Τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει το Βενιζέλειο Νοσοκομείο Ηρακλείου, όπως η έλλειψη προσωπικού, η μη κάλυψη οργανικών θέσεων, και 25.000 χρωστούμενα ρεπό στο νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό του νοσοκομείου, απειλούν τη βιώσιμη λειτουργία του.
Εκπρόσωποι των εργαζομένων και μέλος του Ιατρικού Συλλόγου Ηρακλείου-εργαζόμενος στο Βενιζέλειο μίλησαν στο neakriti.gr κρούοντας το «καμπανάκι» του κινδύνου. Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση οφείλει να ανασυντάξει τον υγειονομικό χάρτη, θέτοντας ως καίρια προτεραιότητα τη συνεργασία με το προσωπικό των νοσοκομείων.
Ειδικότερα, το Βενιζέλειο είναι ένα νοσοκομειακό ίδρυμα που κοσμεί την πόλη του Ηρακλείου, καθώς παρέχει υγειονομική φροντίδα στους κατοίκους της πόλης και όχι μόνο. Ωστόσο, όπως συμβαίνει με τα περιφερειακά νοσοκομεία, έτσι και με το Βενιζέλειο, τα προβλήματα που έχουν συγκεντρωθεί είναι αρκετά. Προβλήματα που εάν δεν ενσκήψει η ηγεσία του υπουργείου Υγείας, ενδεχομένως να δημιουργηθεί ζήτημα στη βιωσιμότητα του νοσοκομείου.
Eρευνα γύρω από τα βασικά προβλήματα που απασχολούν την ιατρική, νοσηλευτική και διοικητική κοινότητα του Βενιζελείου, και όχι μόνο, πραγματοποίησε το neakriti.gr.
Μείζον ζήτημα, όπως άλλωστε υπάρχει και σε άλλα περιφερειακά νοσοκομεία, είναι η έλλειψη προσωπικού. Δεν υπάρχει προσωπικό, ενώ είναι εμφανής η εργασιακή επισφάλεια που καταλαμβάνει ένα μεγάλο μέρος του προσωπικού, καθώς είναι επικουρικό. Ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Βενιζελείου, Μανόλης Μενεγάκης, μιλώντας αποκλειστικά στο neakriti.gr ανέφερε: «Το βασικό πρόβλημα είναι η έλλειψη προσωπικού. Εάν δεν έχεις προσωπικό, δεν μπορείς να κάνει απολύτως τίποτα. Υπάρχει επικουρικό προσωπικό που είναι οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα, στη φύλαξη και βρίσκονται σε καθεστώς “ομηρίας”, ανανεώνοντας 2μηνες ή 3μηνες συμβάσεις εργασίας. Δεν υπάρχει σιγουριά παρά το γεγονός πως αρκετοί συνάδελφοι δουλεύουν εδώ και αρκετό καιρό. Θα μπορούσε να βρεθεί τρόπος να μονιμοποιηθούν, καθώς καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του νοσοκομείου. Δεν υπάρχει λόγος να βρίσκονται οι άνθρωποι αυτοί σε αυτή τη θέση και να περιμένουν αν θα φύγουν. Το υπουργείο Υγείας δεν έχει δώσει τη δυνατότητα να κρατηθούν τα άτομα που βρίσκονται στο νοσοκομείο, αλλά και να πάρουν επιπλέον προσωπικό με σκοπό την κάλυψη των αναγκών του νοσοκομειακού ιδρύματος. Χωρίς να υπάρχει ιδιώτης. Έχει αποδειχτεί πως οι ιδιώτες κοστίζουν περισσότερο και δεν είναι καλύτεροι από τους υπαλλήλους που ήδη δουλεύουν.
Ο αριθμός των γιατρών που χρειάζεται το Βενιζέλειο είναι μεγάλος. Όσον αφορά στο νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό, μπορεί να χρειάζεται πάνω από 100 άτομα. Το μεγάλο πρόβλημα με τους γιατρούς είναι οι οργανικές θέσεις. Βάσει του προηγούμενου Οργανισμού του 2012, φαίνεται πως είναι υπερκαλυμμένες, ενώ η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Ο Οργανισμός σού δίνει τη δυνατότητα να αναπτύξεις και να υποστηρίξεις πως χρειάζεσαι τόσους γιατρούς, νοσηλευτές, τραυματιοφορείς, τεχνικό και διοικητικό προσωπικό κ.λπ., για να καλύψεις το συγκεκριμένο τμήμα».
