Παλαιά μας τέχνη κόσκινο. Δεν μπορεί να ξεφύγει η ελληνική Δεξιά με τίποτα από την διαχρονική κουλτούρα του διχασμού που τη διακατέχει.
Ιστορικά τα παραδείγματα είναι πολλά. Εμφύλιος, μετεμφυλιακό κράτος, μακρονήσια, χούντα, διώξεις και εξορίες δημοκρατικών πολιτών…
Με τη μεταπολίτευση τα δεδομένα άλλαξαν σε μεγάλο βαθμό. Η Δεξιά έδειξε ότι αλλάζει. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής γύρισε στην Ελλάδα το 1974 χωρίς τις σκληρές θέσεις της οκταετίας στα τέλη της δεκαετίας του ’50 και στις αρχές του ’60. Παρά τη συμμετοχή στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας σκληρών δεξιών πολιτικών, βλέπε Αβέρωφ, Μπάλκος κλπ, το κλίμα ήταν διαφορετικό. Ένα ρεύμα δημοκρατίας επικρατούσε στη χώρα.
Όταν η Δεξιά ανέλαβε ξανά μετά τη διακυβέρνηση ΠΑΣΟΚ τα ηνία της χώρας, με πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη τα δεδομένα άρχισαν να αλλάζουν με γοργούς ρυθμούς προς το χειρότερο. Ιδιωτικοποιήσεις κρατικών οργανισμών, σκλήρυνση της εργατικής νομοθεσίας, επίθεση στα δημόσια πανεπιστήμια, ενίσχυση των πλουσιότερων και εγκατάλειψη των ασθενέστερων τάξεων. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έπεσε λόγω Σαμαρά και βορειομακεδονικού.
Πέρασαν τα χρόνια και οι κυβερνήσεις Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ έφεραν τα μνημόνια που φτωχοποίησαν τον ελληνικό λαό. Από το 2015 έως το 2019 ανέτειλε μια ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει και οι συνθήκες θα καλυτερέψουν για όσους είχαν υποστεί οικονομικά τα πάνδεινα. Αλλά τον Ιούλιο του 2019 η Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη υιού κατάφερε με αφάνταστα ψέματα να κερδίσει τις εκλογές. Και τότε αναδύθηκε από το βαθύ παρελθόν η χειρότερη μεταπολεμική Δεξιά που είχε δει ο τόπος. Δεν έχουμε εξορίες και μακρονήσια, αλλά έχουμε μια συνεχή προσπάθεια σε όλα τα επίπεδα διχασμού του ελληνικού λαού.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης τα είχε πει βέβαια προεκλογικά. Οι νέοι από τα δυτικά προάστια και άλλες υποβαθμισμένες περιοχές της χώρας θα πρέπει να ακολουθήσουν τεχνικά επαγγέλματα από μέσες σχολές, να γίνουν για παράδειγμα ψυκτικοί, ενώ τα τέκνα των βορείων προαστίων να πάνε κολέγια και πανεπιστήμια, ιδιωτικά βέβαια, για να γίνουν οι «σοφοί» που θα κυβερνήσουν τη χώρα.
Με την πανδημία ο Κυριάκος και η «άριστη» παρέα του βρήκαν ένα ακόμη πεδίο για να αναπτύξουν τα διχαστικά τους σχέδια. Καθώς απέτυχαν να πείσουν για το εμβολιαστικό τους πρόγραμμα κατά του κορονοϊού και για την εν γένει πολιτική αντιμετώπιση της πανδημίας, έχοντας 15.000 νεκρούς με πλήρως εγκαταλελειμμένη τη δημόσια υγεία, στράφηκαν σε αυτό που ξέρουν να κάνουν καλύτερα.
Χώρισαν τους Ελληνες σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους. Οι πρώτοι τα παίρνουν όλα, οι δεύτεροι τίποτα. Οι πρώτοι τρώνε και διασκεδάζουν, οι δεύτεροι έξω στη βροχή και στο κρύο. Η πολιτική όμως των κυβερνήσεων στηρίζεται στην πειθώ. Αυτό όμως δεν είναι πολιτική!
documentonews.gr