Πολύ λόγος και κριτική έγινε το τελευταίο διάστημα για τη συνταγματικότητα ή όχι των ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα αλλά όπως και να ‘χει έχουν γίνει πραγματικότητα.
Αδιάφορα με τους λόγους που κάποιος επιλέγει το Ιδιωτικό Πανεπιστήμιο ή κολλέγιο πρέπει να γνωρίζει ορισμένες λεπτομέρειες.
Διαβάστε επίσης: Ηχηρό όχι στο νομοσχέδιο Μητσοτάκη για τα ιδιωτικά ΑΕΙ (Video-Photos)
Το κόστος ποικίλει και οι καταβολές μπορεί να γίνονται ανά χρόνο ή εξάμηνο. Επίσης καλό είναι να υπολογίσετε το συνολικό κόστος σπουδών έως το πτυχίο ή το μεταπτυχιακό αλλά και τις πιθανές αυξήσεις κατά τη διάρκεια των σπουδών.
Σε ορισμένα κολλέγια το κόστος αυξάνει ανάλογα με το έτος φοίτησης ή με το χρόνο προστίθενται και άλλες δραστηριότητες, όπως εργαστήρια και άλλα.
Εννοείται πως τα βιβλία δεν είναι μέσα στο κόστος σπουδών και τα βιβλία ή τα βοηθήματα μπορεί να υπάρχουν διαδικτυακά, μπορεί και όχι. Στη δεύτερη περίπτωση ανεβάζουν το κόστος, συχνά όχι ιδιαίτερα, αλλά αυτό έχει σχέση με τη σχολή.
Εάν παράλληλα θέλετε να εργαστείτε, δείτε το πρόγραμμα σπουδών και αν τα ωράρια το επιτρέπουν ή τα τελευταία μπορούν να αλλάξουν κατά πολύ μονομερώς από τη σχολή ή απλά ανάλογα με το έτος.
Υπολογίστε, ή απλά έχετε στο νου σας πως ορισμένες σχολές δίνουν κάποια πλεονεκτήματα σε ορισμένες κατηγορίες φοιτητών ή κάποιες διευκολύνσεις ως υποτροφίες, συχνά ως έκπτωση από τα δίδακτρα.
Το κόστος των Ιδιωτικών Σχολών
Πρακτικά τώρα το κόστος των σπουδών στην Ελλάδα δεν βρίσκεται στα υψηλά επίπεδα όπως σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και αυτό όχι μόνον λόγω του επιπέδου μισθών εδώ αλλά και γιατί τα ιδιωτικά πανεπιστήμια/κολλέγια είναι –επισήμως- ένας νέος θεσμός.
Σε γενικές γραμμές οι τιμές κυμαίνονται ανάλογα με το πανεπιστήμιο και το πρόγραμμα σπουδών. Έτσι λοιπόν τα δίδακτρα για προπτυχιακά και μεταπτυχιακά στην Αθήνα κυμαίνονται μεταξύ 4.500 και 9.000 ευρώ το χρόνο και από 5.000 έως 16.000 ευρώ για τα μεταπτυχιακά προγράμματα.
Και μιλάμε για χαμηλότερο κόστος αφού κάτι ανάλογο – στην Κύπρο για παράδειγμα – κυμαίνονται γύρω στις 9.000€ το χρόνο. Για τις Νομικές είναι 10.000€ και για τις Ιατρικές, Οδοντιατρικές και Κτηνιατρικές σχολές περίπου 20.000€ το χρόνο.
Διαβάστε επίσης: Ιδιωτική Ιατρική Σχολή, με συνεργασία CVC και Πανεπιστήμιου Λευκωσίας, πήρε την πρώτη έγκριση από την Επιτροπή Ανταγωνισμού
Θα πρέπει ωστόσο να σημειώσουμε πως η τάση των διδάκτρων είναι προς τα άνω, ιδιαίτερα για μια σειρά σπουδών που αφορούν τον ιατρικό, οδοντιατρικό και κτηνιατρικό κλάδο.
Σημειώνεται πως οι τιμές των διδάκτρων δεν αντικατοπτρίζει αναγκαστικά την ποιότητα των σπουδών και –πολύ σημαντικό- το επίπεδο των καθηγητών.
Για το λόγο αυτό πριν κάνετε μια εγγραφή ρωτήστε γνωστούς ή φίλους και πάρετε πληροφορίες για να μην το μετανιώσετε στη συνέχεια.
Είναι περιττό να πούμε πως το επίπεδο σπουδών στα ιδιωτικά πανεπιστήμια δεν είναι αναγκαστικά καλό ή κακό, ανάλογα με την προσέγγιση του καθενός.