«Τα προβλήματα στην υγεία είναι διαχρονικά. Δε δημιουργήθηκαν μέσα σε μία νύχτα. Είναι μια κατάσταση η οποία έρχεται από το 2010. Οξύνθηκε την περίοδο των δύο μνημονίων, όπου εκεί ξεκίνησε και το μεγάλο “ξήλωμα” του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού. Και το “ξήλωμα” για το Βενιζέλειο ήρθε με την αλλαγή του Οργανισμού. Ο Οργανισμός περιγράφει τις ανάγκες οι οποίες υπάρχουν ανά την εποχή. Το 2010, όταν ήρθε ο καινούργιος Οργανισμός, περιέκοψε τις κενές οργανικές θέσεις της εποχής, με αποτέλεσμα να συρρικνωθούν οι θέσεις κατά πολύ. Αυτός ο Οργανισμός δεν έχει αλλάξει, με αποτέλεσμα να υπάρχει δυσκολία στις προσλήψεις του προσωπικού. Το πρόβλημα αυτό δεν αντιμετωπίστηκε από καμία κυβέρνηση», υπογράμμισε από την πλευρά του ο γενικός γραμματέας του Σωματείου Εργαζομένων Βενιζελείου, Αναστάσιος Θελερίτης.
Ο κ. Θελερίτης συνέχισε τονίζοντας: «Για εμάς, μείζον ζήτημα είναι η μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους τους εργαζομένους. Το επικουρικό προσωπικό του Βενιζελείου αποτυπώνει το 60% του συνόλου των εργαζομένων του νοσοκομείου. Σε όλα τα πόστα και πιο συγκεκριμένα στη Νοσηλευτική, στην Ιατρική Υπηρεσία και στη φύλαξη βλέπουμε άτομα με ελαστική μορφή απασχόλησης. Οι εργασιακές σχέσεις είναι ελαστικές. Είναι ένα σταθερό πρόβλημα που, πέρα από το γεγονός ότι δημιουργεί ανασφάλεια, ωθεί άτομα προς την έξοδο από την εργασία. Όταν κάποιος δεν έχει σταθερή εργασία, μόλις βρει κάτι πιο σταθερό φεύγει. Δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο λόγο να παραμείνει και χωρίς να ξέρει το εργασιακό του μέλλον και χωρίς να αλλάξει ο τρόπος πρόσληψης».
Μιλώντας για το νέο κτήριο, ο κ. Μενεγάκης επεσήμανε: «Το καινούργιο κτήριο είναι ενσωματωμένο στο νοσοκομείο. Είναι ένα σύγχρονο δίκτυο και έχει αναβαθμίσει τις υπηρεσίες του νοσοκομείου. Και επίσης στο επόμενο διάστημα έχει επιτευχθεί στη βάση της βοήθειας της 7ης Υ.ΠΕ. να γίνει ανακατασκευή του παλιού κτηρίου. Κάποια στιγμή θα ξεκινήσει και θα βοηθήσει στην παροχή καλύτερων ιατρικών υπηρεσιών προς τον συμπολίτη μας. Αλλά θα χρειαστούμε και το προσωπικό για να το λειτουργήσουμε όσο γίνεται πιο σωστά. Το παλιό κτήριο του Βενιζελείου απαιτεί ανακαίνιση».
