ενδεχομένως από ένα κόμμα του οποίου ο επικεφαλής φιλοδοξεί να αντικαταστήσει [τον Νετανιάχου] στον πρωθυπουργικό θώκο», αναφέρει η Κάπλαν Σόμερ. Ο πιο φιλόδοξος δελφίνος είναι ο ακροδεξιός, πάλαι ποτέ ένθερμος υποστηρικτής του «Μπίμπι» και νυν υπουργός Άμυνας, Άβιγκντορ Λίμπερμαν.
Σε περίπτωση που τα κόμματα της αντιπολίτευσης αρνηθούν να καλύψουν το κενό και να σώσουν τον κυβερνητικό συνασπισμό –κάτι που θεωρείται πολύ πιθανό– ανοίγει ο δρόμος για τη διεξαγωγή νέων εκλογών.
Στους κύκλους της αντιπολίτευσης, το σενάριο αυτό παίζει αρκετά. Ο Άβι Γκαμπέι, επικεφαλής του ισραηλινού εργατικού κόμματος, το οποίο αποτελεί το δεύτερο μεγαλύτερο στην Κνεσέτ, διεμήνυσε στα υπόλοιπα μέλη του κόμματος ότι «η εποχή του Νετανιάχου τελείωσε. Πρέπει να ετοιμαστούμε για νέες εκλογές σύντομα».
«Σύντομα» θα μπορούσε να είναι το προσεχές καλοκαίρι ή και νωρίτερα, κάπου μέσα στην άνοιξη, σύμφωνα με τους πολιτικούς αναλυτές.
2. Ο Νετανιάχου αποχωρεί, η κυβέρνηση συνασπισμού παραμένει
Σε αυτό το σενάριο, το οποίο θα μπορούσε να είναι είτε προσωρινό είτε μόνιμο, ο Νετανιάχου αποσύρεται από την ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος, Λικούντ, ωστόσο, όλα τα κόμματα που συνθέτουν τον κυβερνητικό συνασπισμό παραμένουν στις θέσεις τους, διατηρώντας τον έλεγχο των υπουργείων που απολαμβάνουν και σήμερα. Ένας νέος πρωθυπουργός αναδύεται από το Λικούντ.
Παρότι το εν λόγω σενάριο δεν έχει σχολιαστεί δημόσια από κανένα μέλος του κυβερνητικού συνασπισμού, αναφορές σε αυτό έχουν γίνει από μέλη της αντιπολίτευσης. Ο επικεφαλής του κόμματος Γες Ατίντ, Γιαιρ Λαπίντ, πρότεινε στον Νετανιάχου να πάρει «άδεια μέχρι να ξεκαθαρίσει η κατάσταση».
3. Ο Νετανιάχου παραμένει στην εξουσία
Αν λάβει κανείς υπόψη του ότι και άλλοι πολιτικοί ηγέτες, μέλη του σημερινού κυβερνητικού συνασπισμού, έχουν επιβιώσει από κατηγορίες για ανάμειξή τους σε σκάνδαλα διαφθοράς, όπως οι υπουργοί Λίμπερμαν και Ντερί, αλλά και ότι πολλοί από αυτούς προτιμούν να διατηρήσουν τις τωρινές θέσεις τους στα υπουργεία, δεν θεωρείται απίθανη η τήρηση μια ανεκτικής στάσης εκ μέρους τους για τις κατηγορίες που βαραίνουν τον σημερινό πρωθυπουργό.
Στα παραπάνω προστίθεται και η ισχυρή βάση υποστηρικτών του Μπέντζαμιν Νετανιάχου, οι οποίοι μπορούν να συγχωρήσουν κάποιες προσωπικές «αδυναμίες» του κατά τα άλλα ισχυρού και αποτελεσματικού ηγέτη τους.
Αυτό σημαίνει ότι το κόμμα του θα δυσκολευτεί να κάνει το ίδιο τη «βρωμοδουλειά» και να καθαιρέσει τον επικεφαλής του. Πιθανότερο είναι να προτιμήσει να περιμένει τους εισαγγελείς και τους δικαστές να απομακρύνουν τον «Μπίμπι» διά της νομικής οδού.
Εξάλλου, όπως λέει η Κάπλαν Σόμερ «για χρόνια, ο Νετανιάχου έχει προσπαθήσει σκληρά να εξασφαλίσει ότι δεν υπάρχει φυσικός διάδοχός του». Γεγονός που συνεπάγεται ότι σε περίπτωση που το Λικούντ αποφασίσει να αποπέμψει τον ηγέτη του, θα παραμείνει, τουλάχιστον τον πρώτο καιρό, ακέφαλο.
