Γιορτή ετοιμάζει ο Δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης στην ταράτσα του δημαρχιακού μεγάρου, στην πλατεία Κοτζιά, στις 12 Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με πληροφορίες που έφτασαν στο Documento. Για να τιμήσει τον πρώην καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ Αθηνών Γιώργο Λούκο, μετά την αθώωσή του από τις κακουργηματικές κατηγορίες για διασπάθιση δημόσιου χρήματος τον περασμένο Ιούνιο.
Τώρα βρήκε. Την ώρα που η Ελλάδα ζει την τραγωδία της τεράστιας φυσικής καταστροφής, που όμοιά της δεν έχει ξαναζήσει. Την ώρα που όλοι κρατάμε την ανάσα μας παρακολουθώντας εικόνες βιβλικής καταστροφής στη Θεσσαλία. Την ώρα που απεγκλωβίζονται επιζώντες από τις ταράτσες των βουλιαγμένων τους σπιτιών, την ώρα που ακόμα δεν ξέρουμε πόσα είναι τα θύματα ούτε πόσοι αγνοούνται, ο κ. Μπακογιάννης διοργανώνει φιέστες.
Χωρίς καμιά ενσυναίσθηση για τα θύματα και για το δράμα που ζει ολόκληρη η ελληνική κοινωνία, ο κ. Μπακογιάννης, θεωρεί απόλυτα φυσικό να εκμεταλλευτεί προεκλογικά μια πολύ δυσάρεστη υπόθεση, που οδήγησε στην παραίτηση του Γιώργου Λούκου από το τιμόνι του Φεστιβάλ.
Και ο Γιώργος Λούκος; Είναι οκ με το timing της εκδήλωσης; Κατανοούμε την επιθυμία του να ξανάρθει στην Αθήνα νικητής μετά από μια μεγάλη περιπέτεια, που του στοίχισε επαγγελματικά και προσωπικά. Δεν πρέπει όμως να σκεφτεί ότι, άθελα του, αφήνει το δήμαρχο να τον “εκμεταλλευτεί” προεκλογικά, και μάλιστα σε μια τέτοια ζοφερή στιγμή για τον τόπο; Πώς δέχεται να γίνει προεκλογικό “εργαλείο” του πιο αποτυχημένου δημάρχου της Αθήνας που έχει μετατρέψει την πόλη εδώ και τρία χρόνια σε εργοτάξιο, σε εμπόλεμη ζώνη; Δεν έχει περπατήσει ο κ. Λούκος στην Πανεπιστημίου;
Όσο για τον κ. Μπακογιάννη, ο οποίος, αντί να σκέφτεται με προεκλογικούς επικοινωνιακούς όρους, θα έπρεπε να συμπαρίσταται στα θύματα, αναρωτιόμαστε ποιος τον συμβουλεύει. Δεν βρέθηκε κανείς να του επισημάνει ότι δεν είναι ούτε ο τόπος ούτε ο χρόνος για τιμητικές εκδηλώσεις; Ότι η Θεσσαλία δεν είναι μια άλλη χώρα, μακρινή, αλλά κομμάτι που χάνουμε και μας πονάει; Η μήπως είναι τόσο ξεκομμένος από την πραγματικότητα, όπως ήταν και με τον Μεγάλο Περίπατο, που μόλις βούλιαξε κι αυτός μες στα λασπόνερα;
Δήμαρχος της πρωτεύουσας μιας χώρας που πνίγηκε είναι, αφού πρώτα κάηκε. Δήμαρχος μιας πόλης που μόλις γέμισε με ποτάμια νερό στο κέντρο της, με δημόσια κτίρια όπως η Εθνική Πινακοθήκη και το Rex που πλημμύρισαν, με φρεάτια που βούλωσαν και με πεζοδρόμια που έγινα λίμνες. Αντί να διοργανώνει τιμητικές εκδηλώσεις πριν καλά καλά στεγνώσουν τα νερά και τα δάκρυα πολλών από εμάς, ας αναλογιστεί ότι για κάθε πράγμα υπάρχει ο κατάλληλος και ο λάθος χρόνος.
Και η στιγμή να διορθωθεί μια αδικία δεν μπορεί να είναι η στιγμή που σπάει η καρδιά της χώρας.
Ας ελπίσουμε ότι ο δήμαρχος θα κατανοήσει το άτοπο της εκδήλωσης και θα την αναβάλλει.
