Imam Baildi: Η μουσική είναι ένα υπέροχο ανακάτεμα συστατικών

Imam Baildi: Η μουσική είναι ένα υπέροχο ανακάτεμα συστατικών

Εκεί που το «Μινόρε της αυγής» συναντάει τα «Παιδιά της γειτονιάς σου» και τον «Πασατέμπο», οι Imam Baildi πιστεύουν στον πειραματισμό και στους νέους ήχους που συναντούν τους παλιούς για να συνεχίσουν να μας ταξιδεύουν με τη μαγεία τους.

Ο Λύσανδρος και ο Ορέστης Φαληρέας μιλούν στο Documento λίγο πριν από τη συναυλία τους στο Bolivar Beach Bar στις 7 Σεπτεμβρίου για όλα αυτά που καθόρισαν τη μουσική διαδρομή τους και συνεχίζουν να τους εμπνέουν.

Τι θα παρουσιάσετε τον Σεπτέμβριο στη συναυλία σας στο Bolivar Beach Bar; Είναι ένας τρόπος να αποχαιρετίσουμε γλυκά το καλοκαίρι που φεύγει;

Υπάρχει ένα δεμένο και καλοδουλεμένο πρόγραμμα που έχουμε φτιάξει για φέτος το καλοκαίρι με καινούργια τραγούδια. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε βρεθεί ξανά σε αυτό τον χώρο και διατηρούμε εξαιρετικά έντονες αναμνήσεις. Το πιο γοητευτικό είναι οι αντιθέσεις και η πολυμορφία που συναντάμε. Κάποιοι έρχονται αποφασισμένοι να χορέψουν και βγάζουν τρομερή ενέργεια δίπλα στη σκηνή, ενώ άλλοι αγναντεύουν τη θάλασσα και απολαμβάνουν το τοπίο με τη μουσική μας. Υπάρχουν ακόμη και αυτοί που θα τολμήσουν μια βραδινή βουτιά. Το σκηνικό είναι πολύ ξεχωριστό και ευνοεί τον χορό, τη διασκέδαση και την καλοκαιρινή διάθεση. Ενας όμορφος τρόπος να επιστρέψουμε στην πόλη και την κανονικότητα.

Πώς ξεκίνησαν η μουσική περιπέτεια των Imam Baildi και η ανάγκη σας να διερευνήσετε νέους μουσικούς ορίζοντες και να πειραματιστείτε με διαφορετικούς ήχους;

Η διαδρομή μας στη μουσική ξεκίνησε στις αρχές του 2000 με πειραματισμούς πάνω σε παλιά ελληνικά κομμάτια. Είχαμε ακούσει παραγωγούς από την Ευρώπη και την Αμερική που επέλεγαν αντιπροσωπευτικά κομμάτια της δικής τους μουσικής κουλτούρας και τα συνδύαζαν με νέους ήχους. Εμείς εστιάσαμε στο ελληνικό ρεπερτόριο από τις δεκαετίες του ’30 του ’40 και του ’50 και συνδυάσαμε αυτά τα κομμάτια με ηλεκτρονική μουσική, τζαζ και πολλούς διαφορετικούς ήχους. Το 2005 δεχτήκαμε πρόταση από τη Minos EMI να φτιάξουμε ένα άλμπουμ το οποίο κυκλοφόρησε τελικά το 2007. Στη συνέχεια ξεκινήσαμε να πραγματοποιούμε εμφανίσεις, αρχικά οι δυο μας και αργότερα με μουσικούς που προστέθηκαν στην πορεία στο σχήμα. Στα τέλη του 2010 ολοκληρώθηκε η σύνθεση του συγκροτήματος με τη σημερινή του μορφή. Είμαστε πολύ τυχεροί που μέσα σε αυτά τα χρόνια έχουμε εμφανιστεί σε μεγάλα φεστιβάλ στο εξωτερικό και έχουμε πραγματοποιήσει πολλές περιοδείες στην Ευρώπη.

