Καθώς το τρέχον έτος οδεύει προς το τέλος του είχαµε µείνει µε την εντύπωση ότι οι πολυδιαφηµισµένοι επετειακοί εορτασµοί συνοψίστηκαν στα σιγκούνια της Γιάννας που δεν φορέσαµε και στον κιµά γαρίδας που δεν φάγαµε.
Αρχισε ωστόσο να προβάλλεται η σειρά του Σκάι «Ηρωες» και ελπίσαµε ότι κάτι παραπάνω θα µάθει ο Ελληνας τηλεθεατής. Το επεισόδιο για τον Κολοκοτρώνη δεν ήταν τίποτε περισσότερο από εικονογραφηµένες σελίδες σχολικού εγχειριδίου.
Τα πρόσωπα που επιχείρησαν να σκιαγραφήσουν την προσωπικότητά του απέφυγαν επιµελώς να αναφερθούν στη λυσσαλέα σύγκρουσή του µε τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, ο οποίος θεωρούσε αυτονόητο ότι δικαιούται να κυβερνήσει το επαναστατηµένο έθνος και ήταν αυτός που µεσολάβησε για τη σύναψη των δύο δανείων από την Αγγλία στη διάρκεια των δύο εµφύλιων συρράξεων.
Αφού το πρώτο κατασπαταλήθηκε σε µίζες και τόκους, αποφασίστηκε το δεύτερο να διατεθεί στην αγορά πολεµικού εξοπλισµού και κυρίως πλοίων, ώστε να εξασφαλιστεί το προβάδισµα στη θάλασσα. Τη διαχείριση των χρηµάτων δεν θα την είχε η ελληνική πλευρά αλλά ο τραπεζικός οίκος και τα µέλη του Φιλελληνικού Κοµιτάτου του Λονδίνου. Κάπως έτσι ξεκινά το µέγα σκάνδαλο.
Παραγγέλλονται έξι ατµόπλοια στα αγγλικά ναυπηγεία και οκτώ φρεγάτες στα αµερικανικά. Για τα πρώτα υπήρχε ο όρος να παραδοθούν µες στο 1825. Το αποτέλεσµα ήταν το ένα να βουλιάξει στον Τάµεση, δύο να σαπίσουν στα ναυπηγεία, ενώ από τα άλλα τρία η «Καρτερία» έφτασε το 1826, ο «Ερµής» και η «Επιχείρηση» το ’27 και το ’28 αντίστοιχα, όταν η πολιορκία του Μεσολογγίου είχε λήξει άδοξα προ πολλού και η συµβολή τους στον Αγώνα ήταν µηδαµινή παρά την υπερκοστολόγησή τους. Πολύ πιο περιπετειώδης η τύχη των αµερικανικών φρεγατών.
Η εσκεµµένη ασάφεια των Αµερικανών στο συµβόλαιο, οι οποίοι πότε επικαλούνταν τους δικούς τους νόµους και πότε πολλαπλασίαζαν µε διάφορες προφάσεις το συµφωνηθέν ποσό, καθυστερούσε πολύ την παράδοσή τους. Η ελληνική πλευρά αναγκάστηκε να εφαρµόσει τη συµβουλή του Παπαχελά «χρειάζονται ηγέτες-µάνατζερ για να λύσουν τα σύνθετα προβλήµατα» και απέστειλε τον τραπεζίτη Αλέξανδρο Κοντόσταυλο για τις διαπραγµατεύσεις. Για να µη µακρηγορούµε, µετά τις δικαστικές διαµάχες από τις 14 φρεγάτες έφτασε τελικά µόνο η ακριβοπληρωµένη «Ελλάς», ενώ ο Κοντόσταυλος κατηγορήθηκε για χρηµατισµό.
Οσο αληθές είναι ότι οι εποχές έχουν αλλάξει, άλλο τόσο ισχύει διαχρονικά ότι κάθε χώρα νοιάζεται για τα δικά της συµφέροντα. Η συµφωνία εποµένως µε τη Γαλλία, για την οποία δεν λένε να κοπάσουν οι κυβερνητικοί πανηγυρισµοί, επιτεύχθηκε ύστερα από πολλές παλινδροµήσεις και λόγω της καραµπόλας στους γεωπολιτικούς συσχετισµούς. Οι ΗΠΑ για να εξευµενίσουν τη Γαλλία έπειτα απ’ όσα έγιναν στην Αυστραλία την όρισαν τοποτηρητή στη Μεσόγειο. Η ρήτρα της αµοιβαίας συνδροµής, όπως διευκρίνισε το γαλλικό υπουργείο Εξωτερικών, δεν περιλαµβάνει τις ΑΟΖ (είναι και το επίµαχο σηµείο των ελληνοτουρκικών σχέσεων), ενώ αδιευκρίνιστο παραµένει το συνολικό κόστος και ασαφής ο χρόνος της πλήρους παράδοσης.
Απαραίτητη η αµυντική θωράκιση της χώρας, αφού µπλέξαµε µε κακό γείτονα. Καλό θα είναι όµως αντί να βαυκαλιζόµαστε συνεχώς µε συλλογικούς µύθους και να αναζητούµε rebranding, να µένουµε στα γεγονότα, που φυσικά δεν εξισώνονται µε ψυχαγωγικό event.