Ο Αλέξης Τσίπρας δεν κατάγεται από πριγκιπική γενιά, δεν μεγάλωσε σε περιοχή ευγενών, ως παιδί δεν έφαγε ξύλο για να συνηθίσει το χαβιάρι Almas, δεν πέρασε τον Ατλαντικό για τις σπουδές του (Αμπελόκηποι – Ζωγράφου ήταν το δρομολόγιό του), δεν έγινε αποδεκτός χωρίς εξετάσεις ούτε είναι γραμμένος στην επετηρίδα αποφοίτων κανενός «Κολάμπια».
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν προοριζόταν για βασιλιάς, δεν θέλησε να γίνει βασιλιάς και δεν έγινε. Εγινε ο εκπρόσωπος των ξυπόλητων, αυτών που τους έκλεψαν και τα παπούτσια αλλά δεν προσβλέπουν να μπουν σε κανένα παλάτι σαν έτοιμοι από καιρό και πρόθυμοι να ακρωτηριάσουν τα δάχτυλά τους για να χωράει η περπατησιά τους στο γοβάκι που κρατάει ο πρίγκιπας και τους παίρνει τα μέτρα.
Οι σύντροφοι και οι οπαδοί του Αλέξη Τσίπρα δεν φοβούνται την ανεξαρτησία τους, δεν έχουν την εμμονική επιθυμία να βρουν στη ζωή τους αποκούμπι πλάι σε έναν πρίγκιπα, δεν έχουν βιωματική εξάρτηση από την εξουσία κανενός, δεν έχουν ψυχολογική αδυναμία
(που γίνεται αναπηρία) να ορίζουν το μέλλον τους με κάποιον προστάτη, δεν είναι δέσμιοι τέτοιων προσδοκιών και συνακόλουθων φόβων και δεν εμφορούνται –ούτε κατ’ ελάχιστον– από το σύνδρομο της Σταχτοπούτας.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης γεννήθηκε πρίγκιπας, προορίστηκε για βασιλιάς, καλλιέργησε και εξέθρεψε την εικόνα του καλού, αγαθού και δίκαιου ηγεμόνα που ζητάει θυσίες και την (απολύτως) αγόγγυστη αποδοχή των βίαιων και αιματηρών ακρωτηριασμών που επιβάλλει, υποσχόμενος πριγκιπική ζωή.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης βασιλεύει πάνω στον φόβο της ανεξαρτησίας και στην εξάρτηση από το γοβάκι.
Στο γνωστό παραμύθι η ξυπόλητη Σταχτοπούτα βρίσκεται σε απόλυτη οικονομική και συναισθηματική εξάρτηση από τον άντρα-πρίγκηπα, κυριαρχείται από τον φόβο μιας ζωής που μπορεί να είναι ανεξάρτητη από τις επιλογές του και διακατέχεται από την ευαλωτότητα των επιλογών του.
Οι υπήκοοι οφείλουν να είναι στοχοπροσηλωμένοι στα τερτίπια του, αδρανείς και αμέτοχοι σε κάθε κοινωνική δυναμική και διεργασία που αναπτύσσεται, ανασφαλείς
στις δικές τους δυνάμεις και άπραγοι σε κάθε ατομική και συλλογική δημιουργικότητα, γιατί η προσωπική και συλλογική ευημερία και ευτυχία είναι απόλυτα εξαρτημένες από τις διαθέσεις του πρίγκιπα και από το δρομολόγιο που θα κάνει με το άσπρο του άλογο, αφού μπορεί να στρίψει τα χαλινάρια και να φύγει.
Ζούμε την καθολική εφαρμογή του συνδρόμου της (ξυπόλητης) Σταχτοπούτας που η ζωή και η ευημερία μας εξαρτιούνται από το γοβάκι που κρατάει αυτός και μετράει –μέχρι χιλιοστού– έως πού χωράει να απλώσουμε το πόδι μας και είναι η μοναδική επιλογή ζωής που επιτρέπει το «αριστοτεχνείο» του πριγκιπάτου.
Ζούμε στην εποχή των τεράτων, που μας κουνάνε απειλητικά το γοβάκι και μας ρωτάνε: «Σκέφτεστε να κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ;».
Αυτό που δεν αποκρύπτεται πλέον είναι ότι ο βασιλιάς Κυριάκος εκτός από γυμνός είναι και ξυπόλυτος, ότι το δικό του γοβάκι κρατάνε τα συμφέροντα, ότι από τα δικά τους κέρδη απορρέει η εξουσία του.
Ο Κυριάκος πάσχει από το… σύνδρομο της (ξυπόλητης) Σταχτοπούτας.
