Ο προοδευτισμός και η δημοκρατικότητα που ευαγγελίζεται το ΚΙΝΑΛ πνίγονται στις συμπληγάδες των «εγώ»
Πολλοί ενοχλήθηκαν από τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε η Φώφη Γεννηματά τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Δεν είναι λίγοι μάλιστα εκείνοι που της απέδωσαν αντιδημοκρατική έως και εγωπαθή συμπεριφορά. Εδώ που τα λέμε, συνέβαλαν σε αυτή την κριτική οι δύο τηλεοπτικές συνεντεύξεις της προέδρου του Κινήματος Αλλαγής μετά τη ρήξη με τον πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και την αποχώρησή του από το κόμμα, κατά τις οποίες η κ. Γεννηματά επαναλάμβανε μονότονα «εγώ είμαι πρόεδρος, εγώ είμαι πρόεδρος», χωρίς… σταματημό!
Φυσικά και είναι πρόεδρος! Και μάλιστα δημοκρατικά εκλεγμένη από 212.000 πολίτες μόλις τον Νοέμβριο του 2017. Και φυσικά έχει κάθε δικαίωμα –και υποχρέωση, όπως είπε η ίδια– να πάρει τις αποφάσεις που εκείνη πιστεύει ότι θα ωφελήσουν τόσο την εκλογική πορεία του κόμματός της όσο και τη βιωσιμότητα του πολιτικού φορέα που συγκροτήθηκε με πολύ κόπο και πέρασε από… σαράντα κύματα!
Από την άλλη όμως, παρότι ένα από τα βασικά διακυβεύματα για τη Φ. Γεννηματά και το ΚΙΝΑΛ είναι η κυριαρχία στον προοδευτικό χώρο της κεντροαριστεράς και η κατοχύρωση του δικού της κόμματος –και όχι του ΣΥΡΙΖΑ– ως της μόνης, της αυθεντικής δημοκρατικής παράταξης στη χώρα, όλες της οι αποφάσεις από την ώρα που ανέλαβε τα ηνία του ΚΙΝΑΛ μόνο προοδευτισμό και δημοκρατικότητα δεν απέπνεαν.
Πρώτα απ’ όλα η Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΔΗΣΥ) δεν ψήφισε την απλή αναλογική το 2016, που αποτελούσε μία από τις πάγιες θέσεις του ΠΑΣΟΚ. Υποτίθεται μάλιστα ότι το… πρόσχημα για τη στάση του κόμματος ήταν κυρίως ότι το νομοσχέδιο τότε δεν περιλάμβανε και ρύθμιση για την κατάτμηση των μεγάλων περιφερειών. Ωστόσο είναι προφανές από το εκλογικό σύστημα που έχει προτείνει η ΔΗΣΥ/ ΚΙΝΑΛ πως τάσσεται υπέρ της ενισχυμένης αναλογικής, αλλά για να κρατήσει τα… προοδευτικά προσχήματα ζητά την κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών και την αντικατάστασή του με ένα μικρότερο, 30 εδρών, μόνο για το πρώτο κόμμα ή τον συνασπισμό κομμάτων που έχει υπερβεί το 40%. Αρα δεν μιλάμε για κατάργηση αλλά απλώς για μείωση!
Μία έτσι, μία γιουβέτσι
Παρότι το κόμμα της υπερψήφισε δύο σημαντικά νομοσχέδια στον τομέα των ανθρώπινων δικαιωμάτων, αυτό για την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης και για τα ομόφυλα ζευγάρια καθώς και το νομοσχέδιο για την αναγνώριση της ταυτότητας φύλου, η Φ. Γεννηματά… έτυχε να απουσιάζει από τη Βουλή. Οταν πρόκειται πάντως για αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή για… ζωντανές εμφανίσεις σε Gay Pride είναι πάντα παρούσα!