Αναισθησιολόγοι
Είναι άξιο αναφοράς πως ο αναισθησιολόγος έχει κομβικό ρόλο στο χειρουργείο ενός ασθενούς, αφού τον επιβλέπει καθ’ όλη τη διάρκεια της εγχείρησης. Το πρόβλημα είχε γίνει έντονο με τους αναισθησιολόγους στο ΠΑΓΝΗ την περίοδο του περασμένου χειμώνα. Φαίνεται όμως πως και το Βενιζέλειο έχει σοβαρά προβλήματα εύρεσης προσωπικού. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο κ. Μενεγάκης: «Υπάρχει ζήτημα με τους αναισθησιολόγους. Θα υπάρξει προκήρυξη θέσεων, αλλά δε βρίσκονται. Είναι ένα πανελλαδικό πρόβλημα η έλλειψη αναισθησιολόγων, όπως πανελλαδικό πρόβλημα είναι και η έλλειψη παιδοψυχιάτρων, παιδονευρολόγων. Αυτή τη στιγμή, οι αναισθησιολόγοι του Βενιζελείου έχουν μεγάλο πρόβλημα καθώς έχουν μειώσει τον αριθμό των χειρουργείων. Υπάρχει συγκεκριμένος αριθμός αναισθησιολόγων, καθώς δύο εξ αυτών οδεύουν προς τη συνταξιοδότηση. Γίνεται προσπάθεια κάλυψης των κενών, αλλά δεν είναι εύκολο να βρεθούν. Χρειαζόμαστε ακόμα παθολόγους. Σίγουρα, όμως, παθολόγοι βρίσκονται ευκολότερα σε σχέση μ’ έναν αναισθησιολόγο. Δυστυχώς, όπως είναι η κατάσταση, εάν δεν υπάρχει κίνητρο να κάτσεις στο ΕΣΥ, θα προτιμήσεις να φύγεις και να ιδιωτεύσεις. Και το βλέπουμε αυτό μέσα από παραδείγματα ανθρώπων που βρίσκονται λίγο πριν τη συνταξιοδότηση και αποχωρούν από το ΕΣΥ».
Ρεπό
Πάρα πολλά νοσοκομεία εξαιτίας της έλλειψης προσωπικού δεν έχουν την πολυτέλεια να “ηρεμήσουν”. Είναι ελάχιστο το προσωπικό που προσπαθεί να καλύψει τις ανάγκες και τα ρεπό είναι μια μαγική λέξη.
Αυτό υποστήριξε ο κ. Μενεγάκης, ο οποίος σημείωσε: «Το burn out είναι μεγάλο. Και είναι άξιο αναφοράς πως την περίοδο της πανδημίας δεν μπορούσαμε να πάρουμε τις άδειές μας. Τις προηγούμενες χρονιές, τα χρεωστικά ρεπό ήταν ένα πρόβλημα, καθώς δεν υπήρχε προσωπικό σε αφθονία. Απλώς, το διάστημα που απαγορευόταν να πάρουμε τις κανονικές άδειες, συγχωνεύονταν μεγάλος αριθμός, αθροίζοντας τα ρεπό. Όσον αφορά στο νοσηλευτικό προσωπικό, αυτή τη στιγμή υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός χρεωστικών ρεπό. Η προσπάθεια απ’ όλους είναι να παίρνει το προσωπικό τις άδειές του και βέβαια τα ρεπό, αλλά δεν είναι και τόσο εύκολο. Το Εθνικό Σύστημα Υγείας χρειάζεται ενίσχυση για να είναι τα πράγματα καλύτερα».
«Οι υγειονομικοί είναι οι λιγότερο καλά αμειβόμενοι υπάλληλοι. Δεν υπάρχει ούτε ένα ευρώ αύξηση στους μισθούς των υγειονομικών πέραν των γιατρών. Έρχεται μια αύξηση μισθών το 2024 σ’ ένα επίδομα παιδιών. Επί της ουσίας, μιλάμε για κοροϊδία. Είναι παραπάνω από 25.000 ημέρες χρεωστικές σε άδειες και σε ρεπό για το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Οι ελλείψεις είναι αρκετές», είπε από την πλευρά του ο κ. Θελερίτης.
Λίστες αναμονής
Τεράστιος είναι και ο αριθμός στις λίστες αναμονής των ασθενών που αναμένουν να προβούν σ’ ένα απλό ή σ’ ένα δύσκολο χειρουργείο. Αυτό οφείλεται και στο γεγονός ότι πολλοί ασθενείς κάνουν αιτήσεις και παίρνουν αριθμό από διάφορα νοσοκομεία της επικράτειας, για να προβούν στο χειρουργείο που πρέπει να κάνουν.
