Ο πρωθυπουργός είναι στη φάση που βρίσκεται αντιμέτωπος με τα ψέματα που έχει πει σε όλα τα επίπεδα. Ακόμα και τα πιο αθώα.
Συγκινημένος που βρέθηκε στην «κοίτη» της Ορθοδοξίας, δήλωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, απευθυνόμενος μπροστά στις κάμερες, στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Και όλοι έκαναν τον σταυρό τους που δεν πνίγηκε μέσα στην κοίτη του ποταμού της αμορφωσιάς του. Θα μου πείτε πως είναι σκληρό να αποδίδουμε στον Μητσοτάκη, απόφοιτο του Κολάμπια και λοιπών ιδρυμάτων άγνοια, επειδή έμπλεξε την κοίτη με την κοιτίδα. Όλοι κάνουν λάθη στο δημόσιο λόγο, ειδικά αν έχουν την πίεση της δημόσιας εικόνας και της ευθύνης.
Τα πράγματα θα ήταν έτσι, αν το λάθος και τα λάθη του Μητσοτάκη, δεν αποκάλυπταν έναν αδόμητο πολιτικό και ασταθή χαρακτήρα, που λειτουργεί με το ψέμα και ειδωλοποιεί την εικόνα του. Δεν πρόκειται για «γκάφα Μητσοτάκη» αλλά για γκάφα της Ιστορίας, που επέβαλε ένα πρόσωπο, το οποίο αργά ή γρήγορα θα παραδοθεί μεν στη χλεύη της, αλλά τώρα χειρίζεται τις τύχες μας.
Αναρωτηθείτε τι έχει μείνει ως εικόνα, μετά από τρία χρόνια διακυβέρνησης Μητσοτάκη. Ένας τύπος που κυνηγά την κάμερα, λέει βιαστικά το ποίημά του με επιτήδευση απουσιολόγου Γυμνασίου, ενοχοποιεί τους αντιπάλους του και μετά φεύγει για τριήμερο. Βγάζει διαγγέλματα με ύφος καρδινάλιου αραδιάζοντας διάφορες κοινοτοπίες , καλλιεργεί τον κοινωνικό αυτοματισμό (για όλα φταίει ο πολίτης) και παρουσιάζει τα μέτρα «ανάκαμψης» μιας μερίδας φίλων του επιχειρηματιών ως ανάπτυξη της χώρας.
Αν βγάλετε το περιτύλιγμα, τα κουστούμια και τις γραβάτες, τη σκηνοθετημένη κυριαρχία και την εξουσία που επιβάλει αυταρχικά με μια δράκα ακροδεξιούς, αυτό που μένει είναι ένας τρυφηλός γόνος που δεν ξέρει πού πάνε τα τέσσερα. Βάλτε στην τύχη ένα βίντεο, από αυτά που ο Μητσοτάκης κάνει δηλώσεις στο εξωτερικό, χωρίς την θορυβώδη στήριξη του δημοσιογραφικού προσωπικού που έχει στην Ελλάδα. Περπατάει αμήχανα προς την κάμερα, παίζει συνεχώς με τους αντίχειρες και τους δείκτες των δύο χεριών του σχηματίζοντας τρίγωνα και απαγγέλει το ποίημα που έμαθε με κόπο. Αυτή είναι η πραγματική δημόσια εικόνα του. Όταν συναντιέται με ηγέτες άλλων χωρών που συζητούν μεταξύ τους, νοιώθει σαν το ψάρι έξω από το νερό και συμπεριφέρεται σαν διασταύρωση μίστερ Μπίν και Χατζηαβάτη. Αυτοσυστήνεται με δικαιολογημένο άγχος , αφού γνωρίζει πως την εικόνα του έξω δεν την φιλοτεχνούν ο Αλαφούζος και τα νέα του ΑΝΤΕΝΝΑ και στη συνέχεια επιχειρεί να δείξει πως αποτελεί τμήμα της διεθνούς σκηνής.
Μία μέρα μετά την απόφαση της Ε.Ε να εξετάσει το θέμα του πλαφόν στις τιμές των καυσίμων, ο Μητσοτάκης έστειλε επιστολή με την οποία ζητούσε αυτό που θα εξέταζε η Ε.Ε. Στη συνέχεια έκανε δηλώσεις πως η Ευρώπη ακολούθησε την πρότασή του και έριξε τις τιμές των καυσίμων. Γελάνε και οι αντλίες στα βενζινάδικα.
Η εικόνα του Έλληνα πρωθυπουργού είναι θλιβερή. Πριν βγει από το δείπνο με τον Ερντογάν, η τουρκική πλευρά έχει διαρρεύσει πως μεταξύ των δύο ηγετών συζητήθηκαν όλα τα θέματα του Ελληνοτουρκικού, μεταξύ των οποίων το Αιγαίο και οι μειονότητες. Ο Ερντογάν έσπευσε δηλαδή να διευκρινίσει για μια ακόμη φορά, πως εκτός από την ΑΟΖ-υφαλοκρηπίδα, οι Τούρκοι έχουν και άλλα «θέματα» μαζί μας. Η κυβέρνηση στην Ελλάδα, μας διαβεβαίωσε πάλι πως νικήσαμε αλλά δεν μας διευκρίνισε ποια είναι τα θέματα στο Αιγαίο και ποιες οι μειονότητες;
To χειρότερο είναι πως ο Μητσοτάκης δεν καταλαβαίνει ούτε τη θέση που βρίσκεται, ούτε τη γκάφα του. Πόσταρε στο λογαριασμό του στο Instagram από την Κωνσταντινούπολη, πως βρίσκεται στην Istanbul. Ο Μητσοτάκης δεν είπε τίποτα ανακριβές, αφού εκεί βρισκόταν, αλλά το πολιτικό κοινό του έχει συνηθίσει να ακούει για την Πόλη, την Αγιά Σοφιά και τον Μαραμαρωμένο Βασιλιά, για να μην πούμε και το ξανθό γένος μέρες που είναι.
Ο πρωθυπουργός είναι στη φάση που βρίσκεται αντιμέτωπος με τα ψέματα που έχει πει σε όλα τα επίπεδα. Ακόμα και τα πιο αθώα. Είχε δηλώσει πως «εμένα με ενοχλεί όταν ο Έλληνας Πρωθυπουργός πηγαίνει κάπου που υπάρχει πρωτόκολλο και δεν φοράει γραβάτα” για να καταλήξει να εμφανίζεται αγραβάτωτος σαν Τσίπρας, ακόμη στη συνάντηση με τον Ερντογάν ή τις Συνόδους της Ε.Ε.
Το χειρότερο είναι πως όσοι του γράφουν τις ομιλίες και τον σκηνοθετούν, αδυνατούν και οι ίδιοι να καταλάβουν πως βρίσκεται σε φάση αποδόμησης και επιμένουν να τον προωθούν με τον ίδιο τρόπο. Αν λοιπόν πριν από δύο χρόνια φαινόταν ως superman, τώρα φαίνεται απλώς σαν καρτούν, κάτι σαν hello Kitty. Ή αν προτιμάτε Hello κοίτη.
Πηγή: Koutipandoras.gr
