Να ανασυρθεί η υπόθεση της Novartis από το αρχείο και να κληθούν τα εμπλεκόμενα πολιτικά πρόσωπα μετά και τα νέα στοιχεία που κατέθεσε στην ανακρίτρια του Ειδικού Δικαστηρίου, ο εκδότης του Documento Κώστας Βαξεβάνης, κάνει λόγο σε δήλωσή του στο Documento ο γνωστός δικηγόρος Ιπποκράτης Μυλωνάς.
Διαβάστε επίσης: Προσοχή γιατί ένα διεφθαρμένο δικαστικό κράτος θα εκτελεί εντολές
Διαβάστε αναλυτικά τη δήλωση του δικηγόρου Ιπποκράτη Μυλωνά:
Αρχικά σημειώνω ότι μετά το συγκεκριμένο και λεπτομερές περιεχόμενο της απολογίας του Κώστα Βαξεβάνη (όπως αυτή καταγράφεται στα δύο δημοσιεύματα του Documento), το οποίο συνοδεύεται και από κατάθεση γραπτών μηνυμάτων, η κ. ανακρίτρια οφείλει: α) να προβεί σε κατ’ αντιπαράσταση εξέταση του Βαξεβάνη με τον κ. Μανιαδάκη και β) να λάβει συμπληρωματική κατάθεση από τον κ. Στουρνάρα.
Εφόσον γίνουν αυτές οι ανακριτικές ενέργειες, θα υπάρχουν νέα αποδεικτικά στοιχεία (δηλαδή η απολογία Βαξεβάνη, τα έγγραφα που αυτός προσκόμισε στην κ. ανακρίτρια και οι νέες μαρτυρικές καταθέσεις), τα οποία προφανώς δεν γνώριζαν οι εισαγγελείς που διενήργησαν προκαταρκτική εξέταση στην υπόθεση Novartis.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να τονιστεί ότι οι εμπλεκόμενοι πολιτικοί στην υπόθεση Novartis δεν έχουν απαλλαχθεί με δικαστική απόφαση ή έστω δικαστικό βούλευμα, αλλά η υπόθεση έχει αρχειοθετηθεί με εισαγγελική διάταξη, η οποία έκρινε ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις για άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος τους.
Εχω την άποψη ότι τα αναφερθέντα νέα αποδεικτικά στοιχεία συνιστούν «νέα πραγματικά περιστατικά ή στοιχεία» υπό την έννοια του άρθρου 43 παρ. 6 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, το οποίο θα πρέπει να τύχει εφαρμογής. Αυτό σημαίνει ότι ο αρμόδιος εισαγγελέας δικαιούται να ανασύρει τη δικογραφία από το αρχείο και να καλέσει τα εμπλεκόμενα πολιτικά πρόσωπα, τα οποία αναφέρονται στα νέα αποδεικτικά στοιχεία, να δώσουν εξηγήσεις ως ύποπτοι. Αυτή η διαδικασία προβλέπεται στο άρθρο 43 παρ. 6 ΚΠΔ, χωρίς να υπάρχει κάποια προθεσμία. Αυτό σημαίνει ότι η νέα εισαγγελική παρέμβαση μπορεί να γίνει και μετά τις εκλογές.
Ας μου επιτραπεί, τέλος, να διαφωνήσω με τον δεύτερο συνήγορο του Κώστα Βαξεβάνη, ο οποίος δήλωσε ότι «αποτελεί νομική απερισκεψία η δίωξη του Βαξεβάνη». Εχω την άποψη ότι δεν πρόκειται περί απερισκεψίας, αλλά περί συνειδητής επιλογής της κ. ανακρίτριας, η οποία φέρει την αποκλειστική ευθύνη για την επέκταση της κατηγορίας και σε μη πολιτικά πρόσωπα, όπως είναι ο Κώστας Βαξεβάνης και η δημοσιογράφος Γιάννα Παπαδάκου, την οποία υπερασπίζομαι στην παρούσα υπόθεση. Θυμίζω ότι η πλειοψηφία της Βουλής αποφάσισε την άσκηση ποινικής δίωξης μόνο κατά του πρώην αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης Δ. Παπαγγελόπουλου.
Η επιλογή της κ. ανακρίτριας να υιοθετήσει τις μη δεσμευτικές απόψεις του πορίσματος της πλειοψηφίας για τα μη πολιτικά πρόσωπα αναδεικνύει ένα μείζον ζήτημα υποταγής της Δικαιοσύνης σε πολιτικές σκοπιμότητες. Θεωρώ ότι αυτό το ζήτημα, που πλήττει σοβαρά το κύρος της Δικαιοσύνης, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με ξεχωριστό δημοσίευμα.
Επισημαίνω μόνο ότι η εν γνώσει σύνταξη αόριστου και αναιτιολόγητου κατηγορητηρίου, που δεν στηρίζεται σε αποδεικτικά στοιχεία, προφανώς και μπορεί να θεωρηθεί έκθεση αθώου σε δίωξη υπό την έννοια του άρθρου 239 ΠΚ.
