Χαμένη ψήφος δεν υπάρχει. Κάθε ψήφος έχει το δικό της ιδεολογικό ή και συναισθηματικό φορτίο. Υπάρχει όμως η χρήσιμη ψήφος. Η ψήφος που αφορά όλους αυτούς που θέλουν πρώτα από όλα να φύγει το καθεστώς Μητσοτάκη αλλά ταυτόχρονα έχουν ενστάσεις ή και διαφωνίες με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Ενστάσεις και διαφοροποιήσεις που προσανατολίζουν αρκετούς σε χαλαρή ψήφο ή και αποχή. Σε εκλογική συμπεριφορά δηλαδή που ευνοεί μία πρωτιά του Μητσοτάκη έστω και οριακά. Σε μία τέτοια περίπτωση ακυρώνεται το βασικό «θέλω» τους που είναι να απαλλαχθεί η χώρα από το καθεστώς Μητσοτάκη. Γιατί;
Γιατί τα πράγματα είναι απλά. Ο Ανδρουλάκης, που θέλει πάση θυσία να αποφύγει δεύτερες εκλογές γιατί θα συντριβεί στο δίλημμα ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ, θα συμπλεύσει και θα επιδιώξει συγκυβέρνηση με αυτόν που θα έρθει πρώτος στις 21 Μαΐου. Αν έρθει πρώτη η ΝΔ θα συγκυβερνήσει μαζί της και αν δεν φθάνουν τα κουκιά θα φροντίσει να εξασφαλίσει πλειοψηφία με ακροδεξιούς και ακρο-κεντρώους βουλευτές ο έχων την «τεχνογνωσία» σε αποστασίες Μητσοτάκης. Οικογενειακό προνόμιο βλέπετε.
Είναι καθαρό ότι ο Ανδρουλάκης δεν έχει πρόβλημα να πάει με την Δεξιά. Την αντί-δεξιά γραμμή που χαρακτήριζε όλη την διαδρομή του Ανδρέα Παπανδρέου την έχει απεμπολήσει προ πολλού. Άλλωστε ο ανιστόρητος διμέτωπος που ακολουθεί «γέρνει» ιδιαίτερα τελευταία προς την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Τον Ανδρουλάκη δεν τον ενδιαφέρει ο Μητσοτάκης να πληρώσει για τις υποκλοπές ή να πληρώσει για την άθλια πολιτική του. Αυτό που τον ενδιαφέρει είναι ο Τσίπρας να χτυπηθεί με κάθε τρόπο.
Σε κάθε περίπτωση η χαλαρή ψήφος και η διασπορά της σε μικρότερους σχηματισμούς είναι βούτυρο στο ψωμί του Μητσοτάκη.
Όποιος θέλει το παρακράτος και το άθλιο καθεστώς που έχτισε ο Μητσοτάκης να πάει στα αζήτητα, έχει μία μόνο επιλογή. Την χρήσιμη ψήφο. Να ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ -παρά τις ενστάσεις και τις διαφωνίες του- και να εξασφαλίσει έτσι την πρωτιά του Αυτός είναι ο δρόμος για την πολιτική αλλαγή και την ανάσα της κοινωνίας.
