Ισόβιες καθείρξεις για ένα στυγερό έγκλημα που όταν αποκαλύφτηκε είχε χαρακτηριστεί ως το «έγκλημα μέσω… Facebook».
Κι αυτό, καθώς το θύμα είχε γνωριστεί με τους θύτες του μέσω του δημοφιλούς μέσου κοινωνικής δικτύωσης.
Επρόκειτο για τον 30χρονο ενεχυροδανειστή, Γιώργο Κοτσιλίδη που βρέθηκε το 2014 από τους γονείς και την αδερφή του νεκρός μέσα στο σπίτι τους, στη Δάφνη .
Τον είχαν βρει ημίγυμνο, φιμωμένο και δεμένο με μονωτική ταινία στο λαιμό, τα χέρια και τα πόδια του.
Για τη δολοφονία του το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Αθήνας επέβαλε και στους τέσσερις κατηγορούμενους – τρεις άνδρες και μια γυναίκα – την τελεσίδικη ποινή της ισόβιας κάθειρξης.
Δεν τους αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό, ενώ τους επέβαλλε και κάθειρξη 12 ετών για το αδίκημα της ληστείας.
Καταπέλτης ήταν και η εισαγγελική αγόρευση:
«Είναι ευθύνη της πολιτείας που κηδεύτηκε το Σαββατοκύριακο στην Άνδρο ο επιχειρηματίας από την Κηφισιά. Το αστυνομικό δελτίο λέει ότι αποφυλακισθέντες τέτοιου τύπου έπιασαν δουλειά …είμαι υποχρεωμένος να πω στο δικαστήριο ότι πρέπει να απορριφθούν ένα προς ένα τα ελαφρυντικά», είπε χαρακτηριστικά ο εισαγγελέας της έδρας.
Το δόλωμα
Κομβικό ρόλο στην προσέγγιση του θύματος έπαιξε η 27χρονη σήμερα Αλεξάνδρα Σταματάκη, η οποία φέρεται να …τον ψάρεψε μέσω Facebook.
Έτσι κατάφερε να έρθει σε δια ζώσης επικοινωνία με τον 30χρονο δήθεν για να συνευρεθούν ερωτικά
Η νεαρή γυναίκα λειτουργούσε ως δόλωμα , βοηθώντας με τον τρόπο αυτό τους συγκατηγορουμένους της να δολοφονήσουν τον 30χρονο άνδρα και να αφαιρέσουν από το διαμέρισμά του 139.000 ευρώ καθώς και χρυσαφικά βάρους δύο κιλών. Συγκατηγορούμενοι της είναι οι Γεώργιος Μάρκου, Δημήτριος Θεοδώρου και Κων/νος Αραπάκης.
Η ίδια έχει υποστηρίξει ότι δεν είχε καμία εμπλοκή στη δολοφονία του 30χρονου, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Ναι, βοήθησα να κλέψουν, να μπουν μέσα στο διαμέρισμά του. Τα δέχομαι όλα. Όμως δεν τον ακούμπησα. Δεν ήθελα να κάνω κάτι τέτοιο, ούτε καν φανταζόμουν ότι μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο. Ήμουν εντελώς χαμένη, μπορεί να είχα οικονομική ανάγκη, δε θα αφαιρούσα όμως μια ζωή. Δεν έχω βοηθήσει στο φόνο. Δε ξέρω ποιος τον σκότωσε, δεν ήμουν εκεί. Δεν βγάζω τον εαυτό μου απέξω, σας λέω την αλήθεια, έτσι έχει συμβεί. Όσο ζω μέχρι να πεθάνω θα κουβαλάω αυτές τις τύψεις γιατί πότε αυτοί οι γονείς δε θα με συγχωρήσουν».
Πρωτόδικα είχε καταδικασθεί σε κάθειρξη 22 ετών, καθώς της είχε αναγνωριστεί το ελαφρυντικό της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη. Είχε παραμείνει για 3,5 χρόνια έγκλειστη στις φυλακές και αποφυλακίστηκε με βάση τις ευεργετικές διατάξεις του νόμου Παρασκευόπουλου για άτομα με αναπηρία άνω των 80%.
Για το ύψος της ποινής της όμως ασκήθηκε έφεση υπέρ του νόμου με αποτέλεσμα η δίκη της σε δεύτερο βαθμό να γίνει από μηδενική βάση.
Μετά τη σημερινή τελεσίδικη καταδίκη της σε ισόβια θα επιστρέψει στη φυλακή.