Ωστόσο είναι καλύτερο να ρωτήσετε αφού στο μεν Δημόσιο Πανεπιστήμιο το επίπεδο σπουδών έχει ήδη «περάσει» τις εξετάσεις και πολλά ελληνικά πανεπιστήμια και πολυτεχνεία βρίσκονται με αρκετές περγαμηνές και διεθνή έπαθλα, ο θεσμός των κολλεγίων όμως δεν έχει δοκιμαστεί στο χρόνο και σε αρκετές περιπτώσεις δεν διαθέτουν τέτοια κονδύλια για μετακλήσεις καθηγητών και εισηγητών. Συχνά τα κολλέγια με διεθνείς συνεργασίες αναφέρονται στην ιστορικότητα του κεντρικού πανεπιστημίου, κάτι που ωστόσο δεν αντικατοπτρίζει αναγκαστικά την ποιότητα των παραρτημάτων ή των συνεργασιών.
Μια έρευνα θα σας κατευθύνει στις επιλογές σας.
Τέλος, υπολογίστε και τη διαμονή σας. Εάν είστε από άλλη πόλη και πρέπει να προσθέσετε το νοίκι σας, τη διατροφή σας και τους λογαριασμούς σε ρεύμα νερό κλπ….
Θα κάνετε απόσβεση των σπουδών;
Αυτό είναι ένα ερώτημα τεχνοκρατικής φύσης που όλο και πιο συχνά απαντάτε. Αν δηλαδή και πόσο σύντομα με την μετέπειτα εργασία πάρετε τα χρήματα των σπουδών πίσω.
Και το ερώτημα αυτό τίθεται ακόμα περισσότερο αν χρειαστείτε να πάρετε ένα σπουδαστικό δάνειο, ένα φοιτητικό δάνειο. Είναι περιττό να σημειώσουμε πως πριν επιλέξετε το κολλέγιο που θα σπουδάσετε θα πρέπει να εξετάσετε αν οι απόφοιτοί του απορροφούνται άμεσα και αν το πτυχίο έχει αντίκτυπο και αναγνώριση.
Έτσι λοιπόν εάν θεωρήσουμε ότι χρειάζεστε 10 χιλιάδες ευρώ το χρόνο για τη σχολή και τα βιβλία, και 1200 ευρώ το μήνα για διαμονή, διατροφή, ενοίκιο και τιμολόγια μαζί με μετακινήσεις, βγαίνει ένα ποσό λίγο πιο κάτω από 25 χιλιάδες ευρώ το χρόνο.
Πολλαπλασιαζόμενο με τα έτη σπουδών –για παράδειγμα 4- αμέσως σας βγάζει ένα ποσό που αγγίζει τα 100.000 ευρώ.
Με τα σημερινά δεδομένα σπάνια ένας μισθός θα μπορούσε να αποσβέσει τις σπουδές, και μάλιστα μιλάμε για το πρώτο πτυχίο και όχι μεταπτυχιακά ή ειδίκευση, πράγμα αναγκαίο σε συγκεκριμένες κατηγορίες.
Ωστόσο, αν και στο εξωτερικό το θέμα της απόσβεσης των εξόδων σπουδών είναι σημαντικό μέρος των υπολογισμών, στην Ελλάδα αρκούμεθα στο ότι κάνουμε «επένδυση»
Εξάλλου έτσι πρέπει να βλέπει κάποιος τις σπουδές…
Υστερόγραφο:
Μία αναφορά σε πρόβλεψη διδάκτρων για την εισαγωγή αλλοδαπών φοιτητών σε ελληνικά δημόσια ΑΕΙ πυροδότησε τη συζήτηση για μια μελλοντική θεσμοθέτηση διδάκτρων στα ελληνικά Δημόσια Πανεπιστήμια. Αν και κάτι τέτοιο μπορεί να βρίσκεται στην ατζέντα ορισμένων πολιτικών, τίποτα τέτοιο δεν φαίνεται στον άμεσο ορίζοντα πέραν του ότι θα άνοιγε τον Ασκό του Αιόλου και ενδεχομένως θα προσέκρουε στο πνεύμα του Ελληνικού Συντάγματος.
Εξάλλου υπάρχει και η δήλωση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκης «δεν σκεπτόμαστε να βάλουμε δίδακτρα στα δημόσια. Είναι δωρεάν και θέλουμε να τα αναβαθμίσουμε».
Αλλά όλα αυτά είναι μια άλλη συζήτηση!