Υπενθυμίζεται ότι την περασμένη Τετάρτη, ο διευθύνων σύμβουλος του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, σε συνέντευξή του στο πρακτορείο Bloomberg, είχε αιφνιδιάσει δυσάρεστα ανακοινώνοντας ένα ασφυκτικό χρονοδιάγραμμα για την υλοποίηση αύξησης κεφαλαίου στην Τράπεζα Πειραιώς μέσα στον Μάρτιο και δηλώνοντας ότι στόχος του ΤΧΣ είναι η μείωση της συμμετοχής του στην Πειραιώς που σήμερα ανέρχεται στο 61.3%, κάτω του 30%. Το μήνυμα που εξέπεμψε δηλαδή ο επικεφαλής του ΤΧΣ ήταν πως προτεραιότητα θα δοθεί στην επίσπευση της επανιδιωτικοποίησης της Πειραιώς και δεν θα ληφθεί καμία μέριμνα για τον περιορισμό της τελικής ζημιάς που θα πάρει το ελληνικό Δημόσιο.
Με τον τρόπο αυτό, ο επικεφαλής του ΤΧΣ προκατέλαβε τις αποφάσεις τόσο της διοίκησης της Πειραιώς όσο και της κυβέρνησης, χωρίς μάλιστα να έχει προηγηθεί συνεννόηση με καμιά από τις δύο. Και καθώς η κυβέρνηση, παρά τη σοβαρότητα του θέματος, επί πέντε μέρες απέφυγε κάθε σχόλιο, κι εμείς στο Documento εύλογα υποθέταμε ότι είχε χρησιμοποιήσει τον επικεφαλής του ΤΧΣ ως «λαγό», για να εκπέμψει το μήνυμα μιας αύξησης κεφαλαίου που θα καθιστούσε οριστική και αμετάκλητη τη ζημιά του Δημοσίου, χωρίς να φορτωθεί η ίδια την ευθύνη, αργά σήμερα το μεσημέρι έγινε γνωστό ότι ο Μάρτιν Τσούρντα, λόγω του μεγέθους του ολισθήματός του, υποχρεώθηκε σε παραίτηση από τη θέση του επικεφαλής του ΤΧΣ και με την παραίτησή του συμφώνησαν και οι δανειστές.
Η αντικατάσταση του Μάρτιν Τσούρντα αναμένεται να γίνει τις προσεχείς εβδομάδες, με επικρατέστερους υποψήφιους τον Ιορδάνη Αϊβάζη, πρώην οικονομικό διευθυντή του ΟΤΕ και τον αναπληρωτή διευθύνοντα σύμβουλο του ΤΧΣ Ηλία Ξηρουχάκη.
Το σημαντικό ερώτημα ωστόσο είναι το τι θα γίνει τελικά με την Τράπεζα Πειραιώς: αν δηλαδή θα κάνει πράγματι αύξηση κεφαλαίου μέσα στο Μάρτιο και θα επιδιωχτεί η μείωση της συμμετοχής του ΤΧΣ από το 61.3% όπου βρίσκεται σήμερα, σε κάτω του 30%, γεγονός που θα οδηγήσει σε οριστική και αμετάκλητη ζημιά του Δημοσίου ύψους 2 δις ευρώ, όπως εξήγγειλε ο Μάρτιν Τσούρντα. Ή αν εναλλακτικά, επιλεγεί η λύση της πλήρους άσκησης των δικαιωμάτων του ΤΧΣ, ώστε να γίνει η ιδιωτικοποίηση της τράπεζας με την πώληση του πλειοψηφικού πακέτου μετοχών του Δημοσίου σε μεταγενέστερο χρόνο και σε καλύτερη τιμή έτσι ώστε να περιοριστεί η ζημιά του κράτους.