Ο κ. Μενεγάκης υποστήριξε ότι «υπάρχει μεγάλη λίστα αναμονής στα χειρουργεία. Λόγω περιορισμένου αριθμού των αναισθησιολόγων, έχουν περιοριστεί και οι αίθουσες. Τον πραγματικό αριθμό στις λίστες αναμονής δεν τον γνωρίζουμε. Όταν συσσωρεύεται μεγάλος αριθμός, ενυπάρχουν αβίαστα πρακτικά ζητήματα. Γιατί ο Χ ασθενής μπορεί να έχει κάνει αίτηση στη λίστα αναμονής σε μας και ταυτόχρονα στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου, αλλά και στα νοσοκομεία της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Δεν είναι ξεκάθαρο ποιοι βρίσκονται στη λίστα αναμονής. Πάντως, ο αριθμός είναι μεγαλύτερος».
Μεταξύ άλλων, ανέφερε: «Πρέπει να υπάρξει ένα ξεκαθάρισμα. Και να αναρωτηθούν ατομικά ποιοι περιμένουν χειρουργείο και ποιοι όχι για να ξεκαθαριστεί η λίστα αναμονής. Ο αριθμός δεν είναι μικρός. Κακά τα ψέματα. Για να μειωθεί ο αριθμός στις λίστες αναμονής των χειρουργείων, χρειάζεται να έχεις αναισθησιολόγους και το απαραίτητο προσωπικό για να μπορεί να λειτουργεί απρόσκοπτα».
Χρηματοδότηση
Πρέπει να υπάρξει γενναία χρηματοδότηση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, να στηριχθούν οι κλινικές και γενικότερα θα πρέπει η κυβέρνηση να δείξει εμπιστοσύνη στον δημόσιο τομέα. Πρέπει να αυξηθούν και οι προϋπολογισμοί αλλά και οι μισθοί του προσωπικού.
«Χρειάζεται να υπάρξουν προσλήψεις. Η υγεία θέλει προσλήψεις και χρηματοδότηση. Τι σημαίνει χρηματοδότηση; Δε βασίζομαι στην υπερωριακή εργασία, αυξάνω τις απολαβές και δημιουργώ ένα ευχάριστο κλίμα στον εργαζόμενο, ο οποίος αποδίδει. Σε συνθήκες ακρίβειας, όπως ζούμε, ο κάθε υγειονομικός δεν μπορεί να ζήσει. Η πραγματικότητα είναι σκληρή. Αυτή τη στιγμή, ο νοσηλευτής είναι ένα είδος επαίτη. Στη Γερμανία, ο μέσος νοσηλευτής παίρνει 3.000 ευρώ τον μήνα, ενώ στην Ελλάδα ο μηνιαίος μισθός δε θα ξεπεράσει τα 1.200 ευρώ. Η κυβέρνηση επίσης υποστηρίζει πως θα αυξήσει το επίδομα ευθύνης.
Σε μια χώρα που οι κομβικές θέσεις δίνονται με απευθείας αναθέσεις και με μη αξιοκρατικό τρόπο, η κυβέρνηση έρχεται και δίνει αύξηση. Είναι λάθος. Η αύξηση πρέπει να είναι δίκαιη», σημείωσε ο κ. Θελερίτης.
Από την πλευρά του, ο κ. Μενεγάκης τόνισε τον παράγοντα ενίσχυσης του αισθήματος ασφάλειας του επικουρικού προσωπικού, που ανά τακτά χρονικά διαστήματα ανανεώνει τις συμβάσεις εργασίας του.
