Με τα χειροκροτήματα και τις επευφημίες να πλημμυρίζουν τις αίθουσες του Καπιτωλίου, τα δείπνα, τις χοροεσπερίδες και τις εκδηλώσεις αλλά και τις σε οριακά μανιακό ρυθμό υπογραφές διαταγμάτων την πρώτη κιόλας μέρα της θητείας του, η «ενθρόνιση» του κυβερνητικού συνεργάτη των ολιγαρχών του πλούτου και της τεχνολογίας στον Λευκό Οίκο ανοίγει μια νέα εποχή για τις ΗΠΑ.
Ο ίδιος ο νέος πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ εκτίμησε ότι η εποχή θα είναι «χρυσή», όμως για τους Αμερικανούς πολίτες –που είναι ουσιαστικά ο πιο ανομοιογενής πληθυσμός παγκοσμίως– και για όλους όσοι ζουν στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά δεν έχουν γίνει (ακόμη) επίσημα πολίτες, με βάση τα διατάγματα που έχει υπογράψει ο πρόεδρος μέχρι τώρα, η εποχή θα είναι μάλλον σκοτεινή.
Κι αυτό γιατί προτού καν περάσει η πρώτη εβδομάδα της νέας θητείας του ο Τραμπ και η κυβέρνησή του έχουν καταφέρει ισχυρά πλήγματα όχι μόνο στα δικαιώματα των μειονοτήτων, αλλά συνολικά στην προσπάθεια άμβλυνσης των ανισοτήτων, στην όποια εναπομείνασα λειτουργία των ομοσπονδιακών υπηρεσιών υπέρ των μη προνομιούχων πολιτών αλλά και στο κράτος δικαίου.
Φυσικά η Αμερική, ακόμη και προτού την κάνει… και πάλι μεγάλη ο Τραμπ, είναι η πρώτη οικονομία στον κόσμο και η μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη, οπότε όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό της έχουν άμεση επίδραση και πέραν των συνόρων. Ετσι, το γεγονός ότι με κάποια από τα πρώτα 40 διατάγματά του σε μια ημέρα ο Ντ. Τραμπ στην ουσία «σφραγίζει» τα σύνορα για όλους όσοι θέλουν να εισέλθουν στη χώρα (μετανάστες, αιτούντες άσυλο και πρόσφυγες) δημιουργεί μια συνθήκη μαζικής ξενοφοβίας, η οποία ταιριάζει γάντι με την άλλη κίνησή του: τις μαζικές απελάσεις εκείνων που έχουν καθεστώς παραμονής στη χώρα όχι απόλυτα «καθαρό» ή οι αιτήσεις τους βρίσκονται σε στάδιο επεξεργασίας.
Το ξενοφοβικό πλαίσιο
Η κατάσταση όπως εξελίσσεται ήδη μέσα σε λίγες μέρες γίνεται καλύτερα κατανοητή από δύο συγκεκριμένες αποφάσεις. Η μια είναι ότι όλες οι μετακινήσεις αναγνωρισμένων προσφύγων (συμπεριλαμβανομένων περίπου 1.600 Αφγανών που είχαν συνεργαστεί με τις αμερικανικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια του πολέμου και της κατοχής του Αφγανιστάν) από οπουδήποτε στον κόσμο προς τις ΗΠΑ πάγωσαν μέχρι νεωτέρας. Η άλλη είναι η ενημέρωση του υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας προς τους υπαλλήλους της Υπηρεσίας Μετανάστευσης και Τελωνείων (ICE) που τους δίνει πλέον το ελεύθερο να συλλαμβάνουν προς απέλαση άτομα (εκτιμάται ότι ανέρχονται σε περίπου 11 εκατομμύρια πρόσφυγες) μέσα σε σχολεία, εκκλησίες, νοσοκομεία, δικαστήρια και άλλες αντίστοιχες τοποθεσίες που επί Μπάιντεν παρείχαν κάτι σαν άσυλο.
