Στη μάχη των τοπικών εκλογών ο αρχηγός των Podemos μετά την αποχώρησή του από την κυβέρνηση συνασπισμού.
Σε πολιτική κρίση μπήκε η Ισπανία μετά την κατάρρευση πολιτικών συμμαχιών σε μια σειρά από περιφέρειες, συμπεριλαμβανομένης και αυτή της Μαδρίτης. Αυτό είχε αποτέλεσμα την απόφαση του επικεφαλής των Podemos Πάμπλο Ιγκλέσιας να παραιτηθεί από αντιπρόεδρος της κυβέρνησης συνασπισμού του σοσιαλιστή Πέδρο Σάντσεθ και να κατέβει στον στίβο των κοινοτικών εκλογών της 4ης Μαΐου.
Ο Ιγκλέσιας, ο οποίος ανακοίνωσε την απόφασή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης την περασμένη Δευτέρα 15 Μαρτίου, δήλωσε ότι είναι πρόθυμος να είναι υποψήφιος του κινήματος των Podemos τον Μάιο για να ηγηθεί της περιφερειακής κυβέρνησης της Μαδρίτης, χαρακτηρίζοντας την απερχόμενη τοπική κυβέρνηση «εγκληματική» και «τραμπική».
«Θα βάλω όλη την καρδιά και τη δύναμη του οργανισμού μου στην οικοδόμηση μιας ισχυρής και ευρείας αριστεράς εκστρατείας για να εμποδίσουμε την ακροδεξιά να πάρει τον έλεγχο των θεσμών μας» είπε τη Δευτέρα. «Αν τα μέλη του κόμματος το επιθυμούν, θα βάλω τον εαυτό μου μπροστά στις εκλογές. Η Μαδρίτη χρειάζεται μια κυβέρνηση της Αριστεράς».
Ο Ιγκλέσιας υπέδειξε την υπουργό Εργασίας Γιολάντα Ντίαθ ως αντικαταστάτριά του στην αντιπροεδρία και την Ιόνε Μπελάρα για τη θέση του στο υπουργείο Κοινωνικών Δικαιωμάτων. Ο Σάντσεθ ενέκρινε την Ντίαθ όχι ως δεύτερη αλλά ως τρίτη αντιπρόεδρο, η οποία θα διατηρήσει το χαρτοφυλάκιό της ως υπουργού Εργασίας.
Κινήσεις στην πολιτική σκακιέρα
Η κίνηση του Ιγκλέσιας έρχεται σε ένα κομβικό σημείο για την πολιτική επιβίωση τόσο του ίδιου όσο και του κόμματός του. Υστερα από προσπάθειες ετών σχημάτισε ένα κόμμα γύρω από την ηγεσία του την ώρα που σημαντικά πρόσωπα όπως ο Ινίγο Ερεχόν, πολιτικός επιστήμονας και συνιδρυτής των Podemos, εγκατέλειψαν το κόμμα το 2019. Η είσοδος των Podemos στην κυβέρνηση συνδυάστηκε με το χειρότερο εκλογικό αποτέλεσμά τους από την ίδρυσή τους. Από τους 71 βουλευτές του 2016 ο σχηματισμός είχε μόλις 35 έδρες όταν έκαναν συμφωνία με τον Σάντσεθ.
Από τότε το κόμμα φυλλορροεί. Σε πολλές περιφέρειες έχει χάσει τη δύναμή του και σε ορισμένες, όπως στη Γαλικία, δεν μπήκε καν στην περιφερειακή Βουλή. Έτσι, σε μια κίνηση τακτικής για να σώσει την κατάσταση ο Ιγκλέσιας αποφάσισε να αφήσει το πολιτικό προσκήνιο για να κατορθώσει το κόμμα να μπει σε μια από τις σημαντικότερες περιφέρειες, εκείνη της Μαδρίτης, αλλά και να αφήσει στο πόστο του μια έμπιστή του, τη Γιολάντα Ντίαθ. Η Ντίαθ δεν είναι μέλος των Podemos και δεν υπήρξε ποτέ ενεργή στο κινηματικό σκέλος του κόμματος. Ορισμένοι αναλυτές λένε ότι αυτός ίσως είναι και ο λόγος που την επέλεξε ως διάδοχό του ο Ιγκλέσιας.
