Mε αφορμή το τζάμπολ της νέας Euroleague o προπονητής του Περιστερίου μιλάει στο Documento για τη διοργάνωση, τον Παναθηναϊκό, τον Ολυμπιακό και τις άλλες μεγάλες δυνάμεις
Ο Ηλίας Ζούρος είναι πρόθυμος να μας δώσει τα φώτα του για τη νέα Euroleague, τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό, αλλά ζητάει τη συμπάθεια των αναγνωστών. «Δεν έπαιξαν πλήρεις όταν τους αντιμετώπισα σε φιλικά, αφού πολλοί παίκτες έλειπαν στην Κίνα. Τα υπόλοιπα παιχνίδια τους δεν τα είδα, αφού δουλεύουμε ολημερίς στο Περιστέρι. Χθες ήρθα στο γήπεδο στις 08.40 το πρωί και έφυγα στις 21.10 το βράδυ». Ο 53χρονος πρώην προπονητής του Ολυμπιακού, της Ζαλγκίρις, της Εφές και της εθνικής Ελλάδας αγγίζει κάπως διστακτικά τον τύπον των ήλων, αλλά υιοθετεί το προγνωστικό που ελάχιστοι θέλουν να συνομολογήσουν. Η πρόκριση στην οχτάδα θα είναι για τις ομάδες μας κατόρθωμα.
Τι να περιμένουμε την Πέμπτη που θα στηθούμε στην αφετηρία της Euroleague;
H διοργάνωση θα είναι φέτος πάρα πολύ ανταγωνιστική. Δεν θα υπάρχει εύκολο παιχνίδι. Ακόμη και οι καινούργιες ομάδες, όπως η Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης, η Βαλένθια ή ο Ερυθρός Αστέρας που επιστρέφει, παρουσιάζονται ισχυρές. Από την άλλη, η ψαλίδα μεγαλώνει και μάλιστα με αυξημένο τον αριθμό των ομάδων που εκτοξεύονται προς τα πάνω.
Η Μπαρτσελόνα κέρδισε τις εντυπώσεις στο καλοκαιρινό παζάρι.
Ναι, μάζεψε ηχηρά ονόματα αλλά θα χρειαστεί χρόνο για να δέσει. Ιδίως τώρα που χτίζεται γύρω από τον Ντιλέινι. Η Ρεάλ έχει μεγαλύτερη βάση παικτών και αφομοιώνει ευκολότερα τις όποιες αλλαγές. Η πρωταθλήτρια ΤΣΣΚΑ παραμένει δυνατή και συνεχίζει με τον ίδιο προπονητή, όπως και όλοι οι ανταγωνιστές της. Τη Φενερμπαχτσέ κάνει λάθος όποιος την κρίνει με βάση το τουρνουά «Παύλος Γιαννακόπουλος», αφού έδωσε τέσσερις αγώνες σε πέντε μέρες, με κοπιαστικό ταξίδι ενδιάμεσα. Η Αρμάνι εμφανίζεται και αυτή σοβαρή.
Οι δικές μας ομάδες πού ακριβώς βρίσκονται σε αυτή την ισορροπία δυνάμεων;
Συνοδεύονται και οι δύο από ερωτηματικά. Ο Ολυμπιακός θα δίνει μόνο ένα ματς κάθε εβδομάδα, πράγμα πρωτόγνωρο και αχαρτογράφητο. Αυτή η συνθήκη του προσφέρει περισσότερο χρόνο για προετοιμασία σε θέμα τακτικής αλλά και λιγότερη κόπωση. Θα του λείψουν όμως ο ρυθμός και η σκληραγώγηση των μεγάλων αγώνων. Η χημεία και το ομαδικό παιχνίδι απαιτούν πίστωση χρόνου.
Παραμένει η ομάδα του Σπανούλη και του Πρίντεζη ή έχει πλέον διαφορετικά χαρακτηριστικά;
Δεν είναι τόσο εύκολο να αλλάξει το στιλ όταν υπάρχει ένα όνομα με τέτοια βαρύτητα. Ο Ολυμπιακός προσπαθεί να σπρώξει την μπάλα με γρηγορότερο ρυθμό, να πάρει πίεση και σκορ από τα γκαρντ, αλλά ο καθαρός δημιουργός του είναι ο Σπανούλης. Η πείρα του Πρίντεζη και του Παπανικολάου παραμένει εχέγγυο, ενώ ο Μιλουτίνοβ δίνει την οντότητα στη ρακέτα, η οποία είναι πολύ σημαντική για τέτοια ομάδα.
