Το προσφυγικό ταξίδι του Κεναν και το Τάρικ είχε happy end, όμως οι δύο Σύροι δεν ξέχασαν εκείνους που τους βοήθησαν και τήρησαν την υπόσχεση της επανασύνδεσης, διδάσκοντας σεβασμό και αλληλεγγύη στη Λέρο.
Η ζωή του κάθε πρόσφυγα αποτελεί ξεχωριστή ιστορία. Γραμμένη με πόνο και δάκρυα, απώλεια και ξεριζωμό. Κάποιες φορές, όμως, το φινάλε είναι καλό. Και το σενάριο διανθίζεται από αλληλεγγύη, σεβασμό και ευγνωμοσύνη για εκείνους που δεν έκλεισαν την πόρτα, αλλά την άνοιξαν διάπλατα. Mοιράστηκαν, έκαναν τον συνάνθρωπό τους να πιστέψει πως εκεί έξω δεν υπάρχει μόνο φρίκη και φόβος. Τα ονόματα κάθε φορά αλλάζουν, όμως οι ιστορίες μένουν. Κι όλες μαζί, ίσως κάποτε φτιάξουν το βιβλίο του σύγχρονου ξεριζωμού, μιας κατάστασης που συνδέθηκε και με την Ελλάδα, άλλοτε έχοντας θετικό, άλλοτε αρνητικό πρόσημο.
Διαβάστε τη συνέχεια στο koutipandoras.gr
