Γύρω από την αντίθεση του προνοητικού Προμηθέα και του άμυαλου Επιμηθέα παίχτηκε άλλη μια φορά το δράμα της καμένης γης. Την ώρα που οι κάτοικοι της Σαρωνίδας και της Μάνδρας ύψωναν το βλέμμα τους στον ουρανό έψαχναν εναγωνίως ένα εναέριο μέσο, τουλάχιστον να περιορίσει το εύρος της καταστροφής. Αναζητούσαν το κράτος-Επιμηθέα το οποίο, αφού δεν φρόντισε για την πρόληψη, θα είχε τη στοιχειώδη επάρκεια για την καταστολή.
Ο φακός δεν ζουμάρει στα λυγερά ελάφια, στις πονηρές αλεπούδες ή τις βραδυκίνητες χελώνες που αποτεφρώθηκαν. Ούτε διακρίνεται ο σκελετωμένος άντρας που κρατά στις χούφτες του τις στάχτες από το αφανισμένο δάσος. Ενα σύμπαν ζωντανό που ξεψύχησε στα χέρια του, όπως ο κ. Κουρτς στην «Καρδιά του σκότους». Ο φακός ζουμάρει στον Κικίλια που επικαλείται την κλιματική αλλαγή. Οσο κι αν είναι υπαρκτή, αποτελεί μονίμως μια βολική και εισαγόμενη δικαιολογία. Αραγε η κλιματική αλλαγή φταίει που δεν κούμπωναν οι μάνικες της πυροσβεστικής με τους κρουνούς ανεφοδιασμού; Αυτή φταίει για τα παμπάλαια ελικόπτερα; Για το ότι αντί για δασοφύλακες και πυροσβέστες προσλήφθηκαν αστυνομικοί για τα πανεπιστήμια και ιερείς ώστε με τις λιτανείες να ξορκίζεται το κακό; Ητανε στραβό το κλίμα, το ’φαγε και η κυβέρνηση.
Η κόλαση είναι πάντα οι άλλοι. Οι δήμαρχοι που δεν ανταποκρίθηκαν στα καθήκοντά τους και οι πολίτες που δεν καθάρισαν τις αυλές από τα ξερόχορτα. Η κυβέρνηση νίπτει τας χείρας της. Αλλωστε το 40% δεν την ψήφισε για να σβήνει φωτιές, αλλά για να κερδίσει την επενδυτική βαθμίδα. Με την ανάπτυξη και τα ψίχουλα των αποζημιώσεων θα κλείσουν τα στόματα όσων έχασαν σπίτια και περιουσίες. Δεν είναι τυχαία η επιστροφή του Πέτρου Δούκα στις αγκάλες της ΝΔ. Του ανθρώπου που χασκογελούσε ότι με τα λεφτά που δόθηκαν στους πυρόπληκτους της Ηλείας γύρισε το ματσάκι στις εκλογές. Κι ας είχαν πέσει και τότε πάνω στη φρυγμένη γη δεκάδες άνθρωποι και εκατοντάδες κορμοί.
Ποιος από τους κυβερνώντες θα κλάψει ένα δάσος νεκρό, αφού οι ευρωβουλευτές της ΝΔ καταψήφισαν πρόσφατα τον νόμο για την αποκατάσταση της φύσης; Ποιος θα θρηνήσει για τον δρυοκολάπτη που θα αυτοαναφλέγεται γαντζωμένος στην τσιμεντένια κολόνα της ΔΕΗ, επειδή δεν θα υπάρχει κανένα δέντρο να τρυπήσει;
Ο Κικίλιας παρέλειψε να μας πει ότι η κλιματική κρίση δεν είναι φυσικό φαινόμενο, όπως οι υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού ή ο στρατηγός άνεμος. Είναι η βλαβερή συνέπεια της ανθρώπινης συμπεριφοράς που ολοένα πιο αναίσχυντα πριονίζει το δέντρο που κάθεται ώστε να μη μείνει ούτε κλαρί για τις επόμενες γενιές.
Σύμφωνα με διεθνή μελέτη, οι φωτιές είναι κατά 40% περισσότερες στις αναπτυγμένες χώρες έναντι των υπανάπτυκτων. Οσο λοιπόν εμείς οι «πολιτισμένοι» θα αντιμετωπίζουμε τη φύση σαν τη χωματερή για τα απορρίμματα της πλεονεξίας μας τόσο θα επιβεβαιώνεται και ο Αργύρης Χιόνης:
«Μεγάλες τρύπες θα μείνουνε στη γη, εκεί που ήταν πριν τα δέντρα. Οταν οι άνθρωποι καταλάβουνε τι έχασαν, θα πάνε και θα κλάψουνε πικρά πάνω απ’ αυτές τις τρύπες.
Πολλοί θα πέσουν μέσα.
Τα χώματα θα τους σκεπάσουν.
Κανείς δεν θα φυτρώσει».
*H Χρύσα Κακατσάκη είναι φιλόλογος – ιστορικός Τέχνης