Ας περάσουμε τώρα στις δημοκρατικές διαδικασίες εντός του κόμματος! Την άνοιξη του 2017 η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης (ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ – ΚΙΔΗΣΟ) ξήλωσε με συνοπτικές διαδικασίες τον γραμματέα του ΠΑΣΟΚ Στέφανο Ξεκαλάκη λόγω διαφωνιών! Πολλοί της απέδωσαν τότε ξεκάθαρη πρόθεση να διαλύσει το ΠΑΣΟΚ προκειμένου να συγκροτήσει έναν καινούργιο πολιτικό φορέα υπό τον έλεγχό της. Και παρότι τα έφερε έτσι η ζωή που το ΠΑΣΟΚ ήταν, είναι και… θα είναι το κυρίαρχο brand name της παράταξης, γεγονός είναι ότι όλοι θυμήθηκαν το ΠΑΣΟΚ μετά τις αποχωρήσεις κομμάτων από το ΚΙΝΑΛ και κυρίως κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου – ευρωεκλογές, αυτοδιοικητικές, τώρα και εθνικές!
Το 5-1 που έγινε… 1-5
Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση ωστόσο είναι η στάση που κράτησε το ΚΙΝΑΛ στη συμφωνία των Πρεσπών. Είναι Ιούνιος του 2018 και το πρώτο Πολιτικό Συμβούλιο του νέου πολιτικού φορέα (ΚΙΝΑΛ) αριθμεί μόλις έξι μέλη, που είναι σχεδόν όλα… αρχηγοί κομμάτων: τη Φώφη Γεννηματά (ΠΑΣΟΚ – ΔΗΣΥ – ΚΙΝΑΛ), τον Γιώργο Παπανδρέου (ΚΙΔΗΣΟ), τον Σταύρο Θεοδωράκη (Ποτάμι), τον Θανάση Θεοχαρόπουλο (ΔΗΜΑΡ), τον Νίκο Ανδρουλάκη (νούμερο δύο της παράταξης και βασικός εσωκομματικός αντίπαλος της κ. Γεννηματά) και τον Γιώργο Καμίνη. Η συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου για τη συμφωνία των Πρεσπών εξελίχθηκε σε θρίλερ και ήταν και πολύωρη και αδιέξοδη!
Το αποτέλεσμα ήταν 5-1 υπέρ της συμφωνίας, με τη διαφορά ότι το «1» ήταν η επικεφαλής του ΚΙΝΑΛ Φ. Γεννηματά, οπότε το 5-1 μετατρέπεται αυτομάτως σε… 1-5! Εν ολίγοις η κ. Γεννηματά τάχθηκε κατά της συμφωνίας, ενώ οι Γ. Παπανδρέου, Στ. Θεοδωράκης, Θ. Θεοχαρόπουλος, Ν. Ανδρουλάκης και Γ. Καμίνης την υποστήριξαν. Το αποτέλεσμα ήταν ότι δεν εκδόθηκε κοινό κείμενο μετά τη συνεδρίαση, ενώ υπήρξαν ολονύχτιες διεργασίες προκειμένου να βρεθεί κοινή συνισταμένη και να αποφευχθεί η εικόνα διάλυσης ενός πολιτικού φορέα εν τη γενέσει του! Φυσικά επικράτησε η… μειοψηφική απόφαση της Φ. Γεννηματά, παρά τις προσπάθειες των άλλων πέντε να τη μεταπείσουν. Επιπλέον η προοδευτική παράταξη συντάχθηκε, για μία ακόμη φορά, με τον πάλαι ποτέ ιστορικό της αντίπαλο, τη Δεξιά, και τα επιχειρήματά του. Και ας μην ξεχνάμε τη διαγραφή Θεοχαρόπουλου από τη ΔΗΣΥ, με απόφαση Γεννηματά, επειδή ψήφισε τη συμφωνία των Πρεσπών στη Βουλή πηγαίνοντας αντίθετα στις επιταγές της προέδρου, η οποία είχε ταυτίσει τη στήριξη στη συμφωνία με… στήριξη στον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ! Κατά συνέπεια, η «αποπομπή» Βενιζέλου έπειτα από όλα όσα προηγήθηκαν μάλλον αποτελεί… πταίσμα, αλλά μόνο αν δεν κοστίσει ακριβά στο ΚΙΝΑΛ στην κάλπη!