Πώς προέκυψε η αγάπη σας για τα τραγούδια και τη μουσική παράδοση περασμένων δεκαετιών;

Ο πατέρας μας διατηρούσε μια μικρή ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία και είχε στην κατοχή του συλλογές από μουσικές παλαιότερων δεκαετιών. Ρεμπέτικα, παραδοσιακά και πολλά άλλα. Από εκεί ξεκίνησε η επαφή μας με αυτό το ρεπερτόριο, αλλά νομίζω ότι ανακαλύψαμε την αξία και τη μαγεία του από τη στιγμή που μεγαλώσαμε και μπήκαμε στο πανεπιστήμιο. Αρχίσαμε να μελετάμε και να ψάχνουμε αρκετά, ειδικά από τότε που αρχίσαμε να ασχολούμαστε με τη μουσική πιο συστηματικά. Η έμπνευση όμως είναι κάτι που κάποιες φορές έρχεται τυχαία. Από ένα τραγούδι που θα ακούσεις στο ραδιόφωνο ή σε ένα φιλικό σπίτι μπορεί να σου έρθει η ιδέα να το εντάξεις σε ένα καινούργιο μουσικό πλαίσιο.

Γιατί επιλέξατε αυτό το παιχνιδιάρικο όνομα;

Από παλιά είχαμε την τάση να βγάζουμε ονόματα φαγητών στα τραγούδια μας. Και οι δύο μαγειρεύουμε πολύ και το απολαμβάνουμε ιδιαίτερα. Στη μαγειρική αναμειγνύεις διαφορετικά συστατικά και κάποιες φορές καταλήγεις να έχεις ένα απροσδόκητο αποτέλεσμα. Το ιμάμ μπαϊλντί είναι ένα μεσογειακό φαγητό που προϋποθέτει την ανάμειξη διαφορετικών συστατικών και πολιτισμών. Αυτό είναι κάτι που υπάρχει στη μουσική μας και μας αντιπροσωπεύει.

Φοβηθήκατε πώς θα υποδεχόταν ο κόσμος αυτό το «ανακάτεμα»;

Στην αρχή είχαμε μια ανησυχία, μια αγωνία για τον τρόπο που θα δεχτεί το κοινό αυτά τα ερεθίσματα. Στην πορεία όμως χαλαρώσαμε αρκετά γιατί ήταν πολύ θετική η ανταπόκριση του κόσμου. Εξάλλου στα βήματα αυτά κινήθηκαν και πολλά άλλα συγκροτήματα στη συνέχεια.

Πιστεύετε ότι υπάρχει στη μουσική ένα νήμα ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν; Τι αξία έχει μια άλλη ματιά πάνω σε κάτι που ήδη έχει αγαπηθεί;

Η μουσική εξελίσσεται μέσα από τον επαναπροσδιορισμό του παρελθόντος. Εμείς χρησιμοποιούμε αυτούσια μέρη από παλαιότερα κομμάτια. Δεν επιλέξαμε τη λογική της επανεκτέλεσης που κυριαρχούσε παλαιότερα, τότε που ακόμη δεν υπήρχαν τα τεχνικά μέσα για να συμβεί κάτι διαφορετικό. Αν εξετάσει κανείς προσεκτικά την ιστορία της ροκ μουσικής θα διαπιστώσει ότι μεγάλο μέρος της δισκογραφίας προέρχεται από την επαναπροσέγγιση παλαιότερων κομματιών. Πρόκειται για φυσική διαδικασία και υπάρχουν αμέτρητα παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι αυτό έχει συμβεί πολύ περισσότερες φορές απ’ ό,τι φανταζόμαστε.

Ποιοι είναι οι μουσικοί που σας έδωσαν ερεθίσματα, έμπνευση, ηχοχρώματα για τη δουλειά σας;

Από τους Ελληνες συνθέτες σίγουρα ο Βασίλης Τσιτσάνης, ο Μανώλης Χιώτης και ο Γιώργος Ζαμπέτας. Είναι όλοι μεγάλοι δημιουργοί που μας κεντρίζουν το ενδιαφέρον και προσφέρουν άφθονο υλικό για να δουλέψουμε πάνω σε αυτό. Στην καθημερινότητά μας ωστόσο ακούμε κυρίως ξένη μουσική. Χιπ χοπ, ιταλική μουσική, λάτιν και πολλά άλλα είδη που μας δίνουν ήχους, ερεθίσματα και προσεγγίσεις που αξιοποιούμε και στη δική μας δουλειά.