Για να είναι σίγουρος ότι η πολιτική αυτή θα εφαρμοστεί –παρά τις όποιες πιθανές αντιδράσεις υπάρξουν από τους τεχνο-ολιγάρχες που ψάχνουν συνεχώς νέα εργατικά χέρια με υψηλή κατάρτιση αλλά δεν βρίσκουν– ο Τραμπ έδωσε εντολή στο υπουργείο Δικαιοσύνης να ξεκινήσει προετοιμασίες ώστε να μπορεί να ελέγχει σε πολιτειακό και τοπικό επίπεδο εάν οι αρχές συνεργάζονται με την ομοσπονδιακή υπηρεσία επιβολής του νόμου. Το υπουργείο Δικαιοσύνης απάντησε με ανακοίνωση ότι οι αξιωματούχοι που δεν συνεργάζονται θα ερευνώνται.
Χτίζοντας πάνω σε αυτό το ξενοφοβικό και ρατσιστικό πλαίσιο, ο Τραμπ μέσα στις πρώτες μέρες της νέας θητείας του συμπλήρωσε την εικόνα με το διάταγμα που θέλει να αλλάξει τον τρόπο απόδοσης υπηκοότητας σε όλα τα παιδιά που γεννιούνται σε αμερικανικό έδαφος. Ο συγκεκριμένος τρόπος προβλέπεται στο αμερικανικό σύνταγμα και γι’ αυτό είναι πολύ πιθανό το εν λόγω διάταγμα να κριθεί αντισυνταγματικό. Ηδη 22 πολιτείες έχουν προσφύγει κατά του προεδρικού διατάγματος αυτού στα δικαστήρια, αν και την τελική κρίση σε αυτές τις υποθέσεις έχει το Ανώτατο Δικαστήριο, στο οποίο ο Ντ. Τραμπ έχει τοποθετήσει τους εκλεκτούς του από την προηγούμενη θητεία του, έχοντας διαταράξει ήδη προς το συντηρητικότερο την προϋπάρχουσα εύθραυστη ισορροπία μεταξύ συντηρητικών και προοδευτικών δικαστικών.
Αντίστοιχα, η κατάργηση των ομοσπονδιακών προγραμμάτων πολιτικών διαφορετικότητας, ισότητας και συμπερίληψης (DEI) και η υποχρεωτική άδεια μετ’ αποδοχών των υπαλλήλων που εργάζονταν σε αυτά μέχρι προφανώς την απόλυσή τους σε δεύτερο χρόνο ξεριζώνουν τις όποιες δικλίδες ασφαλείας υπήρχαν για την προστασία μιας σειράς από μη προνομιούχες και ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Σύμφωνα με όσα καταγγέλλονται και αναφέρονται στα διεθνή μέσα ενημέρωσης, η κίνηση του Ντ. Τραμπ για το ξήλωμα των προγραμμάτων αυτών σημαίνει μεταξύ άλλων ότι οι πολιτικές που διασφάλιζαν πως οι προσλήψεις στις ομοσπονδιακές υπηρεσίες γίνονται χωρίς να υπάρχουν διακρίσεις, φερειπείν ανάλογα με το χρώμα, δεν υπάρχουν πια. Μάλιστα, η κυβέρνηση Τραμπ εμφανίζεται διατεθειμένη να πιέσει και τον ιδιωτικό τομέα να ακολουθήσει την πολιτική αυτή, την οποία οργανώσεις υπεράσπισης ανθρώπινων δικαιωμάτων καταγγέλλουν ότι είναι ρατσιστική και, όσον αφορά την ισότιμη πρόσβαση στην εργασία, πηγαίνει τη χώρα πίσω στη δεκαετία του 1960, πριν από το κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα. Αντίστοιχα, η αναγνώριση μόνο δύο φύλων επιφέρει σημαντικό πλήγμα στα τρανς άτομα, ενώ αυτή συνοδεύτηκε και από άλλες πολιτικές που επηρεάζουν την καθημερινότητά τους, περιορίζοντας στην ουσία περαιτέρω τα δικαιώματά τους.