Το έναυσμα της κρίσης
Όλα ξεκίνησαν όταν στη Μούρθια οι φιλελεύθεροι Ciudadanos (Πολίτες) απέσυραν την υποστήριξή τους στο συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα και έκαναν μια αναπάντεχη συμφωνία με το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PSOE). Η κίνηση αυτή αποτέλεσε το έναυσμα για μια αλυσιδωτή αντίδραση προτάσεων μομφής σε αρκετές περιφερειακές κυβερνήσεις οι οποίες είχαν σχηματιστεί με τη συμμαχία των Ciudadanos και του Λαϊκού Κόμματος, μεταξύ των οποίων και της Μαδρίτης.
Η πρόεδρος της τοπικής κυβέρνησης Ιζαμπέλ Ντίαθ Αγιούσο για να αποφύγει την πρόταση μομφής προκήρυξε εκλογές για τις 4 Μαΐου. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν την Αγιούσο να προηγείται, ενώ μπορεί να επιτύχει την πλειοψηφία με τη βοήθεια του ακροδεξιού Vox, με το οποίο δήλωσε ότι δεν έχει πρόβλημα να συνεργαστεί. Ο Ιγκλέσιας ζήτησε από τον παλιό συνεργάτη του και βουλευτή στην Μαδρίτη Ινίγο Ερεχόν να κατεβάσουν κοινή υποψηφιότητα, αλλά πήρε αρνητική απάντηση.
Καταλονία, άλλη μια εστία έντασης
Ο πολιτικός κοινός βίος του Σοσιαλιστικού Κόμματος με τους Podemos στην κυβέρνηση μόνο ανθόσπαρτος δεν είναι. Μία από τις αιτίες είναι και η ανεκτική στάση του κόμματος του Ιγκλέσιας στους Καταλανούς αυτονομιστές. Από τις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας για τον ράπερ Πάμπλο Χασέλ μέχρι την ψήφο άρσης της ασυλίας τριών Καταλανών ευρωβουλευτών για να δικαστούν στην Ισπανία, οι Podemos είναι εκεί, δεχόμενοι τα πυρά τόσο της συντηρητικής αντιπολίτευσης όσο και του προοδευτικού κυβερνητικού εταίρου.
Ειδικά στο θέμα της άρσης της ασυλίας των τριών πρώην μελών της καταλανικής κυβέρνησης Κάρλες Πουτζδεμόν, Κλάρα Πουνσατί και Τόνι Κουμίν, που καταζητούνται για τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία της Καταλονίας το 2017, το ισπανικό κράτος έχει δείξει το σκληρό του πρόσωπο.
Η κ. Πουνσατί μιλώντας στο Documento δήλωσε ότι «ο ισπανικός αυταρχισμός έχει τραβήξει στη λάσπη το Ευρωκοινοβούλιο και αυτό θα έχει ανυπολόγιστο κόστος». Συνέχισε λέγοντας ότι «η καταστολή της καταλανικής εθνικής μειονότητας που επιτρέπεται στην Ισπανία θα έχει πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα στην υποχώρηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων σε ολόκληρο τον κόσμο.
Δεν είναι μόνο ένα πισωγύρισμα στα δικαιώματα εντός της ΕΕ, αλλά και ένα “ελευθέρας” σε πολλές άλλες αυταρχικές κυβερνήσεις που θα χρησιμοποιήσουν το “ισπανικό χαρτί” για να δικαιολογήσουν την καταστολή εντός των συνόρων τους». Στην ερώτηση τι αναμένουν εκείνη και οι συνάδελφοί της από το ισπανικό κράτος είπε ότι «η απάντηση βρίσκεται στην ίδια την κυβέρνηση.
Την επομένη της ψηφοφορίας το ανοιχτό σωφρονιστικό καθεστώς των πρώην συνεργατών μας στην καταλανική κυβέρνηση αποσύρθηκε κατόπιν αιτήματος του εισαγγελέα – διορισμένου από την ίδια την ισπανική κυβέρνηση. Ισχυρίζονται ότι επιθυμούν διάλογο, αλλά δεν υπάρχει καμιά χειρονομία από την πλευρά τους για επίλυση της καταλανικής σύγκρουσης με πολιτικό τρόπο».