Τα τραγούδια σας έχουν μια νότα αισιοδοξίας, μια γιορτινή ατμόσφαιρα περασμένων εποχών. Ταιριάζουν στους καιρούς που διανύουμε;

Η μουσική και οι συναυλίες είναι ένας τρόπος να γεμίζει ο κόσμος χαρά. Εμείς είμαστε αρκετά αισιόδοξοι. Παρά τις δυσκολίες, η κατάσταση ίσως είναι σήμερα λίγο πιο κατασταλαγμένη, γιατί ο κόσμος έχει βρει τρόπο να διαχειριστεί και να αντιμετωπίσει αυτά που βιώνει. Σε καλλιτεχνικό επίπεδο η κρίση δεν ανέκοψε την πορεία της δημιουργίας και είδαμε να γεννιούνται πολλές νέες ιδέες. Οι καλλιτέχνες κατάφεραν να επαναπροσδιορίσουν την τέχνη τους με δημιουργικό τρόπο. Πιστεύουμε ότι υπάρχουν σε κάθε τομέα άνθρωποι που μπορούν να προσφέρουν πολύ ωραία πράγματα. Βλέπουμε γύρω μας μια αναγέννηση που οφείλεται σε πρωτοβουλίες ανθρώπων και όχι σε κινήσεις της πολιτείας και του κράτους. Δυστυχώς, περισσότερα εμπόδια δημιουργούν παρά ανοίγουν τον δρόμο για να χτιστούν νέες συνθήκες και πρόσφορο έδαφος για καινούργια πράγματα.

Υπάρχουν στο μυαλό σας κομμάτια που θα θέλατε να δουλέψετε στο μέλλον; Τι ετοιμάζετε αυτή την εποχή;

Υπάρχουν πολλά κομμάτια που μας αρέσουν, τα δοκιμάζουμε και έχουμε αποπειραθεί να τα ολοκληρώσουμε, αλλά θέλουμε πάντοτε να είμαστε σίγουροι για το αποτέλεσμα. Κάποιες φορές μπορεί να αφήσουμε ένα τραγούδι στην άκρη και να το πιάσουμε ξανά στο μέλλον, όταν θα έχουμε βρει σωστό τρόπο να το δουλέψουμε. Ορισμένα από τα καινούργια κομμάτια μας θα κυκλοφορήσουν μέσα στο επόμενο διάστημα σταδιακά και όχι με τη μορφή ενός δίσκου.

Οι συναυλίες στο εξωτερικό έχουν διαφορετική γοητεία; Πιστεύετε ότι η μουσική είναι ένα μεγάλο ταξίδι χωρίς προορισμό;

Είναι πραγματικό σχολείο να παίζεις τη μουσική σου σε διαφορετικό κοινό και ειδικά μπροστά σε ανθρώπους που δεν μιλούν τη γλώσσα σου. Με αυτό τον τρόπο αναγνωρίζεις διεθνή στοιχεία της μουσικής σου και ανακαλύπτεις ως δημιουργός άλλες διαστάσεις και προοπτικές που προηγουμένως δεν γνώριζες. Δεν περιμέναμε ότι άνθρωποι από άλλες χώρες θα κατέληγαν να χορεύουν ξέφρενα με τη μουσική μας. Και για εμάς αυτό ήταν μεγάλη έκπληξη. Τα ταξίδια που έχουμε πραγματοποιήσει και η επαφή με διαφορετικές κουλτούρες μάς έχουν δώσει πολλά ερεθίσματα.

Ποιες συναυλίες σας δεν θα ξεχάσετε ποτέ;

Η ικανοποίηση του να προσφέρεις χαρά στον κόσμο με τη μουσική σού δίνει έμπνευση, κουράγιο και ελπίδα. Είναι δύσκολο να ξεχωρίσουμε στιγμές. Κάποιες πολύ ιδιαίτερες βραδιές ήταν η μεγάλη μας συναυλία στην Τεχνόπολη με τη Μαίρη Λίντα το 2012 αλλά και η συναυλία που πραγματοποιήσαμε στο Ηρώδειο το 2015, γιατί η ομορφιά του χώρου είναι μοναδική και σε μαγεύει από την πρώτη στιγμή. Ακόμη όμως και μια συναυλία σε ένα μικρό χωριό ή σε ένα απομονωμένο μέρος μπορεί να κρύβει εκπλήξεις και τελικά να εξελιχθεί σε αξέχαστη βραδιά.

Με ποιους στίχους θα θέλατε να προετοιμάσετε το κοινό για τη μεγάλη συναυλία σας;

Οι στίχοι «Αυτά που λες εγώ τα ακούω βερεσέ» είναι ίσως μια παραδοχή για αυτά που συμβαίνουν σήμερα γύρω μας. Αλλά, για να κλείσουμε πιο αισιόδοξα, θα επιλέξουμε το «Δεν θέλω πια να ξαναρθείς».

Info:

7 Σεπτεμβρίου 2018

Bolivar Beach Bar

21.00

Ετικέτες

Τελευταίες ΕιδήσειςDropdown Arrow
preloader
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Documento Newsletter