Διακρίσεις παντού
Στην ίδια κατηγορία όσον αφορά τον περιορισμό των δικαιωμάτων τους βρίσκονται και οι ανάπηροι, καθώς τόσο γι’ αυτή την κοινωνική ομάδα όσο και για τα τρανς άτομα ετοιμάζονται και περικοπές κονδυλίων στην περίθαλψη ή σε επεμβάσεις ή φαρμακευτικές αγωγές που χρειάζονται. Ως προς το θέμα των αναπήρων και την πολιτική που θα ήθελε να ακολουθήσει ή θα ακολουθήσει η νέα προεδρία, υπάρχει σχετικό καταγγελτικό άρθρο του Φρεντ Σ. Τραμπ Γ΄, ανιψιού του Ντ. Τραμπ, που έχει ανάπηρο παιδί. Σύμφωνα με τον ανιψιό του προέδρου, ο θείος του σε σχετική συζήτηση για τους ανάπηρους Αμερικανούς τού τόνισε ότι η άποψή του είναι πως «πρέπει απλά να πεθάνουν γιατί τα έξοδα είναι πολλά».
Αφήνοντας στην άκρη τις πολιτικές του Τραμπ που στοχεύουν στην κονιορτοποίηση αυτού που ο ίδιος και οι MAGA συνεργάτες και ακόλουθοί του ονομάζουν «woke ατζέντα» (βέβαια, όπως τονίστηκε ήδη, οι πολιτικές τους δεν αφορούν αυτό, καθώς είναι ένα ιδεολογικό κατασκεύασμα, αλλά τα ανθρώπινα δικαιώματα αυτά καθαυτά), την εικόνα της νέας εποχής Τραμπ συμπληρώνει η απελευθέρωση με μια απόφαση απονομής χάρης σε όλους τους κατηγορούμενους ή τους καταδικασθέντες για αδικήματα που διέπραξαν κατά τα γεγονότα της 6ης Ιανουαρίου 2021 και την εισβολή στο Καπιτώλιο. Οι πάνω από 1.000 ακροδεξιοί που είτε κλείστηκαν στις φυλακές είτε περίμεναν να ανακοινωθούν οι ποινές τους βρέθηκαν να κυκλοφορούν ελεύθεροι με ένα απλό προεδρικό διάταγμα.
Η κίνηση αυτή εκ των πραγμάτων στέλνει το μήνυμα της ατιμωρησίας όσον αφορά ακροδεξιές επιθέσεις ή εγκλήματα. Παράλληλα, επειδή οι συγκεκριμένοι είχαν επιτεθεί σε θεσμό του αμερικανικού κράτους, η εν λόγω κίνηση έχει και μια διαφορετική διάσταση που άπτεται του θέματος της προστασίας του… πολιτεύματος, του κράτους καθώς και των λειτουργών και των λειτουργιών του. Η πολιτική του Τραμπ σε αυτό το κομμάτι και κατά τη διάρκεια της προηγούμενης θητείας του, αλλά ακόμη περισσότερο τώρα, είναι μια πολιτική άλωσης των θεσμών και δημιουργίας ενός καθεστώτος το οποίο δεν θα περιορίζεται από τα θεσμικά αντίβαρα και θα εξυπηρετεί κυρίως τα συμφέροντα των κυβερνητικών του εταίρων και των υπουργών του, δηλαδή της ανοιχτά ακροδεξιάς ολιγαρχίας του πλούτου, που πλέον συμμετέχει πρακτικά στη διακυβέρνηση της χώρας.
