Μπορεί μια κυβέρνηση να ελέγξει τους «αρμούς της εξουσίας»; Βασική προϋπόθεση είναι να ελέγξει τα ΜΜΕ. Κι αυτό η κυβέρνηση της ΝΔ το γνωρίζει καλά.
Με τον έλεγχο των ΜΜΕ καταστέλλει ουσιαστικά το μέσο ελέγχου της εκάστοτε εξουσίας. Της δικής της εξουσίας. Δημιουργώντας ένα πεδίο ελευθερίας κινήσεων και συγκάλυψης σκανδάλων κι αντικοινωνικών πολιτικών, τα οποία μπαίνουν κάτω από το χαλί.
Οι τηλεοπτικοί μας δέκτες καθημερινά κατακλύζονται από ψευδείς ειδήσεις, κρύβοντας τα πραγματικά γεγονότα. Τα δελτία ειδήσεων γεμίζουν από θέματα που δεν αγγίζουν τις αγωνίες της κοινωνίας και ποτέ δεν μένει χρόνος για τα ουσιαστικά. Η ενημέρωση κατευθύνεται και διαμορφωτές γνώμης αναλύουν και μας πείθουν πως η κυβέρνηση δεν γνωρίζει τι εστί λάθος. Οι σελίδες των εφημερίδων γεμίζουν με ρεπορτάζ για τις ηγετικές ικανότητες του πρωθυπουργού ως άλλου Μωυσή, την υπέρκομψη εμφάνιση της συζύγου του, τις πλουσιοπάροχες διακοπές του. Ενώ παράλληλα για όλα τα δεινά φταίει κάποιος άλλος.
Ενα πέπλο ευημερίας και κανονικότητας έχει κατακλύσει τον δημόσιο λόγο, διαστρεβλώνοντας τη βιωμένη δεινή πραγματικότητα. Διαφορετική άποψη δεν υπάρχει. Η κριτική εξαφανίστηκε. Ο αντιπολιτευτικός λόγος είτε φιμώνεται είτε δέχεται επιθέσεις κατά ριπάς. Στοχοποιείται. Η πραγματικότητα κρύβεται. Ή ασφυκτιά σε ένα μονόστηλο. Η κυβέρνηση θεοποιείται, καθώς η μόνη ευθύνη που αναγνωρίζεται είναι η ατομική.
Στον εικονικό κόσμο των ΜΜΕ δεν υπήρξαν φωτιές στην Κόρινθο ούτε καταστροφικές πλημμύρες στην Καρδίτσα. Οι καθηγητές και οι καθαρίστριες πλεονάζουν στα σχολεία, ενώ στο δημόσιο σύστημα υγείας έχουν γίνει χιλιάδες προσλήψεις και άνοιξαν χιλιάδες ΜΕΘ. Η οικονομία δείχνει πλεονάσματα, οι μισθοί αυξάνονται με τη στήριξη της κυβέρνησης, οι επιχειρήσεις ευημερούν και στην εξωτερική πολιτική καθημερινά υπογράφεται κι ένας θρίαμβος!
Πίσω από τις κάμερες, όμως, η κοινωνία στενάζει, η ανεργία ανεβαίνει, το ΕΣΥ είναι στα όρια αντοχής, επιχειρήσεις κλείνουν καθημερινά, τα εθνικά συμφέροντα απειλούνται, η Δικαιοσύνη εκβιάζεται. Και το χρήμα ρέει προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις.
Υπουργοί αλλάζουν με υψηλό τίμημα την επίπλωση στα γραφεία τους και πανάκριβες φιέστες διοργανώνονται διαφημίζοντας την ωραία Ελλάδα ενώ οι καλλιτέχνες πεινάνε. Πλουσιοπάροχα δείπνα διοργανώνονται μεταξύ φίλων και γνωστών ενώ τα deals έρχονται καθημερινά με φωτογραφικές διατάξεις στη Βουλή. Το δημόσιο χρήμα σπαταλιέται ανερυθρίαστα, σαν να μην υπάρχει αύριο, για να ταΐζει λίγες τσέπες αντί να κατευθύνεται στις ανάγκες της κοινωνίας.
Το μόνο για το οποίο νοιάζεται αυτή η κυβέρνηση είναι οι μπίζνες. Και οι μπίζνες είναι πιο αποτελεσματικές όταν δεν υπάρχει έλεγχος. Οταν δεν υπάρχει δημοσιογραφική έρευνα.
Η κυβέρνηση της ΝΔ από την πρώτη μέρα είχε ως προτεραιότητα την εξαγορά της σιωπής των ΜΜΕ. Μοίρασε 35 εκατομμύρια ευρώ των Ελλήνων πολιτών με αδιαφανείς διαδικασίες για κοινωνικά μηνύματα που ο νόμος υποχρεώνει να μεταδίδονται δωρεάν. Δεν έδωσε προτεραιότητα στα νοσοκομεία, τα σχολεία, στους εργαζόμενους, στις μικρές επιχειρήσεις. Παράλληλα απάλλαξε τα τηλεοπτικά κανάλια από την καταβολή δόσης για την άδεια, μείωσε τις φορολογικές υποχρεώσεις και έδωσε κίνητρα για τη διαφήμιση.
Κι όταν το γλάσο για το πασπάλισμα τελειώνει ξαναέρχεται η κυβέρνηση με θράσος για να νομοθετήσει μια νέα αδιαφανή «λίστα Πέτσα». Αντιμέτωπη με τα αδιέξοδα που δημιουργεί η πολιτική της κι ανακυκλώνοντας τη σχέση διαπλοκής. Δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για τη στήριξη των ΜΜΕ. Δεν ακολουθεί πρόγραμμα ή στρατηγική για τον χώρο των μίντια, για τους εργαζόμενους, για τον πλουραλισμό, για την ενημέρωση. Τους νοιάζει η εξαγορά τους. Η αγορά πολιτικής στήριξης. Η κομματική τους επιβίωση. Η εξαγορά συνειδήσεων.
Δυστυχώς, όμως, ο πλήρης έλεγχος των ΜΜΕ δεν ευτελίζει απλώς και μόνο την ενημέρωση. Θέτει τη δημοκρατία σε κίνδυνο.
Η Νατάσα Γκαρά είναι βουλευτής Εβρου ΣΥΡΙΖΑ, αναπληρωτής τομεάρχης ενημέρωσης και επικοινωνίας