Τον Παναθηναϊκό τον περιμένεις βελτιωμένο;
Καταρχήν άλλαξε ξανά προπονητή. Εργάστηκε και παλαιότερα στο ΟΑΚΑ ο Αργύρης, αλλά όχι με το ίδιο ρόστερ. Εχει πολλά επιθετικά όπλα, είναι γεμάτος σε όλες τις θέσεις, ωστόσο η θέση 5 μοιάζει ερωτηματικό. Φρονώ ότι θα πρέπει να βρεθεί ρόλος για τον Ιαν Βουγιούκα που υστερεί σε αθλητικότητα αλλά διαθέτει ποιότητα και εμπειρία. Ο Ράις είναι σε καλή κατάσταση και προσφέρει δημιουργία και σκορ, αλλά η προετοιμασία έγινε χωρίς τον Καλάθη που έλειπε στο Μουντομπάσκετ.
Η ειδική περίπτωση που λέγεται Φρεντέτ πώς αξιοποιείται;
Το σουτ του μπορεί να δώσει πολύτιμες λύσεις. Ο Φρεντέτ είναι και ικανός δημιουργός αλλά πρέπει να βρει τρόπους για να προσαρμοστεί στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, ιδίως στην άμυνα. Ολοι οι προπονητές θα τον σημαδεύουν, το ίδιο θα έκανα και εγώ. Ο Παναθηναϊκός καλείται να καλύψει αμυντικά τον Φρεντέτ, ώστε να μην εκτίθεται στα μετόπισθεν. Ετσι θα μπορέσει να τον εκμεταλλευτεί στην επίθεση.
Το Παγκόσμιο Κύπελλο ήταν μεγάλο πρόβλημα για τις ομάδες της Εuroleague.
Σωστά. Και δεν έγινε στην Ευρώπη αλλά στη μακρινή Κίνα. Απαιτείται πολύς χρόνος για τον εγκλιματισμό, το βλέπουμε και εμείς στο Περιστέρι με τον Βασιλόπουλο. Αρκετοί παίκτες θα ξεκινήσουν τη σεζόν με καλό ρυθμό και θα σβήσουν αργότερα, ενώ με άλλους θα συμβεί το αντίθετο. Τα σκαμπανεβάσματα θα είναι αισθητά. Ο πρώτος μήνας δεν προσφέρεται για συμπεράσματα.
Υπάρχει στην Ευρώπη σύλλογος που θα μπορούσε να αποτελέσει παράδειγμα για τους δικούς μας;
Ξέρεις ότι είμαι λάτρης της Ζαλγκίρις από τότε που δούλεψα στη Λιθουανία. Επενδύει στα δικά της παιδιά και τα εντάσσει σιγά σιγά στην πρώτη ομάδα. Η πίεση για το αποτέλεσμα περιορίζεται σε λογικό πλαίσιο, όπως και ο προϋπολογισμός. Δεν έχει άλλα έσοδα ούτε πλούσιο πρόεδρο που βάζει λεφτά, παρά μόνο τα εισιτήρια που κόβει και τη χείρα βοηθείας από τον δήμο του Κάουνας σε συνεργασία με κάποιους χορηγούς. Η Ζαλγκίρις μπορεί να θεωρηθεί φωτεινό παράδειγμα.
Μήπως μας έχει ξεπεράσει το μπάσκετ;
Οι Έλληνες προπονητές που εργάζονται στο εξωτερικό δείχνουν ότι η σχολή μας βρίσκεται ακόμη ψηλά. Το πρόβλημα είναι ότι πάψαμε να βγάζουμε παίκτες. Ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός μεσουράνησαν όταν είχαν αξιόλογο ελληνικό πυρήνα, πλαισιωμένο με ποιοτικούς ξένους. Την διαφορά την κάνουν οι γηγενείς ή και οι σχεδόν γηγενείς, όπως ο Ντόντσιτς που γαλουχήθηκε στη Ρεάλ μέχρι που έφτασε στην πρώτη ομάδα της. Χρειάζεται έμφαση στα τμήματα υποδομής αλλά και εμπιστοσύνη στους προπονητές. Με τη δική μας συνταγή δεν θα έχουμε σταθερότητα παρά μόνο πυροτεχνήματα.
Πόσες πιθανότητες υπάρχουν να δούμε ελληνική ομάδα στα πλέι οφ του 2020 στη Euroleague;
Θα το ήθελα πολύ γιατί θα είναι καλό για το μπάσκετ μας. Ας μην απογοητεύεται ο κόσμος. Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος και οι ξένες ομάδες θα έχουν μεγάλη επιβάρυνση από τα πρωταθλήματά τους. Θέλω να είμαι αισιόδοξος. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, όμως, θα είναι μεγάλη επιτυχία εάν οι ομάδες μας κατορθώσουν να πλασαριστούν στην οκτάδα.