Ομοσπονδιακοί υποτακτικοί
Στην ίδια προσπάθεια διάλυσης των όποιων θεσμικών εμποδίων ή αντιστάσεων απέναντι στην πολιτική του, ο Τραμπ υπέγραψε ένα άλλο διάταγμα το οποίο υποτίθεται ότι στοχεύει στην αποκομματικοποίηση (ή «αποπολιτικοποίηση» όπως προτιμούν να τη χαρακτηρίζουν άλλοι) των υπηρεσιών πληροφοριών –και συγκεκριμένα του FBI–, της επιβολής του νόμου και των υπηρεσιών του υπουργείου Δικαιοσύνης. Σε αυτό το πλαίσιο εξελίσσεται ένα δράμα, αφού η κόντρα του Τραμπ με το FBI τα προηγούμενα χρόνια αλλά και με το υπουργείο Δικαιοσύνης ήταν προσωπική. Η προσπάθεια «αποπολιτικοποίησης» που ευαγγελίζεται είναι προφανές ότι απέχει πολύ από την πραγματικότητα, αφού ο εκλεκτός του για να ηγηθεί του Ομοσπονδιακού Γραφείου Πληροφοριών (FBI) είναι ο Κας Πατέλ, ένας παντελώς άσχετος με θέματα επιβολής του νόμου ή πληροφοριών, καθώς το μόνο προτέρημά του στη σύγχρονη εποχή του Τραμπ είναι ότι αποτελεί ένθερμο υποστηρικτή του.
Σαν να μην έφτανε αυτό, ο Τραμπ έκανε κι άλλη μία κίνηση επίδειξης («σκοτεινής») δύναμης, με την οποία στην ουσία θέλει να στείλει μηνύματα προς το FBI και τo υπουργείο Δικαιοσύνης. Αμνήστευσε τον Ρος Ούλμπριχτ, τον δημιουργό της ιστοσελίδας του dark web που ήταν γνωστή ως Silk Road και μέσω της οποίας διακινούνταν κυρίως ναρκωτικά.
Επέστρεψε ο «τσάρος των συνόρων»
Κάποιες από τις πρώτες πολιτικές που εφάρμοσε ο Ντόναλντ Τραμπ και στην προηγούμενη θητεία του είχαν αντιμεταναστευτικό χαρακτήρα και μάλιστα στην πλειονότητά τους ήταν άκρως αναποτελεσματικές αλλά και εντελώς απάνθρωπες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν το διάταγμα για τον διαχωρισμό των παιδιών των μεταναστών από τους γονείς και της κράτησής τους εντός των ΗΠΑ σε «ειδικά» κέντρα κράτησης, ενώ οι γονείς επαναπροωθούνταν. Συνολικά είχαν απομακρυνθεί από τις οικογένειές τους περισσότερα από 5.500 παιδιά, εκ των οποίων πολλά ήταν βρέφη έως και τεσσάρων μηνών. Αποτέλεσμα αυτού ήταν ότι ακόμη και σήμερα πολλά παιδιά, παρότι υπήρξε προσπάθεια από την κυβέρνηση Μπάιντεν, δεν έχουν επανενωθεί με τους γονείς τους. Ο Τραμπ βέβαια μάλλον δεν θεωρεί ότι η πολιτική αυτή ήταν λάθος και έτσι τοποθέτησε στη νέα κυβέρνησή του το πρόσωπο που βρίσκεται πίσω από την «πολιτική διαχωρισμού στα σύνορα», τον Τόμας Χόμαν, στη θέση του «τσάρου των συνόρων».
Διαβάστε επίσης:
Επιμένει ο Σερβετάλης: «Δεν χρειάζεται να είμαι γυναίκα για να κρίνω την πράξη της άμβλωσης»
Κύρτσος για Μαξίμου: Ελέγχουν Βουλή, ΜΜΕ, Δικαιοσύνη… τους ξεφεύγει η κοινωνία!
Μαθήματα δημοσιογραφικής δεοντολογίας από την ΕΡΤ