«Το προσωπικό θα πρέπει να αισθάνεται ασφάλεια και ειδικά το επικουρικό προσωπικό θα πρέπει να αισθάνεται πως θα παραμείνει στο Σύστημα Υγείας και πρέπει να παραμείνει. Ο προϋπολογισμός δεν επηρεάζεται. Οι προϋπολογισμοί των νοσοκομείων δεν αποτυπώνουν την πραγματικότητα. Είναι ελλειμματικός ο νοσοκομειακός προϋπολογισμός γιατί δε σου “δίνουν” αυτά που έχεις. Το έχουμε πει στον αρμόδιο υπουργό και πιο συγκεκριμένα, όταν κατέβηκε στο Ηράκλειο, του θίξαμε τον παράγοντα της αύξησης της χρηματοδότησης, σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες του νοσοκομείου και ταυτόχρονα η χρηματοδότηση να είναι έγκαιρη για να μην υπάρχουν κενά, ώστε να πληρώνονται οι υπερωρίες κ.λπ. Ο προϋπολογισμός θα πρέπει να είναι στοχευμένος στις πραγματικές ανάγκες του νοσοκομείου», είπε ο κ. Μενεγάκης.
«Δεν ιδρώνει το αφτί…»
Δυσαρεστημένος με τις εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα στα περιφερειακά νοσοκομεία της χώρας εμφανίστηκε στο neakriti.gr ο διευθυντής της ΜΕΘ Βενιζελείου και μέλος του Δ.Σ. Ιατρικού Συλλόγου Ηρακλείου, Αναστάσιος Κιούλπαλης. Ο κ. Κιούλπαλης υποστήριξε πως η αποχώρηση νέων γιατρών από το ΕΣΥ έχει κοστίσει στη δημόσια και δωρεάν υγειονομική περίθαλψη, ενώ υποστήριξε πως υπάρχουν κλινικές στο Βενιζέλειο που αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα.
Ο κ. Κιούλπαλης είπε: «Το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί με τα περιφερειακά νοσοκομεία είναι μεγάλο. Υπάρχουν μετακινήσεις γιατρών από το ένα νοσοκομείο στο άλλο με “εντέλλεσθε”. Εάν υπάρχουν κλινικές νοσοκομείων χωρίς γιατρό, τι είδους υγειονομική φροντίδα έχουμε; Το ίδιο συμβαίνει στο Ρέθυμνο και στα Χανιά. Το ίδιο συμβαίνει και στο Βενιζέλειο. Είναι πολύ διαφορετικό να έχεις μια κλινική με 2 γιατρούς από το να έχεις κλινική με 5-6 γιατρούς. Είναι αναπόφευκτο αυτοί οι 2 γιατροί να αποχωρήσουν κάποια στιγμή».
Ο κ. Κιούλπαλης έθιξε, μεταξύ άλλων, και την αποχώρηση των νέων γιατρών από το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Όπως χαρακτηριστικά είπε, δεν είναι μόνο οι συνταξιοδοτήσεις αλλά και οι αποχωρήσεις ανθρώπων από το ΕΣΥ, που βρίσκονται σε παραγωγική ηλικία.
«Κάθε χρόνο υπάρχουν συνταξιοδοτήσεις. Πέρα από τις συνταξιοδοτήσεις, είναι μείζον ζήτημα οι παραιτήσεις. Παραιτούνται γιατροί που βρίσκονται σε παραγωγική φάση. Παραιτούνται γιατροί που βρίσκονται σε ηλικία 45 ή 50 ετών. Μετά την πανδημία που παρουσιάστηκε στα νοσοκομεία, δε γίνονται προκηρύξεις και η εργασία δεν έχει μειωθεί. Στα εξωτερικά ιατρεία παρουσιάζονται καινούργια περιστατικά. Στην Εντατική του Βενιζελείου έχουμε αναφέρει εδώ και αρκετό καιρό πως χρειαζόμαστε ενίσχυση, αλλά δυστυχώς σε κανέναν “δεν ιδρώνει το αφτί”. Έξι κενές θέσεις και προκηρύχθηκε μόνο μία στο ιατρικό προσωπικό του Βενιζελείου. Οι υπόλοιποι που έχουμε μείνει δεν μπορούμε να πάρουμε τις άδειές μας. Υπάρχουν κλινικές που αντιμετωπίζουν σοβαρότατα προβλήματα, όπως η Παιδιατρική», κατέληξε.
Πηγή: neakriti.gr
